รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 20 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 20 หน้า 4
2 ธันวาคม 2558 ( 16:45 )
7.7M
ไฟล้างไฟ ตอนที่ 20
17 หน้า

“ถ้าคุณยืนยันแบบนั้นผมคงต้องทำตามแผนเดิม” 

“แผนอะไร” 

“เชิญเจ้าของบ้านมาคุยให้เคลียร์ว่าที่คุณพูดะไรคือความจริงบ้าง ป่านนี้คนของผมคงกำลังเคาะประตู บ้านหลังนั้นอยู่” ลีลามีท่าทีตกใจ แล้วเสียงมือถือนรุตม์ดังขึ้น นรุตม์กดรับสีหน้าตะลึง “บ้านหลังนั้นโดนรื้อหมดแล้ว  เป็นไปได้ยังไง” 

ธีรพัฒน์โทรรายงานด้วยสีหน้าร้อนรน “คนของเราเข้าไปถึงที่นั่นแต่บ้านหลังนั้นถูกรื้อเหลือแต่โครง ไม่มีของอะไรทิ้งไว้เป็นร่องรอย ชาวบ้านแถว นั้นบอกว่า มันถูกรื้อตั้งแต่เมื่อวาน แต่ไม่รู้ว่าคนในบ้านหายไปไหนครับ” 

นรุตม์ที่ยังคุยมือถือหันมาทางลีลา แต่เห็นว่าลีลากำลังยกกล้องโทรศัพท์ขึ้นถ่ายคลิปวิดีโอที่ทำให้เห็นทั้ง ลีลา และนรุตม์ 

“ลี!...” ธีรพัฒน์ตกใจที่ได้ยินเสียงของนรุตม์เรียกชื่อลีลา แล้วสายก็ถูกตัดไป ธีรพัฒน์สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

ลีลารีบวิ่งแล้วพยายามจะกดส่งคลิปทางมือถือ นรุตม์วิ่งตามมาพลางเก็บมือถือตัวเอง จังหวะที่นรุตม์ จะถึงตัว ลีลามองหน้าจอที่พยายามจะบีบอัดวีดีโอส่ง นรุตม์เข้ามาคว้ามือถือจากลีลา ลีลาจับแน่นไม่ยอมปล่อย นรุตม์พยายามจะดึงมาแต่ลีลาไม่ยอม  ลีลาพยายามจะหนีจังหวะก้าว ลีลาถอยผิดจังหวะจนขาพลิกล้มลงไปกับพื้น   

นรุตม์ลงนั่งตรงหน้าลีลา แล้วเอามือถือจากมือลีลามา มองที่หน้าจอเป็นห้องไลน์ที่ไม่ระบุชื่อ และเห็นว่าคลิปถูกส่งไปแล้วแต่ปลายทางยังไม่ได้อ่าน 

“คุณส่งไปให้ใคร” นรุตม์เอ่ยท่าทีคุกคาม

“ฉันส่งคลิปกับรูปไปที่ปลอดภัย ถ้าคุณไม่หยุดวุ่นวายกับฉัน คนของฉันจะส่งคลิปไปให้หนังสือพิมพ์กับน้องชายของคุณ คุณวรรษจะคิดยังไง ถ้าเห็นคลิปกับรูปที่พี่ชายตามว่าที่ภรรยาของเขามา” 

“วรรษไม่มีทางเชื่อคุณ” 

“งั้นก็ข่าวอื้อฉาว พี่น้องแย่งผู้หญิงกัน ชื่อเสียงโรงแรมคุณเกือบพังมาแล้วครั้งหนึ่ง ทำไมฉันจะทำอีกครั้งไม่ได้” 

นรุตม์ดึงแขนลีลาเข้าหาตัวช้าๆ สีหน้าสายตาดูพร้อมโต้ตอบไม่ยั้ง “มันไม่ฉลาดเลยนะที่คิดจะเป็นศัตรูกับผม” 

“จะใช้อะไรดีล่ะคะ เงิน อำนาจ พวกคุณมันเป็นจอมทำลายชีวิตคนอื่นอยู่แล้วนี่ สูงส่ง เห็นแก่ตัว ละโมบ เป็นคุณสมบัติของเดชาเลิศรัตน์สินะ” 

“ลีลา...วรรษเขาจริงใจกับคุณ ไม่ว่าคุณจะเกลียดพวกเราด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม อย่าใช้หัวใจของน้องชาย ผมเป็นเครื่องมือ” 

ลีลาจงใจเอ่ยกวนประสาทท้าทาย “ฉันเกรงว่าจะไม่ทันแล้วน่ะสิคะ” 

“เราจบกันแบบสันติไม่ได้ใช่ไหม” 

“แอ็กชั่นเท่ากับรีแอ็กชั่น พูดให้ง่ายๆ เคยทำไว้แค่ไหน ก็ต้องโดนตีคืนเท่ากันให้สาสม!” นรุตม์อึ้งกับการ ท้าทายของลีลา “คืนนี้เราสนุกกันมากพอแล้ว หลีกทางให้ฉัน ก่อนที่คุณจะต้องลำบาก” 

นรุตม์มองความมั่นใจของลีลาอย่างไม่พอใจ เริ่มรู้สึกโมโหขึ้นมาบ้าง“หยุดเถอะลี...ก่อนที่คุณจะไม่เหลืออะไรเลย...”  


17 หน้า