บทละครโทรทัศน์ OMG ผีป่วนชวนมารัก ตอนที่ 13 หน้า 2
อาทิตย์หอบจากการตามหาเดินมาหาจิ๋ว จิ๋๋วยังอยู่ในอาการมึนๆสับสน
“นี้คุณเป็นอะไร” อาทิตย์สับสน “อยู่ๆก็พูดเรื่องผีๆสางๆ แล้วคุณก็หนีออกมาเลย”
อาทิตย์มองรอบๆ “ผมไม่ขำนะ” จิ๋วยังเศร้าเสียใจอยู่ เงยหน้ามอง แต่ไม่ได้พูดอะไร จิ๋วน้ำตาไหล เม้มปากนิ่ง
อาทิตย์เป็นห่วง “จิ๋วนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่...คุณร้องไห้ทำไม มานี่มา ร้องไห้ทำไม”
จิ๋วมองแล้วสะอื้น อาทิตย์มองตกใจที่จิ๋วร้องไห้ อาทิตย์ยืนรอฟังคำตอบดึงจิ๋วเข้ามากอดปลอบ ตัวเองก็สับสน รถอาทิตย์จอด รถขับผ่านไปมา
จุดชมวิว ผ่านเวลา จิ๋วและอาทิตย์นั่งคุยกันมองออกไปเห็นวิวแสงสีของเมือง อาทิตย์ยังทำหน้าไม่ถูกกับเรื่องที่จิ๋วเพิ่งบอก “คุณเห็นผีหรอ ??”
“ค่ะ”
“และทุกครั้งที่เปลี่ยนเป็นโหมดคลั่งรัก คือ..โดนผีสิง?”
จิ๋วพยักหน้า “ค่ะ” จิ๋วก้มหน้าเศร้า
อาทิตย์สับสน “โดนผีสิงแบบในหนังอ่ะนะ … แบบ.” จิ๋วไม่รู้จะพูดไง “นี่ คุณจะบอกว่าที่ผ่านมา คนที่ผมอยู่ด้วย คนที่ผมไปไหนมาไหนด้วย ไม่ใช่คุณอย่างนั้นหรอ” จิ๋วถอนหายใจ จิ๋วเศร้าพยักหน้า “ค่ะ”
อาทิตย์ไม่เชื่อ “โอเค คุณเอาพล็อตไปเขียนนิยายเลยไปถ้าจะให้ดีนะ ตอนจบคุณต้องบอกว่าคุณน่ะที่จริงก็เป็นผีด้วย” จิ๋วเอาแต่ก้มหน้านิ่งเงียบ ไม่ตอบโต้อะไร
“นี่คุณ ถ้าอยากเลิกกันไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้นะ” อาทิตย์หน้านิ่ง “แค่บอกผมตรงๆก็ได้ว่าผมไม่ใช่”
จิ๋วค่อยๆเงยหน้ามองอาทิตย์ น้ำตาไหล ส่ายหัวแบบหมดทาง
อาทิตย์โมโห “ไม่ต้องแต่งเรื่องผีมาปั่นประสาทผมแบบนี้”
จิ๋วน้ำตาคลออยู่ อธิบาย “ไม่ใช่แบบนั้นนะคะเชฟ”
อาทิตย์ตวาด “ไม่ใช่อย่างนั้น แล้วมันอย่างไหนหละ”
จิ๋วสะอื้น “จิ๋วพูดจริงๆคะ ผีที่สิงจิ๋ว คือลูกสาวของลุงไข่เจ้าของร้านอาหารตามสั่งค่ะ”
อาทิตย์จองมองนิ่ง ไม่อยากจะเชื่อ ครุ่นคิด สับสนอะไรคือเรื่องจริง “นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย”
เช้าวันใหม่ภายในสถานีตำรวจ หมวดปริญกำลังเทน้ำร้อนเพื่อชงกาแฟ ยืนครุ่นคิดถึงเรื่องจิ๋ว
อดีต ขณะจิ๋วเดินอยู่ หมวดปริญพยายามขับรถชนจิ๋ว แต่อยู่ดีๆจิ๋วเกิดล้มลง เลยชนไม่โดน หมวดปริญนึก
“ข้าวปุ้นแน่ๆ”