บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 11 หน้า 2
“นังนี่ก็อีกคน ไม่อยากเจ็บตัวก็ออกไป๊!” คนงานทั้งสองคนแยกกันเข้าจับสองแม่ลูกแล้วดันๆๆ จะให้ออกนอกพื้นที่ ป้านุชกับนางไม่ยอมกัดแขนกัดหูคนงานจนทั้งสองร้องลั่น คนงานทั้งสองผลักแม่ลูกล้มไป คนงานคนหนึ่งเงื้อมือคน อีกคนเงื้อเท้าคนจะทำร้ายสองแม่ลูก
ลีลาตกใจกำลังจะเข้าไปห้ามแต่ชะงักที่ได้ยิน เสียงนรุตม์ “หยุดนะ!” คนงานทั้งคู่ชะงัก ลีลาเห็นนรุตม์ก้าวเข้ามา มีมิสเตอร์เฉินยืนอยู่ด้านหลังห่างๆ “มีเรื่องอะไรทำไมต้องลงไม้ลงมือ”
“คนบ้ามันบุกรุกที่ของเราครับคุณรุตม์”
“บุกรุกก็แจ้งตำรวจสิ ไม่ใช่ลงไม้ลงมือแบบนี้”
นางได้ยินคำว่าตำรวจก็รีบดึงให้ป้านุชลุกขึ้น “ไปเร็วแม่”
“กูจะอยู่กับผัวกู กูไม่ไป!”
“ถ้าโดนตำรวจจับ ติดคุกนะแม่ ไปเร็ว!” นางรีบฉุดกระชากป้านุชออกไป
นรุตม์มองตาม “สองคนนั้นเป็นใคร”
“ป้าแกสติไม่ดีครับ ผัวแกผูกคอตายที่ต้นโน้นเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว แกเสียใจจนเป็นบ้า อีกคนก็ลูกสาว”
นรุตม์มองไปที่ต้นไม้เห็นพวกกระทงใส่ข้าว ของหวานไหว้ มีธูปที่หมดดอกปักอยู่เป็นสิบๆ แสดงว่าไหว้มาตลอดหลายสิบปี “ป้ามาไหว้ที่นี่ทุกวันใช่ไหม”
“ครับ พวกผมต้องคอยเก็บพวกข้าวที่มันเน่าทิ้ง”
“อืม...จัดการเก็บให้เรียบร้อยนะ”
“ครับ”
นรุตม์เดินกลับไปหามิสเตอร์เฉิน ลีลาที่ยืนหลบอยู่เดินไปตามทางที่นางกับป้านุชเดินออกไป
ที่ลานจอดรถ สนามกอลฟ์ ดลกับแดนก้าวลงมาจากรถ
“ทำไมจู่ๆ ก็อยากตีกอล์ฟล่ะครับ” แดนแปลกใจ
“พ่อไม่ได้มาตีกอล์ฟ..”
“งั้นพ่อมาที่นี่ทำไม?” ดลไม่ตอบแต่มองไปที่รถที่จอดอยู่ไม่ห่างนัก ดลมองที่รถ มองนาฬิกาแล้วมองไปทางคลับเฮ้าส์ “รถคันนั้นของใครเหรอครับ?”
ศิริเดินออกมาจากคลับเฮ้าส์ ชะงักไปที่เห็นดล ต่างคนต่างมองกันนิ่ง นายชุบที่วิ่งตามออกมาพร้อมกับถุงกอล์ฟ พลางจัดการเอาใส่รถให้ศิริ ศิริมองดลด้วยสีหน้าอึดอัดจะเดินเลี่ยงขึ้นรถ
“ฉวยโอกาสเล่นบทคนดี มันคงเป็นแผนพีอาร์เพื่อเรียกความน่าเชื่อถือให้กับลูกๆ ของแกสินะ” ดลเอ่ยขึ้น
ศิริชะงักหันกลับมา “ฉันสร้างโรงแรมให้ยืนอยู่ได้ด้วยคุณภาพ ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีสกปรกแบบนั้น”
“คนเห็นแก่ตัวอย่างแกทำได้ทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์” ดลต่อว่าเพื่อน
“ดล...สิ่งที่ฉันทำกับพี่ชลัมน์มันไม่ถูกใจแก แต่มันถูกต้อง!”
“แกบีบให้เขาต้องหนีจนต้องตาย แกกล้าเรียกมันว่าความถูกต้อง?”