บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 21 หน้า 3
หาญกล้าอาศัยจังหวะนี้ผลักกัลยาสวน ไปด้วยความแรงจนกัลยาล้มหงาย
“คุณแม่!” ศิรินธารตกใจ จังหวะที่กัลยาจะล้มไปถึงพื้น แต่วัลภาที่อยู่ใกล้รีบเข้าไปรับร่างกัลยาไว้
ศิรินธารที่จะโผเข้าไปดูแม่ ถูกหาญกล้าดึงแขนไว้ไม่ยอมให้ไป “เมียผมไม่ใช่เด็กแล้ว เลิกคิดทำลายครอบครัวผมสักที” หาญกล้าพูดจบก็ลากศิรินธารจะออกไป
“ลูกหยี!!” ศิรินธารชะงักหันมา “กลับบ้านกับแม่นะลูก”
“ขอโทษนะคะแม่ ลูกหยีจะไม่กลับไปอีกแล้วค่ะ” ศิรินธารเดินออกไป หาญกล้ามองอย่างเยาะเย้ย
“ลูกหยี...ลูกหยี!!” กัลยาจะลุกแต่ขาแพลงเพราะล้มผิดท่า ร้องไห้พยายามจะลุกแต่ทำไม่ได้ วัลภากับดลฤดีต้องช่วยประคองให้ลุก “ไอ้กล้า! เอาลูกฉันคืนมา ไอ้กล้า ไอ้เลว!” กัลยาร้องไห้จนเป็นลมไป
วัลภากับดลฤดีตกใจ “คุณกัลคะ...คุณกัล”
นรุตม์เดินกลับเข้ามาในห้องทำงานด้วยสีหน้าเครียด แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นศิริที่รออยู่
“อาดลว่ายังไงบ้าง” นรุตม์นิ่งอึ้ง มองศิริอย่างลังเล
“มีอะไรหรือเปล่า”
“ลีลาน่ะครับ...” ศิริมองหน้าคล้ายถามว่าทำไม “เอ่อ...”
ขณะนั้นเอง ศตวรรษเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน “พ่อครับ”
ศิริหันมาถามลูกชายคนเล็ก “คุณแม่มาถึงหรือยัง เมื่อกี้โทรมาว่าจะมากินกลางวันฉลองให้วรรษ”
“คุณแม่คงไปกินไม่ไหวแล้วครับ”
ศิริกับนรุตม์มองสีหน้าเครียดๆ ของศตวรรษว่าเกิดอะไรขึ้น
ภายในช็อป La Lune กัลยานอนหมดสติ ใบหน้ายังมีคราบน้ำตา
“ผู้หญิงที่ว่าเจ๋งๆ เก่งมาจากไหนก็แพ้ทางลูกหมด” ดลฤดีอ่อนใจ
วัลภาเห็นด้วย “คุณกัลยาเลยดูน่าสงสารไปเลยนะเจอลูกสาวหลงผัวขนาดนี้”
“จิตแตกไม่พอ” ดลฤดีขัดใจ “ยังหน้ามืดตามัว โดนผัวสวมเขาแบบเหยียบหน้ากันแล้วยังจะไปเชิดชูมันอีก เห็นแล้ว อยากจะสกายคิกเรียกสติให้หายโง่” ลีลาชะงักหันมองเพื่อน “ก็ฉันเพิ่งรู้ว่า หาญกล้ามันเหน็บเมียน้อยไว้กับเอวตัวเอง หลอกยัยจิตแตกมาตลอดน่ะสิ”
“แกหมายถึงใคร” ลีลาสงสัย
“ลำไพร...” วัลภาตอบแทน
ดลฤดีมีสีหน้าแบบว่าเวทนาศิรินธาร “ไม่รู้จะสมน้ำหน้าหรือสงสารดี”
“สงสารคนเป็นพ่อเป็นแม่นะ ลูกเห็นคนอื่นดีกว่า” ลีลาเอ่ยขึ้นอย่างปลงๆ
สามสาวมองกัลยาด้วยสายตาสงสาร