บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 15 หน้า 3
ที่บ้านของเฉิน เอกภพแต่งชุดไปทำงานเรียบร้อย เดินออกมาจากในบ้านพร้อมกับเนื้อทอง
"วันนี้ไปทำงานวันแรก...ตั้งใจให้ดีนะลูก..." เนื้อทองเอ่ยให้พร
"ครับ..."
"ทำยังกับลูกไปโรงเรียนวันแรก..." อาเฉินขำ
เนื้อทองค้อน "ไปโรงเรียนวันแรก ยังไม่น่ากลัวเท่าไปทำงานวันแรกนะเฮีย..."
"โตขนาดนี้...ไปเรียนเมืองนอกมาแล้ว...ถ้าจะมีอะไรน่ากลัวก็ต้องสู้ล่ะ"
"ครับป๊า..."
"ขอให้ลูกเป็นที่รักของเจ้านาย...เป็นที่รักของเพื่อนฝูง...ขอให้เจริญก้าวหน้านะ ลูกนะ..."
เอกภพยกมือไหว้ “ครับ...ม๊า...ผมไปนะครับ...ป๊า...ม๊า..."
เนื้อทองพยักหน้า เอกภพเดินไป เนื้อทองมองตามอย่างครุ่นคิด "นี่ชั้นลืมเรื่องสำคัญไปได้ยังไงเนี่ย.....เฮีย"
"เรื่องอะไร..."
"ทำไมเราไม่ซื้อรถให้ลูก..."
"ซื้อรถ...ซื้อทำไม..."
“เอ้า...เฮีย...ซื้อรถก็เอาไว้ขับสิ...ลูกทำงานแล้ว...จะให้ขี่จักรยานหรือจะให้เดินไปรึไง"
"ดีนะ......ได้ออกกำลังกายด้วย"
เนื้อทองมองค้อน "ซื้อมอเตอร์ไซค์ก็ยังดี...ขี่ไปทำงาน...แล้วก็ขี่ไปส่งหนูณีที่บ้าน" อาเฉินหัวเราะเบาๆ เหมือนรู้ทันว่าเนื้อทองคิดวางแผนอะไรอยู่ "อย่ามาหัวเราะเหมือนรู้ทันนะ เฮีย..."
"อ้าว...หัวเราะก็ไม่ได้...” อาเฉินหันไปเช็ดทำความสะอาดหน้าร้าน “อยู่มาด้วยกันจนลูกโตขนาดนี้...อย่าว่าแต่เสียงหัวเราะเลย...แค่มองตาก็รู้แล้วว่าเธอคิดอะไรอยู่"
“งั้นเฮียก็รู้ใช่มั้ยว่า ชั้นจะซื้อรถเครื่องให้ลูกแน่ๆ" เนื้อทองพูดยิ้มๆ แล้วเดินเข้าบ้านไป
ที่ทำงานของเสี่ยกำพล ประตูห้องทำงานเปิดออก ศักดิ์เดินเข้ามา ท่าทางนบนอบกว่าตอนที่เสี่ยกำพลไปหาที่บ่อน ศักดิ์ยกมือไหว้ "สวัสดีครับ...เสี่ย..."
"สวัสดี...ไม่น่าเชื่อว่านายจะเข้ากรุงเทพฯ มาหาชั้น"
"ผมต้องขอโทษครับ...ที่ไม่ค่อยได้เข้ามาหาเสี่ย...แต่ต่อไป...ผมจะเข้ามาทุกเดือน..." เสี่ยกำพลมองศักดิ์ อย่างพิจารณา ศักดิ์รู้สึกถึงสายตาของกำพลที่มองมาเหมือนจับผิดก็รีบพูดต่อ "ผมเอาเงินมาส่งครับ..." เขาหยิบซองเงินจากในเสื้อแจ๊คเกตออกมาส่งให้
เสี่ยกำพลมองอย่างแปลกใจ "เป็นบ่อนแรกในโลกเลยมั้ง...ที่ขาดทุนเกือบทุกเดือน...แล้วอยู่ดีๆ ก็เกิดได้กำไรขึ้นมา..."
"ต่อไปผมจะทำให้บ่อนมีกำไรมากขึ้นเรื่อยๆ ครับ"