บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 7 หน้า 4
"ไม่มีปัญหาอะไรหรอก...ป๊าอยากจะทำอะไรก็ทำเถอะ"
"วันนี้อั๊วไม่อยากทะเลาะกับลื้อ...อาคัง...วันดีๆ แบบนี้ มากินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตาดีกว่า... เสร็จแล้ว...ลื้อก็ไปจ่ายค่าเหล้า ค่ากับข้าวที่ป๊าซื้อมาให้ด้วย"
"จ้ะ..." ถิงถิงพยักหน้ารับ
ภายในบ่อน ศักดิ์เปิดประตูห้องนอนเดินออกมา เห็นหลินเดินเหมือนเพิ่งกลับมา หลินมองศักดิ์อย่างไม่สนใจ ทำท่าจะเดินไปอีกทาง
"หลิน...” ศักดิ์เอ่ยเรียก แต่หลินเดินไปไม่สนใจ จนศักดิ์เรียกเสียงเข้มขึ้น “หลิน..."
คราวนี้หลินหยุดเดิน หันมามองอย่างหมางเมิน ไม่พอใจ “เรียกอยู่นั่น...มีอะไรก็พูดมาซิ..."
ศักดิ์มองหลินอย่างไม่พอใจ เดินเข้ามาใกล้ๆ “ถ้าไม่อยากกินข้าวคลุกน้ำปลาเหมือนเมื่อก่อน ก็อย่าทำท่าทางพูดจาแบบนี้กับเฮียอีก"
"ช่วยหลินไม่ได้...แล้วยังมาทวงบุญ ทวงคุณอีก....ที่ผ่านมา หลินก็เอาตัวแลกนะ ไม่ได้เอาของเฮียฟรีๆ”
"ร้องเพลงห่วยเอง...สู้ถิงถิงไม่ได้...อย่ามาโทษคนอื่นหลิน"
หลินโกรธจัด "หลินไม่โทษคนอื่น...หลินโทษตัวเองที่โง่ แยกไม่ออกว่าไอ้ที่อยู่ตรงหน้าเนี่ยหมาหรือราชสีห์ ไม่รู้ว่า เหนือฟ้า ยังมีฟ้า เหนือเฮียยังมีเสี่ยกำพล รู้งี้ไปเป็นเมียน้อยเสี่ยกำพลดีกว่า"
ขาดคำของหลิน ศักดิ์ตบหน้าหลินทันทีอย่างเหลืออด หลินกระเด็นลงไปกองกับพื้น "ถ้ายังปากเสียอีก...จะเจ็บตัวมากกว่านี้" ศักดิ์ก้มลงชี้หน้าหลินที่กุมแก้มข้างที่โดนตบ ก่อนจะเดินก้าว ข้ามหลินไป หลินมองตามไปอย่างแค้นใจ
ศักดิ์เดินเข้ามาในห้องทำงานแล้วต้องชะงักเล็กน้อย เมื่อเห็นเสี่ยกำพลนั่งอยู่โดยมีลูกน้องเสี่ยยืนอยู่ด้วย ส่วนจกกับเขียดยืนหงออยู่ด้านนึง
"เสี่ย...มาถึงนานรึยังครับ...ผมไม่ทราบว่าเสี่ยจะมาแต่เช้า"
"ไม่เป็นไร...ชั้นแค่อยากดูตัวเลข...รายรับรายจ่ายของบ่อน"
ศักดิ์หน้าเสียไปนิด แต่ก็พยายามเก็บอาการ "เสี่ยจะดูตอนนี้เลยมั้ยครับ..."
“ชั้นดูเรียบร้อยแล้ว" เสี่ยกำพลพูดจบ ก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาศักดิ์ พูดเสียงเบาๆ แต่หนักแน่นเหมือน ให้ได้ยินกัน 2 คน "บ่อนเปิด 24 ชม. แต่รายได้กลับตก แปลกนะ..." เสี่ยกำพลยิ้มเยาะๆ เหมือนรู้ทัน ศักดิ์มองหน้าเสี่ยกำพล ก่อนจะหลบตาเหมือนไม่รู้จะอธิบายยังไง "ปรับปรุงตัวซะใหม่...ไอ้ที่ผ่านมา....ชั้นจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แต่อย่าให้มีอีก...ชั้นสร้างแกขึ้นมาได้... ชั้นก็เหยียบแกให้จมดินได้เหมือนกัน..." ตอนที่เสี่ยกำพลดูคำว่าเหยียบ เสี่ยกำพลใช้เท้าขยี้บนเท้าของศักดิ์
ศักดิ์มองเสี่ยกำพลอย่างเกรงใจ แต่พอเมินหน้าไปทางอื่น สีหน้าของหน้าศักดิ์แค้นใจ พร้อมเอาคืน