บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 4 หน้า 11
ที่โถง แขกเหรื่องงๆกันว่าเกิดอะไร เพราะไฟยังมืด กลุ่มของคุณหญิงสด อรุณฉาย อัมพวัน คุณหญิงพรรณและคุณหญิงคุณนายอื่นๆ พากันสงสัย
คุณหญิงสดถามอัมพวัน “ทำไมดับไฟนานจังคะคุณพี่?”
อรุณฉายตั้งใจพูดให้อัมพวันได้ยิน “เอ๊ะ หรือว่าโชว์พัง?”
อัมพวันนิ่ง ไม่ตอบ อัคนี ทิพอาภาวิ่งลงมาถึงหน้าทางเข้าชั้นล่าง ทันใดนั้น ประตูหน้าต่างทุกบานปิดปัง! เหลือแค่ประตูใหญ่ที่เปิด มีแสงจากด้านนอก สาดเข้ามา ทุกคนหันไปมองที่ประตูทางเข้าเป็นตาเดียว ผู้กองกฤษณ์ และลูกน้องต่างถ่ายรูปสโรชินี ได้ยินเสียงบทสวดงึมงำดังไปทั่ว กลิ่นหอมคล้ายน้ำอบโบราณคละคลุ้งคนในงานมองหน้ากัน ชายสี่คนแบกโลงผ่านอัคนีที่ยืนอยู่หน้าประตู จันแบกโลงอยู่ที่ด้านหน้าขวามือ หันมาสบตาอัคนี คนดูแหวกออก ชายสี่คนที่เดินแบกโลงขึ้นบันไดไปที่สเตจและวางลง อัคนีและทิพอาภาเดินแหวกคนเข้ามายืนที่ข้างเวที เชษฐาที่ถอดชุดพ่อมดออกแล้วเดินมายืนข้างๆอัคนี ทิพอาภารู้สึกใจคอไม่ดี อัคนี เชษฐาและผู้กองกฤษณ์ต่างรอคอยการปรากฏตัวของสโรชินี ทันใดนั้นไฟฟอลโลว์ในวังสว่างขึ้นที่โลงศพ ชายสี่คนเปิดฝาโลงออก
เสียงสวดประกอบโหยหวนเร่งกระชั้นเหมือนปลุกวิญญาณ ชายสี่คนก้มตัวลงหมอบอยู่ที่พื้น
เชษฐาอึ้ง “คุณสโรชินีลงทุนนอนมาในโลงเลยเหรอเนี่ย?”
อรุณฉายกลัวๆไม่พอใจหันไปหาอัมพวัน “คุณพี่จัดโชว์อะไรคะเนี่ย?!”
“ใจเย็นๆน่าคุณ” ดนัยมองไปที่โลง “ผมว่าแปลกดีออก เห็นไหมคนตะลึงกันทั้งงาน”
คนทั้งงานมองอึ้งๆ ไปที่ฝาโลงที่เปิดค้างอยู่ ทันใดนั้น มีมือขาวซีดเอื้อมขึ้นมาคว้าขอบโลง!! ผู้คนในงานตกใจ บางคนเผลอกรี๊ดออกมา มือนั้นดันร่างให้ลุกขึ้น ร่างของอุบลที่สวมชุดไทยโบราณก้าวออกมาจากโลงยืนอยู่กลางเวที ที่ข้อเท้าข้างขวามีโซ่ตรวนล่ามไว้
ใบหน้าของอุบลขาวซีด ได้ยินเสียงอุบลดังก้องขึ้นไปทั่วบริเวณ โดยที่ปากไม่ได้ขยับ “เราชื่ออุบล!! เราคือผู้ได้รับคำสาปให้เฝ้าสมบัติแผ่นดิน! และได้รับพรจากองค์ยมเทพว่าเมื่อใดเรานำบุคคลหนึ่งไปสู่กฎตัวตายตัวแทนได้ เราจะได้รับความสุขสงบในสัมปรายภพชั่วนิรันดร!!”
เชษฐามองสโรชินีในร่างของอุบลที่พูดโดยที่ปากไม่ขยับ เชษฐาทึ่งๆ “คุณสโรชินีพูดยังไงพี่? ปากไม่ขยับเลย หรือเค้าพากษ์เอา?..”
ทิพอาภาชู่ว์ปากให้เชษฐาเงียบ อัคนีตั้งใจมองไปที่สโรชินี
“บัดนี้เรา! มาที่นี่เพื่อจะตอบรับว่า เราได้มาแล้ว!” อุบลลืมตาโพลง จับจ้องไปทั่วงาน
เสียงสวดที่ดังอยู่ก่อนหน้านี้เงียบลงทันที คนดูทั้งหมดเงียบกริบ อัครา อัมพวันจ้องมองใบหน้าของสโรชินีอึ้งๆ ดนัยมองสโรชินีด้วยความสนใจในความงามลึกลับ อรุณฉายเหลือบมองดนัย เพราะรู้ว่าดนัยต้องสนใจ
“เราจะตอบคำถามที่เจ้าอยากรู้ แต่ต้องอยู่ภายใต้ขอบเขตอำนาจที่เราจะพูดได้! เราจะเริ่มประมูล ผู้ที่ชนะการประมูลเท่านั้นที่จะได้สิทธิ์ในการถามคำถาม เพียงหนึ่งคำถามเท่านั้น!!!”
แขกเหรื่อในงานยกมือบอกราคาประมูล