บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 11 หน้า 5
“ดีดี้!....เจ๊ซีเรียส”
“ก็กลัวตีนกาเจ๊จะเต็มหน้า เห็นเครียดซะ” ดลฤดีแหย่
ลีลาเห็นเรือเร็วแล่นเข้ามาที่ท่าเรือ “เรือที่ลีนัดไว้มาแล้ว เย็นนี้...” จู่ๆ มือของลีลาที่ถือโทรศัพท์ก็ถูกดึงจากด้านหลังให้หันมา ลีลาหันมาตามแรงดึง แล้วต้องตกใจที่เห็นว่าเป็นนรุตม์ “คุณรุตม์!”
“คุณมาทำอะไรที่นี่!” นรุตม์ถามเสียงเข้ม
ดลฤดีกับวัลภาตกใจที่ได้ยินเสียงนรุตม์ ดลฤดีพึมพำ “ทำไมซวยแบบนี้วะ”
“ฉันมาพักผ่อน” เสียงลีลาเอ่ยตอบนรุตม์ดังแว่วมา ดลฤดีกับวัลภาฟังด้วยความรู้สึกเป็นห่วงลีลามาก
นรุตม์จ้องลีลาอย่างไม่เชื่อ “มันบังเอิญไปหรือเปล่าที่คุณมาพักผ่อนบนเกาะที่มีโครงการของ Castle ลีลา...บอกผมมา...คุณมาที่นี่ ทำไม”
“ฉันจะไปไหนมาไหนมันก็เรื่องส่วนตัวของฉัน!”
“ผมคงไม่ยุ่ง ถ้าคุณไม่ใช่คนที่จ้องทำลายชื่อเสียงของน้องสาวผม”
“อย่าทำตัวเป็นวัวสันหลังหวะสิคะ ถ้าพวกคุณเป็นคนดีจริง!”
“คุณลี!” นรุตม์จับแขนอีกฝ่ายไว้แน่น
“ปล่อยฉัน...” ลีลามองนรุตม์ให้ปล่อย แต่ชายหนุ่มมองตอบด้วยสายตาแข็งกร้าวไม่ยอม ลีลาพยายามบิดและกระชากอย่างแรงจนหลุดจากการจับของนรุตม์ ลีลามองจ้องนรุตม์ด้วยสายตากร้าวไม่แพ้กัน
“อย่าทำให้ตัวเองต้องเดือดร้อนจะดีกว่านะ คุณลี” นรุตม์เอ่ยเตือน
“น้องคุณยังต้องคุกเข่าให้ฉัน...คุณก็ไม่ต่างกันหรอกค่ะ”
นรุตม์อึ้งกับถ้อยคำของหญิงสาว “ไม่ว่าคุณจะมาที่นี่เพื่ออะไร แต่ผมจะไม่ยอมให้คุณสมหวังแน่...”
“ฉันจะรอดู...” ลีลาจงใจยิ้มกวนประสาท นรุตม์อึ้งมองอย่างผิดหวัง ลีลาเห็นสายตาผิดหวังของนรุตม์ก็ทน ไม่ได้ ต้องเสมองไปทางอื่น ไกลออกไป ลีลาเห็นนักท่องเที่ยวชายคนนึง ชักปืนออกมาแล้วเล็งมาทางนรุตม์ ลีลาตกใจ ลืมตัว“คุณรุตม์!” เธอผลักนรุตม์ให้หลบ จังหวะที่จับนรุตม์จะเหวี่ยงหลบ เสียงปืนดังขึ้นลีลาถูกกระสุนปืนเฉี่ยวหัวไหล่ขวา ลีลากับนรุตม์ล้มลงไปกับหมอบกับพื้นสะพานทั้งคู่ โทรศัพท์มือถือหลุดจากมือของลีลาหล่นอยู่บน สะพาน ชาวบ้านละแวกนั้นต่างก้มหมอบด้วยความตกใจ เสียงร้องด้วยความตกใจดังลั่น
วัลภากับดลฤดีตกใจมาก “ไอ้ลี! ไอ้ลี!”
นรุตม์ทำท่าจะลุก แต่เสียงปืนดังขึ้นอีก ชายหนุ่มก้มลงอีกครั้งเห็นมือปืนกำลังวิ่งตรงเข้ามา นรุตม์มองลีลาเห็นที่หัวไหล่อีกฝ่ายมีเลือด จึงมองไปที่เรือเร็วที่จอดอยู่ แล้วตัดสินใจดึงลีลาวิ่งไปที่เรือ เขาจับมือลีลาให้โดดลงเรือ
มือปืนที่วิ่งมาด้วยความเร็ว เห็นไกลๆ ว่านรุตม์กับลีลากระโดดลงเรือ แล้วเรือเร็วก็แล่นออกไปจากท่าเรือ มือปืน 2 คน วิ่งมาพลางยังยิงไล่หลังอีกสองสามนัด แต่เรือของนรุตม์ก็แล่นห่างออกไปเรื่อยๆ “โธ่เว้ย!” มือปืนคนหนึ่งสบถอย่างหัวเสีย แล้วทั้งคู่ก็กระโดดลงเรือที่จอดห่างออกไปแล้วขับตามไปทันที