บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 8 หน้า 8
พริบพราวทิ้งสายตาอ่อย แล้วก็ปาดมามองรุ้งลดาที่แค้นหน้าแดงกร่ำ พริบพราวสะบัดบ๊อบใส่ แล้วก็เดินออกไป องศายิ้มตามชอบจริงๆ ของแรงๆ รุ้งลดาแค้นใจ!!
รุ้งลดาปากระเป๋าลงบนโซฟา แล้วตวาดแว๊ดด้วยความไม่พอใจ “เอามือถือมาให้รุ้งเดี๋ยวนี้ รุ้งจะลบเบอร์มันทิ้ง”
องศาหันขวับเสียงดังใส่ “สั่งพี่เหรอ? กล้าสั่งพี่เหรอห๊ะ?”
“ทีพี่องศายังกล้าให้ท่ามันต่อหน้ารุ้ง ทำไมรุ้งจะปกป้องสถานะของตัวเองบ้างไม่ได้ เราไม่ใช่แค่ “แฟน” กันนะคะ แต่เราอยู่กินกันเหมือนเป็น .. ผ...”
องศาชี้หน้า “หยุดเลยนะ อย่าคิดว่า...การที่เรามีอะไรกัน จะทำให้พี่กลายเป็นสมบัติของรุ้ง .. พี่ไม่ใช่ไอ้แหยเหมือนแฟนเก่าเรา ที่จะยอมทุกอย่าง ขนาดโดนทิ้งก็ยังอาลัยอาวรณ์ไม่เลิก..พี่ไม่ใช่ผู้ชายกระจอกๆเหมือนมัน ... จำไว้ !!!” รุ้งลดาทั้งเสียใจ ทั้งแค้นใจ องศาหันหลังเดินไปหยิบเสื้อสูท “คืนนี้พี่กลับไปนอนที่บ้านนะ หมดอารมณ์ !!” องศาส่ายหน้าเดินออกไป
รุ้งลดาหน้าเสีย “พี่องศารุ้งขอโทษ พี่องศา...พี่องศา....”
องศาไม่สนใจ เดินออกไปเลย ปิดประตูใส่หน้าอย่างไม่แยแส
รุ้งลดาทรุดลงนั่ง น้ำตาร่วง ทั้งแค้นทั้งเสียใจ เสียงองศาดังก้องในความคิด
“ไม่ใช่ไอ้แหยเหมือนแฟนเก่าเรา ที่จะยอมทุกอย่าง ขนาดโดนทิ้งก็ยังอาลัยอาวรณ์ไม่เลิก..พี่ไม่ใช่ผู้ชายกระจอกๆเหมือนมัน”
รุ้งลดาคิดถึงปราณนต์จับใจ
ปราณนต์นั่งอยู่บนเตียง สวดมนต์ กราบหมอน ล้มตัวจะล้มนอนก็หันไปหยิบโทรศัพท์มาถือไว้...
หน้าจอ...ปราณนต์กดเข้าโปรแกรม Chat หาชื่อ “แอบรัก”
ปราณนต์ยิ้มแล้วก็พิมพ์ “ฝันดีนะครับ..ขอให้ฝันถึงคนที่คุณ .. “แอบรัก” อยู่”
ปราณนต์ส่งไปพร้อมกับสติ๊กเกอร์น่ารัก
อวัศยากำลังนั่งพิมพ์บล็อก..
หน้าจอขึ้นว่า “อวัศยา..มาร์ตัวแม่” ...
เสียงข้อความเข้าดังขึ้น ... ตึ๊งตึ่ง !!
อวัศยารีบหันขวับไปหยิบมาดู...พออ่านแล้วยิ้มนิดๆ..เป็นยิ้มที่มีความกังวล ครุ่นคิด “ตอบ/ไม่ตอบ”
”ตอบ...ไม่ตอบ..เฮ่อออ..”
อวัศยาคิดไม่ออกวางโทรศัพท์ไว้ทีเดิม หันมาหน้าคอม...แล้วก็คิด ก่อนจะลงพิมพ์