บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 5 หน้า 8
รุ้งลดามารยาใส่ปราณนต์ “เพราะรุ้งไม่อยากเสียคนดีๆ แบบคุณไป เราสองคนคบกันมาตั้งนาน มีความทรงจำดีๆตั้งมากมาย ทำไมเราต้อง..ทำเหมือนเกลียดกันแบบนี้ เราจะพูดกันดีๆไม่ได้เลยเหรอ”
“ไม่ต้องเสียใจ แล้วก็ไม่ต้องเสียดายด้วย ผมไม่มีค่ามากขนาดนั้น”
“ณนต์...”
“พอเถอะรุ้ง .. ผมอยากอยู่คนเดียว แต่..ถ้าคุณอยากยืนตรงนี้ต่อ ผมไปเอง ...”
รุ้งลดายังยืนอยู่ที่เดิม ทำอะไรไม่ถูก ปราณนต์ส่ายหน้าแล้วก็หันหลังจะเดินไปเลย
“ณนต์..ณนต์..ณนต์อยู่คุยกันก่อนค่ะ” เธอเดินตาม แต่ปราณนต์ไม่สนใจ
รุ้งลดาเห็นว่าไม่ได้ผล ความคิดร้ายแว่บมา รุ้งลดาแกล้งทำเป็นสะดุดล้มลง “โอ๊ย !”
ปราณนต์หยุดเดิน หันมา รุ้งลดานั่งทรุดดราม่าเจ็บปวด “ณนต์คะ ช่วยรุ้งด้วยค่ะ ข้อเท้ารุ้งแพลง รุ้งเจ็บ”
พริบพราวแอบดูอยู่ที่เดิม เบ้ปากดูถูก “ ต๊าย ยุคนี้ยังมีคนเล่นมุขนี้อยู่อีกเหรอเนี่ย ถ้านายช่วยก็โง่เต็มทนแล้วนายปราณนต์”
ขาดคำปราณนต์หันเดินเข้าไปหารุ้งลดา หญิงสาวลอบยิ้ม
พริบพราวถึงกับเหวอ “ใจอ่อนง่ายดายขนาดนี้ ไปทำสถานสังเคราะห์เถอะ อย่ามาเป็นมาร์เก็ตติ้งเลย”
ปราณนต์เข้าไปหารุ้งลดา ย่อตัวลงแล้วพูดว่า “อย่าลงทุนขนาดนี้เลยรุ้ง ยังไงเราก็กลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว”
“เออ เริ๊ด” พริบพราวเอ่ยชื่นชม
“ทำไมคะ ทำไมเราจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้”
“ไปถามคุณองศาก่อนดีไหม ว่าอยากให้เราเป็นเพื่อนกันอยู่หรือเปล่า”
รุ้งลดาบอก “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่องศา”
“เกี่ยวสิ เพราะเขาคือผู้ชายที่คุณเลือก”
รุ้งลดาอึ้ง พริบพราวยิ้มสะใจ
รุ้งลดาใช้ไม้ตายเข้าสวมกอดปราณนต์ ร้องไห้คร่ำครวญ “แต่รุ้งก็ไม่อยากเสียณนต์ไปนะคะ .. รุ้งขอโทษ ทำยังไงถึงจะยกโทษให้รุ้ง”
“ปล่อยผม เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”
“ไม่ค่ะ รุ้งไม่ปล่อยจนกว่าณนต์จะยกโทษให้รุ้ง”
ปราณนต์หนักใจ รุ้งลดาก็ไม่ยอมปล่อยปราณนต์
พริบพราวตัดสินใจโผล่ออกไป “ปราณนต์ !”
ปราณนต์กับรุ้งลดาหันขวับไปมอง เขาอึ้ง ขณะที่รุ้งลดาแปลกใจ
“ณนต์ทำกับพราวแบบนี้ได้ยังไง”
“ผมทำอะไรคุณ”
“คุณนอกใจพราว”