บทละครโทรทัศน์ OMG ผีป่วนชวนมารัก ตอนที่ 1 หน้า 15
“ฉันบอกให้หยุด”
“ช่วยไม่ได้ ใครให้เอากระดิ่งหมามาห้อยคอเค้าล่ะ”
“ฉันบอกแล้วไงให้หยุด ...ให้หยุด” ป้าปูหมอผีลุกตบหัวผีข้าวปุ้น อย่างเหลืออด “โอ๊ย...เจ็บนะ”
ร้านอาหาร ในครัว อยู่ๆ จิ๋วก็กุมหัว รู้สึกเจ็บไปด้วยขณะล้างจานอยู่ ทุกคนกำลังเก็บของ อาทิตย์เดินมา
“วันนี้ทุกคนทำดีมาก ฝากเก็บร้านด้วยนะ”
“เยสเชฟ”
“เชฟครับ” เซฟรองอ้อล้อเบาๆ “ผมว่าจะไปดื่มกัน ไปด้วยกันนะครับ”
อาทิตย์ยิ้มๆ “ไม่ต้องชวนตามมารยาทก็ได้ ผมจะไปออกกำลังกายน่ะ ไปนะ”
“เยสเชพ / เยสเชพ /เจอกันครับ/ขอบคุณครับ”
อาทิตย์เดินไปแล้ว เซฟรองมองตามจนลับตา “โชคดีนะครับ ..โถ่เอ้ย ฉลาดเหมือนกันนิหว่า อย่างน้อยก็รู้ตัวนะว่าไม่อยากให้ไปด้วย ไปออกกำลังกายก่อนนะ เยสเชฟ เฮ้ยไปเว้ย”
“เก็บด้วยๆ จิ๋วฝากด้วย”
“เจอกันจิ๋ว” ทุกคนค่อยๆทะยอยออกไป เหลือจิ๋วล้างจานคนเดียว จิ๋วก้มหัว “สวัสดีค่ะ”
ภายในร้านอาหาร ห้องล็อกเกอร์ พวกเชฟผู้ชายเพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินออกมา
“วันนี้เสิร์ฟเป็น 100 จานได้มั้ง โคตรเมื่อยเลย ลูกค้ามาจากไหนนักหนาเนี่ย”
“ถ้าเกิดร้านขายดีแบบนี้ พวกเราน่าจะได้เงินเดือนเพิ่มนะครับ”
“ไม่รู้ว่ะ ..เชฟเรื่องเยอะจะตาย ไอ้นั้นก็ไม่ได้ไอ้นู้นก็ไม่ได้ เห็นดีกับคุณน้ำมนต์อยู่คนเดียวอ่ะ”
“แหม..ก็เชฟเขามีน้องสาวอยู่คนเดียวหนอครับ แล้วคุณน้ำมนต์ก็น่าสงสารออก”
จิ๋วเดินเข้ามา เห็นทุกคนยังโป๊อยู่ จิ๋วรีบหดตัวเดินกลับไป
“ใช่ ก่อนโดนรถชน ออกจะร่าเริง พอเดินไม่ได้ เลยดูเศร้าไปเลย”
“น่าสงสารยังไงว่ะ..สวรรค์ก็ส่งสามีแสนดีมาให้แล้วไง พี่ชายก็แสนดี ดี หล๊อหล่อ เพอร์เฟคอีกตังหาก”
ทุกคนมองเซฟรองอึ้งๆเอือมๆ กัดไปทุกเรื่อง
“ไอ้เด็กนอก มองหน้าทำไม เมืองนอกเขาไม่สอนมารยาทด้วยรึไง”
วินมองหน้านิ่งๆ “ไม่ได้สอน”
“ได้เด๋วสอนให้ดีไหม” สองคนจะทะเลาะกัน พอลรีบมาแทรก ประนีประนอมสุดๆ
“อย่าเอาพิมเสนไปแลกกันเกลือครับ ไปดื่มกันครับเชฟรองที่ไหนดีครับวันนี้ สุดหล่อของพอล”