บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 6
บทประพันธ์ โสภี พรรณรายบทโทรทัศน์ พิมพ์ธนา
ทางเดินบริษัท T-Mart ไตรทศเดินพรวดพราดออกมาด้วยความโมโห/หันรีหันขวางหาทางออก
ชญานีเดินตามมาเยาะเย้ยต่อ “เป็นคนงานนี่เสียเกียรตินักเหรอ” ไตรทศหันขวับกลับมาเอาเรื่องชญานี
“ผมไม่เคยดูถูกงาน ไม่ว่างานอะไร แต่ผมไม่ทำงานให้พวกไม่มีอะไรดีแต่ชอบดูถูกคนอื่น”
“ฉันไม่ได้ดูถูกคุณ ฉันพูดเรื่องจริง ถ้าคุณไม่ใช่ลูกชายคุณดิลก คุณจะได้เป็นกรรมการบอร์ดบริหารเหรอ”
“คุณต่างอะไรกับผม? คุณก็ได้ตำแหน่งมาเพราะเส้นพี่ชาย”
“ฉันกับคุณต่างกันมาก ฉันผ่านประสบการณ์ที่คุณคิดไม่ถึง ถ้าคุณเป็นฉัน คุณได้ตายข้างถนนแน่”
ไตรทศไม่เข้าใจที่ชญานีพูดถึงอดีตที่ต่อสู้เป็นเด็กเร่ร่อนมา ไตรทศไม่ใส่ใจฟัง
“ไม่ว่ายังไงคุณก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะสั่งผม” ไตรทศก้าวเร็วๆออกไป ชญานีรีบตามอย่างขัดใจที่ไม่ได้เป็นไปตามแผน
ชาคริตยังล็อกตัวญาดาไว้อยู่ ญาดายังทำใจแข็งสู้ตา จ้องชาคริตอย่างไม่ยอมตกลงให้จูบง่ายๆ
“ไม่ห่วงเขมหรือไง” ญาดากร้าว “ฉันไม่ยอมลดตัว..”
ชาคริตจู่โจมก้มจะจูบญาดาทันที แต่ญาดาเบี่ยงหน้าหนีทันปากชาคริตเฉียดไปนิดเดียว
“พี่คริต!!” ชาคริตชะงักเมื่อได้ยินเสียงชญานี ญาดาถือโอกาสผลักชาคริตออกไป ไตรทศกับชญานียืนตะลึงงันไม่รู้ว่าภาพที่เห็นมันคืออะไร “มันรังแกพี่ดาใช่มั้ย?!!” ญาดาดึงไตรทศไว้ไม่ให้โผเข้าไปชกชาคริต
“ไอ้ชาคริต!!!”
“พี่สาวคุณมาหาผมเอง” ชาคริตยิ้มกริ่ม “มีเรื่องที่ต้องเจรจาแลกเปลี่ยนกันนิดหน่อย อย่าทำเป็นเรื่องใหญ่ไปเลย คุณไตร”
“ต้องการบริษัทคืนขนาดนี้เชียว ถึงกับจะเอาตัวเข้าแลก”
ชญานีมองหัวจดเท้าของญาดาอย่างดูถูกเหมือนตีราคา
“แล้วตัวคุณล่ะ เอาตัวเข้าแลกแทนพี่ชายมากี่ครั้งกี่คราวแล้วถึงได้รู้ดีนัก”
“พอได้แล้ว! ไตร!” ญาดาเดินออกไปทันที ไตรทศมองชญานีอย่างแค้นใจ ชาคริตนิ่งคิดมองตามญาดาอย่างทึ่งที่สงบสติได้เร็ว
ญาดากับไตรทศเดินออกมาด้วยกัน ญาดาอยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
“พี่โง่เองที่หลงติดกับเค้าอีกจนได้”