บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 15

เช้าวันใหม่ หลินแต่งตัวสวยงาม เดินมาตามทางจนถึงซอกมุมตึก หลินมองมาเห็นคังนอนซุกตัวอยู่

ที่ร้านอาหาร บนโต๊ะมีอาหารวางอยู่เต็ม อาคังหยิบกิน แต่ไม่ค่อยกระตือรือร้นมากนัก หลินมองอาคังอย่างเสียใจแกมผิดหวัง อาคังเงยหน้าขึ้นมองหลิน เมื่อเห็นสายตาหลินก็ชะงัก

"อย่ามองชั้นแบบนั้นได้มั้ยหลิน..."

"ชั้นเสียใจนะ...ที่ทำให้คังต้องเป็นแบบนี้..."

"เธอเคยพูดแบบนี้แล้ว...แล้วชั้นก็บอกเธอไปแล้วว่าชั้นเลือกเอง..."

"ถ้าเจ๊ถิงกลับมา...เธอจะเลิกยา...เลิกวิ่งยาได้มั้ยคัง..."

"ไม่รู้ซิ..."

"คัง...สัญญากับชั้นได้มั้ย...ว่าถ้าเจ๊ถิงกลับมา...เธอต้องเลิกมันให้ได้...แล้วกลับไปเรียน..." อาคังนิ่งเงียบไม่ตอบ หลินจับมือคังพูดซ้ำอีก "นะคัง...เลิกเถอะนะ...เลิกเถอะ...แล้วกลับไปเรียน"

“แล้วเธอล่ะ...มาจนถึงขนาดนี้ เคยคิดจะกลับไปเรียนมั้ย"

หลินชะงักไปนิด ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยมือที่จับอาคังอยู่ มองอาคังอย่างเจ็บปวด "ชั้นรู้...ว่าชั้นก็ไม่ได้ดีไปกว่าคังหรอก...ผู้ชายติดยา.กับผู้หญิงที่เป็นนางบำเรอ มันก็แย่พอๆ กันนั่นล่ะ"

อาคังรู้สึกผิด “ชั้นไม่ได้คิดแบบนั้นหรอกนะ...หลิน"

"ถ้าเธอคิด มันก็ไม่ผิดหรอก...แล้วเฮียเอกไปหาเจ๊ถิงมารึยัง...เธอรู้มั้ย"

"ไม่รู้..." อาคังส่ายหน้า

"อ้าว...แล้วไม่คิดจะไปถามเลยเหรอ...ความจริงเธอก็รู้ที่อยู่เจ๊ถิงแล้ว...ทำไมถึงไม่ไปหาล่ะ..." อาคังถอนหายใจ เหมือนอยากจะบอกว่า สภาพแบบนี้จะไปหาได้ยังไง หลินมองคังอย่างจริงจังพูดกับคังด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ถ้าเจ๊ถิงกลับมา...สัญญากับหลินได้มั้ยว่าจะเลิกยาแล้วกลับไปเรียนหนังสือ หลินอยากให้คังมีอนาคตที่ดีนะ.....หลินอยากอยู่กับคนที่หลินมั่นใจว่าเค้าจะดูแลหลินได้..."

อาคังเงยหน้าขึ้นมองหลินอีกครั้ง ทั้งคู่สบตากัน แววตาหลินบ่งบอกถึงความรักที่มีให้อาคังเต็มเปี่ยม อาคังสีหน้า อ่อนโยนลง มีความสุข

ที่บ้านของศักดิ์  ศักดิ์นั่งอยู่ในห้องนอน นับเงินสดที่เก็บได้จากการพนันในบ่อนปึกใหญ่ ศักดิ์มองเงินอย่างครุ่นคิด เหมือนตัดสินใจให้แน่อีกครั้ง ก่อนจะเอาเงินใส่ซองน้ำตาล แล้วลุกขึ้นใส่เสื้อ แต่งตัว คว้ากระเป๋าสะพายเอาซองเงินใส่กระเป๋า หลินเปิดประตูเข้ามา ชะงักเมื่อเห็นศักดิ์