บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 21 หน้า 4
บริเวณหมู่บ้านหรูแห่งหนึ่ง ศิรินธารยืนอยู่ตรงสวนด้านหน้ากับสถาปนิก “จะใช้เวลานานแค่ไหน”
“ผมคุยกับผู้รับเหมาคิดว่าไม่น่าจะเกินอาทิตย์ครับ”
“จะเพิ่มคนงานก็ได้นะ เท่าไหร่ฉันก็จ่าย แต่ขอให้ตกแต่งให้เสร็จเร็วที่สุด” สถาปนิกรับคำ แล้วเดินออกไป สวนกับหาญกล้าที่เดินเข้ามา ศิรินธารยิ้มเอาใจ “เรื่องเอกสารเรียบร้อยแล้วนะคะ”
“ถ้างั้นพรุ่งนี้พอเราโอนชื่อจากคุณเป็นผมแล้วไปทำเรื่องย้ายชื่อเข้าบ้านกันเลยไหม”
“พรุ่งนี้วันหยุดค่ะ...”
“งั้นก็เซ็นโอนชื่อจากคุณเป็นผมก่อน”
“ทำไมรีบจัง รอวันจันทร์ทีเดียวไม่ได้เหรอคะ”
หาญกล้าชะงักรู้ว่าใจร้อนมากเกินไป “ก็ผมรู้ว่าคุณรำคาญเรื่องทำเอกสาร ก็อยากให้มันเรียบร้อยเร็วๆ”
“กล้ารู้ใจลูกหยีจริงๆ”
“น้ากล้า!” เสียงของต้อมดังขึ้น
ศิรินธารชะงักที่เห็นหาญกล้าเดินนำกลอย พร และต้อมเข้ามา หาญกล้าเอ่ยกับศิรินธารต่อหน้าทุกคน “เราจะย้ายมาอยู่ที่นี่ ผมจะให้ทุกคนอยู่สบาย ไม่ต้องอุดอู้กันอีกแล้ว” ศิรินธารยืนอึ้ง “ลูกหยี...”
“สวัสดีค่ะ คุณแม่ พี่พร”
กลอยกับพรรับไหว้แบบไม่ได้ใส่ใจนัก ต้อมแค่มองแต่ไม่ไหว้ไม่สวัสดี
“ทำไมทำหน้างงแบบนั้นล่ะคะลูกหยี” พรเอ่ยถาม
“กล้าไม่ได้บอกลูกหยีก่อนน่ะค่ะว่าคุณแม่กับพี่พรจะมา”
“สมาชิกในครอบครัวก็ควรจะได้เห็นบ้านใหม่ด้วยกัน” หาญกล้าตีขลุม ศิรินธารหันมองกลุ่มของกลอย แล้วอึ้งที่เห็นมากันทั้งโคตร “มันเป็นความฝันของผมที่จะให้ครอบครัวได้มาอยู่ด้วยกัน มันเป็นหน้าที่ของลูกผู้ชายอย่างผม ต้อง ขอบคุณลูกหยีที่ช่วยให้ฝันของผมเป็นจริง ลูกหยีเป็นภรรยาที่สมบูรณ์แบบที่สุด” ศิรินธารได้แต่ยิ้มรับอย่างฝืน
“แล้วห้องนอนต้อมห้องไหนครับน้ากล้า น้าสัญญาว่าถ้ามีบ้านใหม่จะให้ต้อมมีห้องส่วนตัว” ต้อมเอ่ยขึ้นแบบไม่เกรงใจใคร ศิรินธารได้ฟังก็เหวอ ๆ
“ต้อมมันโตแล้วก็ควรจะมีห้องของตัวเองนะ”กลอยออกความเห็น
“เอาเตียงแบบรถแข่งนะน้ากล้า ต้อมเห็นที่ห้างไม่กี่หมื่นเอง”
กลอยมองไปรอบๆ บ้าน “แม่ว่าจะปลูกต้นมะม่วงตรงนั้น ปลูกมะยมหน้าบ้าน ขนุนหลังบ้านเลยดีไหมลูกหยี”
ศิรินธารมองกลอย มองบ้านแบบอึ้งหนัก
“งั้นพี่จะรับจ้างซักรีด เอาเครื่องซักผ้าอันใหญ่ไปเลย หมู่บ้านรวยๆ แบบนี้จะได้โขกราคาให้หนักๆ” พรเอาบ้าง
“ซักรีดเหรอคะ?” ศิรินธารย้อนถามอึ้งๆ
“อืม...ทำไมจ๊ะ ลูกหยีมีปัญหาหรือเปล่า”
“อ้อ...ไม่มีค่ะ”
กลอยกับพรสบตากันมองศิรินธารที่ดูหงอๆ ก็ยิ้มให้กัน