บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 25 (ตอนจบ) หน้า 4
ปราณนต์ยืนคุยโทรศัพท์กับแววอยู่ที่หน้าบ้าน เขาอึ้ง “พริบพราวไปต่างประเทศ เหรอครับ”
“จ้ะ ไปได้สองสามวันแล้ว”
“แล้วจะกลับเมื่อไหร่ครับ”
“น่าจะอีกนาน พราวสมัครงานไว้ มีหลายบริษัทติดต่อมา ถ้าผ่านสัมภาษณ์ คงจะอยู่ทำงานที่โน่นเลย นี่พราวเค้าไม่ได้บอกณนต์เหรอ”
ปราณนต์อึ้งไป ...“ปละเปล่าครับ...ไม่ได้บอก พราวไม่ได้บอกอะไรเลยครับ”
ที่สวนสวยในมิวนิค พริบพราวเดินเหงาๆ อยู่ในสวนคนเดียว .. ใบไม้ในสวนกำลังเปลี่ยนสี..เธอมองไปรอบๆ เห็นคนเดินเป็นคู่ๆ แล้วก็คิดถึงปราณนต์จับใจ ..
ที่ทะเลไทยสงบสวยงาม .. เห็นอวัศยายืนอยู่ หญิงสาวเศร้าๆ เหงาๆ ด้านหลังเป็นรีสอร์ทขนาดกลางๆ สวยงามเก๋ไก๋
อรุณเดินมามองหา เห็นอวัศยายืนอยู่ก็ตะโกนเรียกชึ้น “ศยา!! หิวหรือยัง? ยายให้เด็กตั้งโต๊ะแล้วนะ”
อวัศยาหันมาหายาย “ยังไม่หิวค่ะ”
“ยายดีใจนะที่หนูลาออก และกลับมาช่วยงานยาย .. แต่ยายแค่เสียดาย” สีหน้าเสียดายมากกกกก “ทำไม๊..ทำไม ทำไมต้องเลิกกับพ่อลิป ผู้ชายดีๆ น่ารักแบบนั้น หาไม่ได้อีกแล้วนะ หายากสุดๆ”
“ยายคะ..” หลานสาวทำหน้าตาอ้อนวอนไม่อยากให้พูดถึงอีก
“อะๆ ยายไม่พูดถึงพ่อลิปก็ได้ .. เฮ่อ .. ก็แค่เสียดาย งั้นยายไปเดินเล่นดูรอบๆรีสอร์ทก่อนนะ เออ นี่ จะให้ยายเรียกประชุมผู้จัดการเมื่อไหร่ก็บอกนะ ยายอยากจะรีบประชุมและโยน เอ้ย ฝากงานให้ศยาดูต่อเต็มทีแล้ว” อรุณยิ้มแล้วก็จับหัวด้วยความเอ็นดู “ส่วนเรื่องผู้ชายไม่ต้องห่วงนะ ยายมีในสต๊อกอีกเพียบ จะให้เรียกมาดูตัวเมื่อไหร่ บอกเลย ยายจัดให้”
อิอิ อรุณหัวเราะอารมณ์ดีแล้วก็เดินไปดูงานต่อ อวัศยาได้แต่ยิ้มรับขำๆ เป็นความขำที่แทรกความเศร้าอยู่นิดๆ คล้อยหลังยาย อวัศยาถอนใจ “เฮ่อ”
ทันใดนั้น เสียงไลน์เข้าดังขึ้น “ตรึ่ง” อวัศยาเฉยๆ คราวนี้ดังต่อกันอีก สี่ ห้าครั้ง ตรึ่ง ๆๆๆๆ จนเธอเริ่มหงุดหงิด “ใครส่งมาแต่เช้าเลย”
อวัศยากดดูแล้วก็งง ....
ที่หน้าจอขึ้นเป็นรูปเงาผู้ชายย้อนแสงอาทิตย์ ชื่อ “Silhouette”
“ซิลลูเอท? ใคร??” อวัศยาเปิดเข้าไปอ่านแล้วก็เลิกคิ้ว...แปลกใจ “อะไรเนี่ย ?”
ที่หน้าจอขึ้นเป็นกลอนภาษาอังกฤษ ยาวปรื๊ดดดดดด
อวัศยาอ่านแล้วก็ยิ้ม “ส่งกลอนภาษาอังกฤษมาให้เนี่ยนะ ใคร อารมณ์ไหน ?” เธอส่ายหน้า แล้วก็ไม่สนใจ