บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 4 หน้า 15
ที่บ้านของดล ในห้องของแดนผู้เป็นลูกชายซึ่งเพิ่งกลับจากเรียนจบปริญญาโทและต้องเข้ามาบริหารงานรับช่วงต่อจากดล แดนเพิ่งตื่นเพราะเสียงมือถือดัง งัวเงียกดรับโทรศัพท์ “ครับ..."
ดลชะงักกับเสียงงัวเงียของแดน “นี่แกเพิ่งตื่นเหรอ เจ้าแดน!”
แดนเจอเสียงดลก็เด้งตัวขึ้นมา “ตื่นสักพักแล้วครับพ่อ"
"พ่อให้แกเข้าไปคุยงานที่โรงแรมแทนพ่อตอนเที่ยง นี่มันบ่ายสองแกยังไม่ออกจากบ้าน!”
แดนสีหน้าแบบตายห่าล่ะ เขาลืมไปจริงๆ"เอ่อ..ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ แค่นี้นะครับพ่อ"
"ไอ้..." ดลกำลังจะด่า แต่แดนวางสายไปแล้ว
แดนลุกขึ้น ไปเข้าห้องน้ำ ขณะที่ดลถอนใจอย่างเหนื่อยใจ คนข้างๆ นั่งมอง ดลยิ้มกลบเกลื่อน
ภายในห้องประชุมของโรงแรม Eden เกรียงวางแก้วลงบนที่รองแก้วอย่างหัวเสีย กึก!
"ใจเย็นน่าพี่เกรียง" ภารดีเตือนพี่ชาย
"นัดเที่ยง นี่มันจะบ่ายสามแล้วนะเอม พี่นัดลูกค้าอีกรายไว้ ผิดเวลาไม่ได้" เกรียงเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิด เสียงมือถือดังเกรียงมองเครียดๆ "งานใหญ่...พี่ไม่อยากพลาด"
"งั้นพี่ก็ไปก่อนเถอะ เดี๋ยวเอมจะคุยกับ PM ขอเลื่อนลูกค้าเอง"
"แต่..." เกรียงลังเล
"เราไม่ได้เป็นคนผิดเวลานะพี่ ทุกคนมีตารางงานของตัวเอง เอมว่าลูกค้าคงจะเข้าใจ"
เกรียงเครียดคิด ๆ แล้วตัดสินใจลุกขึ้น "งั้นพี่ฝากด้วยนะ" เกรียงคว้ากระเป๋าแบบรีบออกไปทันที
ภารดีมีสีหน้าเครียดเล็กน้อย แต่ไม่แสดงออกมากนัก
ณรงค์ โปรเจ็กต์เมเนเจอร์ที่คอยควบคุมเรื่องการก่อสร้าง เป็นตัวแทนของแดนในการคุยงานกับสถาปนิกและผู้รับเหมาทั้งหมด เดินเข้ามาในห้อง "คุณแดนใกล้จะมาถึงแล้วนะครับ” ณรงค์ชะงักที่เห็นภารดีคนเดียว “คุณเกรียงล่ะครับ"
ภารดียิ้มอย่างรับสถานการณ์ พร้อมแก้ปัญหา
แดนขับรถเข้ามาจอดหน้าโรงแรม Eden แดนก้าวลงจากรถแล้วเดินเข้าไปด้านในโรงแรม พนักงานที่เห็นแดนต่างทำความเคารพ เสียงมือถือของแดนสั่น แดนหยิบมากดรับ "ผมมาถึงแล้ว ณรงค์...” แดนสีหน้าหงุดหงิด “นี่คุณอยู่ที่ห้องประชุมใช่ไหม" เขารีบเดินไป
ภารดีเก็บของจะเดินออกจากห้อง ชะงักที่ได้ยินเสียงแดนโวยจากด้านนอก “เลื่อนได้ยังไง วันนี้ผมต้องสรุปงานให้คุณพ่อ เลื่อนไปแบบนี้ท่านต้องเอาเรื่องผมแน่ ทำไมคุณถึงไม่ห้ามเขาไว้" แดนรู้ว่าผิดตั้งแต่ตื่นสายแล้วยังไม่ได้งานอีก ต้องตายแน่ๆ