บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 22 หน้า 4
แดนดึงมือถือมาจากภารดี หญิงสาวจะคว้ามือถือคืน แต่แดนเหวี่ยงมือออกไม่ให้ภารดีเอื้อมถึง ภารดีมองอย่างหัวเสีย แล้วมองไปที่มือถือของแดนที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าเก้าอี้ที่แดนนั่ง ภารดีรีบเข้าไปหยิบมือถือแดน แดนมองนิ่ง ภารดีหยิบมือถือของแดนพยายามจะกดแต่ติดรหัสเข้าไม่ได้ ภารดีมองแดนที่ยิ้มอย่างเป็นผู้ชนะก็ไม่ยอมแพ้ คว้าโทรศัพท์ของโรงแรมที่ตั้งวางอยู่จะกดโทรออกแต่ไม่มีสัญญาณ ภารดีมองแดนเห็นแดนถือสายโทรศัพท์ที่ถูกดึงออกอยู่ในมือ หญิงสาวโกรธมากเข้าไปแย่งมือถือจะเอาคืนจากแดนให้ได้ แดนที่คอยหลบเจอภารดีที่ฮึดสุดแรง คว้าข้อมือแดนไว้ แล้วพยายามจะแกะมือแดนให้ปล่อย แต่แดนไม่ยอมปล่อย ภารดีพยายามทั้งจิกทั้งกัด จนแดนทนฤทธิ์ไม่ไหวต้องใช้วิธีกอดภารดีไว้แน่น ๆ ภารดียังขืนๆ
“อย่าดื้อได้ไหม ผมบอกก็เชื่อกันหน่อยได้ไหม”
“แล้วทำไมฉันต้อง” ภารดีหันมาพูดกับแดนแล้วชะงักกับระยะใบหน้าที่ไม่ห่างกันนัก “เชื่อ...”
แดนกับภารดี ต่างคนต่างชะงักกันไป แดนเองก็อึ้งที่ได้อยู่ใกล้ภารดีในระยะประชิด แดนเสียงอ่อนลงแบบไม่ได้ตั้งใจ “เชื่อเถอะนะ” แดนมองด้วยสายตาอ่อนโยน ภารดีไม่เคยใกล้กับผู้ชายคนไหนมากเท่านี้ ก็ทำหน้าไม่ถูกนิดๆ ภารดีหลบตาลงเห็นว่าตัวเองกำลังโดนแดนกอดก็ยิ่งเขิน แล้วใช้มือที่แนบอยู่กับตัวชายหนุ่ม จิกและหยิกแดนแบบเต็มแรง “โอ๊ยๆๆๆ” แดนต้องรีบปล่อยมือจากภารดีแล้วถอยห่าง
ภารดีเขินแต่ไม่ยอมเปลี่ยนประเด็น “ฉันจะไม่โทรตามที่คุณบอก...ถ้าคุณยอมบอกความจริง” แดนมองตอบทำท่าไขสือว่าความจริงอะไรไม่รู้สักนิด “คุณบอกว่าพี่รุตม์ทำถูก แสดงว่ารู้ว่าเพราะอะไร” ภารดีคาดคั้น
“ผมรู้ว่าลีรักนรุตม์ เขาก็ต้องแต่งงานกับคนที่เขารัก มันถึงจะถูก...”
“แค่นั้น”
“อืม...”
“ฉัน..ไม่...เชื่อ”
“ก็เป็นเรื่องของคุณ ผมมีธุระ เรื่องงานที่คุณพรีเซนทต์ ผมโอเค จัดการได้เลย” แดนหยิบมือถือ แล้วรีบออกไป ภารดีมองตามไม่ยอมแพ้
ที่บ้านพักที่ชุมพร นรุตม์มองสายตาแข็งกร้าวของลีลาแล้วเอ่ยขึ้น “ฟังผมก่อนได้ไหมลี”
“ฉันไม่สน!...ฉันยอมแลกทุกอย่างของชีวิตกับความสุขครั้งสุดท้ายของพ่อ ใครก็ห้ามฉันไม่ได้!” นรุตม์ลังเล นึกถึงที่ดลบอก
“ลีไม่มีทางเชื่อคุณ พ่อที่เลี้ยงดูมาอย่างชลัมน์กับผู้ชายที่รู้จักกันไม่นาน ลีต้องเชื่อชลัมน์อยู่แล้ว ถ้าคุณพูดไป ลีต้องคิดว่าพ่อถูกใส่ร้าย คนที่จะเชื่อนอกจากชลัมน์ก็คืออา อาจะเป็นคนบอกลีลาเรื่องนี้เอง”
ลีลาต่อว่า “ฉันเคยคิดว่าคุณเป็นคนดี แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิด ทั้งที่รู้ว่ามันเลว คุณก็ยังจะปกป้องมัน!”
นรุตม์ใช้สองมือบีบต้นแขนลีลาทั้งสองข้าง “อย่าพูดถึงท่านแบบนั้น”
“ฉันจะพูด ฉันเกลียดมัน มันทำลายครอบครัวฉัน!”
“คุณทำแบบนั้นไม่ได้!!”