บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 21 หน้า 5
ที่พานดอกไม้ มาลัยบัวสายสลับกับดอกรักยังร้อยค้างอยู่ มีชายห้อยดอกจำปาวางเตรียมอยู่ด้วย เหล่านางรำซ้อมรำกันอยู่ อุบลกำลังพยายามหัดร้อยมาลัยบัวสายและคุยกับเพื่อนนางรำอีกคน
นางรำต่างตื่นเต้น “พระอรรคราชบดินทร์.... หลานชายของพระโหราจารย์ที่เค้าร่ำลือกันจะมางานฉลองชัยคืนนี้ด้วย!!!”
อุบลถามไถ่ “คนที่ถูกข้าศึกตีจนทัพแตก แต่ก็ยังไม่ยอมถอยหนีกลับเข้ามาน่ะรึ?”
“ก็ใช่น่ะสิแม่อุบล คนที่ไม่รู้จักรักตัวกลัวตายเหมือนกับเจ้านั่นแหละ! เพิ่งได้เลื่อนยศเป็นคุณพระ ตอนนี้เป็นที่โปรดปรานของขุนหลวงมากทีเดียว “
“พระอรรคราชบดินทร์...” อุบลก้มมองมาลัยบัวสายกับดอกรัก แล้วคิดยิ้มๆ
ฉากกั้นหลังเวที อุบล และเหล่านางรำกำลังเตรียมพร้อมจะออกไปรำเป็นชุดต่อไป ทันใดนั้นได้ยินเขวี้ยงจอกเหล้าดังมาจากบริเวณด้านนอก
นางรำคนหนึ่งแหวกฉากกั้น แอบมอง“ตายแล้ว! ด้านนอกมีเรื่องกันใหญ่แล้ว!”
อุบลแอบดูตรงบริเวณฉากกั้นพร้อมกับนางรำคนอื่นๆด้วย อุบลเห็นว่าพระยาพลเทพหยิบดาบเตรียมจะชักออกมา
พระโหราจารย์ลุกขึ้น พระอรรคลุกตาม จับดาบไปยืนประจันหน้ากับพระยาพลเทพ
เหล่านางรำตกใจ “ว๊ายยย!!!” อุบลอึ้งไป
พระยาพลเทพโกรธๆ “อย่าคิดว่าเป็นที่โปรดปรานของขุนหลวงแล้ว ข้าจะทำอะไรท่านไม่ได้!!! “นางรำเอ่ย “นั่นๆๆคนที่มีเรื่องกับพระยาพลเทพคนนั้นไง พระอรรคราชบดินทร์”
อุบลมองพระอรรคที่กำลังจ้องหน้าพระยาพลเทพอย่างเอาเรื่อง เสียงดนตรี ต้นวรเชษฐ์ ในระบำฉลองชัยดังขึ้น เหล่านางรำเลิกแอบดูแล้วรีบเตรียมตั้งแถวเพื่อออกไปรำ
ที่ลานตรงกลาง กลุ่มนางรำร่ายรำสวยงามอยู่ เปิดตัวนางรำคนสุดท้ายที่แต่งกายด้วยชุดสีทอง สวมเครื่องประดับนางรำแตกต่างจากนางรำคนอื่น มีศิราภรณ์ประดับทับทิมเม็ดใหญ่อยู่ตรงกลาง นางรำคนนั้นหันมา คือ อุบลนั่นเอง พระอรรคเดินเข้ามานั่งกับพระโหราจารย์ ยังคงหงุดหงิด หันไปดูรำอย่างเสียไม่ได้ ในกลุ่มของพระอรรค มีบาทหลวง เป็นชาวโปรตุเกส อายุประมาณ๔๐ปี และขุนนางนั่งอยู่ด้วย อุบลที่รำอยู่มองส่งสายตามาที่พระอรรค ลึกๆแล้วอุบลก็ยังไม่ลืมภาพยอดปราสาทที่พังลงมา พระอรรคเหมือนรับรู้ถึงกระแสที่อุบลส่งมาสบตากับอุบลราวกับโดนสะกด