บทละครโทรทัศน์ เพื่อนรักเพื่อนริษยา ตอนที่ 8 หน้า 5
“เห็นเค้าบอกไอ้ตึกข้างๆ จะมีงานเปิดตัวเครื่องสำอางใหม่จากนิวยอร์คด้วย น่าจะมีอะไรใหม่ๆมาแจกให้ลองใช้ ไรยังคิดอยู่ว่า...จะแวะไปดีรึเปล่า” เรด้าตาวาวอยากได้ของ ก่อนจะคิดๆมองหน้าอุไรวรรณ
อุไรวรรณนั่งลงคุยกับเรด้า “มันจะดีเหรอพี่ ศัลยกรรม”
“โอย หมดสมัยแล้วจ้า เราไม่ได้ทำไว้หลอกใคร แต่ทำเพื่อเพิ่มโอกาสให้กับตัวเอง”
“แล้วถ้าทำแล้วมันเละอะพี่”
“โอ๊ย ยุคนี้ ไม่ดีก็แก้ได้ ไม่ชอบก็ถอดออก ตอนแรกพี่เข้ามาทำใหม่ๆนะหน้ายังกะปลาช่อนทอด นั่งพิมพ์ดีดทั้งวัน พอไปทำมาโหงวเฮ้งเปลี่ยน ป๋าช้างให้เลื่อนเป็นนักข่าวเลย” อุไรวรรณนิ่งคิด “ทีแรกก็ว่าจะทุบทั้งหน้า แต่พอดีช่วงนั้นแม่มาป่วยก็เลยไม่มีตังค์ทำ พอเริ่มแก่ตัวก็ขี้เกียจละ”
“แต่…หนูติดอีกตรงที่มันเป็นของปลอมนี่แหละ”
เรด้าถอนหายใจมองเครื่องหน้าอุไรวรรณแล้วเบ้ปาก “เธอติดอยู่กับของจริงของเธอต่อไปนะยะ วงการนี้มันต้องโชว์หน้าตา เค้าจมูกแหลมกันทั้งวงการ เธอจะสู้เค้าได้มั้ยล่ะ เอาแค่นังนัตตี้คนเดียวก่อน” เรด้าเม้าเมามัน ”มันน่ะปลอมทั้งหน้า!!!อย่าเรียกว่าทำ”ขอให้ใช้คำว่า “ทุบ” เหอะ นางทุบทั้งหน้าจ้า” อุไรวรรณอึ้งที่ได้รู้ก่อนจะคิดเครียด “ค่อยๆเก็บตังทำไปทีละอย่าง อย่างเธอทำตาสองชั้นก่อนแล้วกัน”
อุไรวรรณมองหน้าเรด้า เรด้ามองหน้ายักคิ้ว “ปะล่ะ”
บ้านอุไรวรรณ เพ็ญศรีนั่งตะไบเล็บที่โซฟา อุไรวรรณเดินเข้ามา “ว่าไงคะนักข่าวตกควาย”
อุไรวรรณเซ็ง “แม่....ไม่ต้องเรียกไรตามคนอื่นเค้าได้ปะ”
“แล้วเมื่อไหร่จะขยับไปอ่านข่าวในห้อง อย่างยัยพิธีกรนั่นบ้างล่ะ”
“ชาติหน้าเหอะแม่ มาได้แค่นี้ก็บุญแล้ว”
“อะไรกันว้า ลุยแล้วก็เอาให้สุดสิโว้ย ยิ่งขึ้นไวยิ่งดี ถ้ามันไม่ขยับซักทีก็เลื่อยขาเก้าอี้มันเล้ย”
“โธ่แม่ อีนั่นมันเป็นเมียเก็บโปรดิวเซอร์ จะให้ไปเลื่อยขายังไง เค้าบอกว่ามันยอมมีอะไรด้วยเพื่อแลกตำแหน่งนี่แหละ”
“ก็ทำตัวให้มันสวยเหมือนฉันสิ ผู้ชายจะได้วิ่งเข้าหา”
อุไรวรรณประชด “เหรอออออ”
“ช่ายยย ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะนม ถ้าวันนั้นฉันไม่ทำนม แกก็ไม่ได้เรียนต่อหรอก”
“ที่หน้าไรเป็นงี้ก็เพราะแม่นั่นแหละ”
“ว้าย อะไร ลืมไปป่าวฉันน่ะนางงามเดินสายนะยะ ไปโทษพ่อแกโน่นแกมันได้บล็อกพ่อแกเต็มๆ” เพ็ญศรีเบ้ปาก “หน้าตายังกะจิ้งจก”
อุไรวรรณแอบเคือง “แล้วยุคนั้นผู้ชายหล่อๆไม่มีแล้วไงล่ะ ถึงไปคว้าพ่อมาน่ะ” อุไรวรรณฉุนเฉียวเดินขึ้นห้องไป