บทละครโทรทัศน์ เพื่อนรักเพื่อนริษยา ตอนที่ 8 หน้า 3
เป๋ายิ้มๆดูจะสงสารอุไร
เป๋ากับอุไรเดินเข้ามาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างถนนอย่างเพลียๆ มีคนต่อคิวเพียบ ลูกค้าคนหนึ่งดูหน้าจิ๊กโก๋ๆปากหมาๆหันมาเห็นอุไรวรรณก็ยิ้ม “เฮ้ย นี่น้อง นักข่าวที่ตกควายใช่ปะ”
คนอื่นหันไปมองตาม อุไรวรรณพยักหน้างงๆเขินๆ “อ๋อ ค่ะ”
“อยู่แถวนี้เหรอ เออ กล้าดีนะ ไม่ห่วงลุค ห่วงสวย”
“เออ โชคดีน้องเค้าไม่สวย”
พูดจบก็ฮากันกร๊ากๆๆ อุไรวรรณสะอึกยิ้มหุบทันที เป๋ามองเห็นใจก่อนทำท่าจะเข้าไปลุย แต่อุไรวรรณดึงไว้ก่อนส่ายหน้าเบาๆ
“เดี๋ยวนี้นะ แต่ละช่องมันสรรหาคนสวยๆจิ้มลิ้มมาอ่านข่าว แล้วใช้ได้ที่ไหนล่ะ บางทีเปิดมานึกว่าสากกะเบือพูดได้ แถมพูดไม่ชัดอีก”
“เออ สู้ไม่สวยแต่กล้าๆแบบนี้ดีกว่า ถูกใจไล้ค์เลย กินอะไรล่ะเดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”
“ไม่เป็นไรค่ะ” อุไรวรรณยิ้มเจื่อนๆ เสียเซลฟ์กับคำว่า “ไม่สวย”
หน่วยข่าวบันเทิงช่อง SUN อุไรวรรณเดินเข้ามา บ๊วยซัก “มาแล้วเหรออุไร วันนี้ไปถ่ายที่ไหนมา”
อุไรวรรณยิ้ม “ฟาร์มเป็ดแถวรังสิตนี่แหละ”
นัตตี้เดินเข้ามาทำจมูกฟุดฟิด มองหน้าอุไร “กลิ่นโคลนสาบควายที่ไหนเนี่ย”
“แหมนัตตี้ไปกัดเค้า ตอนนี้คนชอบอุไรเยอะเลยนะ ระวังเค้าจะดังแซงตัวเองล่ะ”
“โถ ถ้าต้องทำตัวเป็นตลกตกควายแบบนั้น ฉันไม่ทำหรอก” อุไรวรรณมองโกรธ นัตตี้กัดจิก “มันก็ธรรมดา นี่แหละวิถีของคนไม่สวย ขายหน้าตาไม่ได้ก็ขายความตลก ขายตลกไม่ได้ก็ขายความแรด ขายโป๊ สุดท้ายก็ขายตัว”
“ก็ฉันไม่ได้เกิดมาสวยเหมือนคุณนี่คะ”
“ก็ไม่ได้เถียงนี่”
“แหม น้องนัตตี้คะ เรามันผู้ประกาศนั่งทำงานอยู่กลางแสงไฟ จะไปต่อปากต่อคำกับนักข่าวยืนรายงานท่ามกลางวัวควายทำไมล่ะคะ”
“คมมาก!!ปรบมือ!!” นัตตี้ปรบมือรัวๆ “พี่กรณ์พูดได้คมมาก สมกับเป็น โปรดิวเซอร์จริงๆค่ะ”
“ค่ะ ทำงานข้างควายก็ดีกว่านอนกับควายเพื่อได้งานแหละค่ะ” อุไรวรรณเดินออกไป นัตตี้ฉุนกึก กรณ์งงๆ บ๊วยขำ
“อีนี่ พูดอะไรของมันวะ” กรณ์ถามนัตตี้ “มันหลอกด่าอะไรเรารึเปล่าจ๊ะ เผื่อพี่ไม่เก๊ต” นัตตี้โกรธๆ
ที่ร้านกาแฟ อุไรวรรณนั่งหน้าเครียดอยู่หน้าโน้ตบุ๊ค จ้องอ่านเว็บแนวพันทิพ กระทู้ “คุณรู้สึกยังไงกับอุไรวรรณ นักข่าวภาคสนามช่อง THE SUN”
“ถ้าหน้าตาดีจะน่าดูกว่านี้”