บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 12 หน้า 11
ที่สนามรบ เสียงดาบปะทะดาบอื้ออึง พร้อมกับเสียงกรีดร้องของผู้คน พระอรรคใช้ดาบคู่ต่อสู้กับทหารอังวะคนแล้วคนเล่าอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย แสงเปลี่ยนจากกลางวันเป็นกลางคืน พระอรรคยังคงใช้ดาบฟาดฟันทหารอังวะจนดาบชุ่มเลือด! พระอรรคยิ่งฆ่าก็ยิ่งฮึกเหิม
พระอรรคชูดาบชุ่มเลือดขึ้นเหนือหัว “สู้มัน! ใครถอย ตัดหัวมันมา!!”
อัคนีรู้สึกฮึกเหิม คว้าดาบที่ผนัง
นอกเรือน บรรยากาศที่ดูเงียบสงบ เปลี่ยนเป็นเมฆครึ้ม ลมพัดกระโชกแรง
ในห้องอาวุธ สโรชินีรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เกิดขึ้นรอบๆเรือน
นอกเรือน ที่พื้นดิน มีวิญญาณทหารอังวะค่อยๆปรากฏผุดขึ้นเป็นเงาดำขึ้นมาจากพื้นดิน จนกลายเป็นร่างของทหารอังวะในสภาพเหมือนอยู่ในสนามรบ ทุกคนมีอาวุธประจำกาย เดินมารวมกันเพื่อตรงมาที่เรือนของพระอรรค
ในห้องอาวุธ อัคนีเหมือนรับรู้ได้ถึงการมาถึงของวิญญาณทหารอังวะ อัคนีกระชับดาบมั่นในมือ อัคนีถือดาบเดินออกจากห้องอาวุธไปทันที สโรชินีรีบตามออกไป
อัคนีถือดาบวิ่งพุ่งลงเรือนมา ลมที่พัดกระโชกแรงยิ่งพัดแรงจนเกือบเป็นพายุ เงามืดของวิญญาณทหารอังวะมากมายถือดาบ ถืออาวุธ ยืนรออยู่เป็นแผงรอประจันหน้าอยู่ไม่ไกล อัคนีถือดาบก้าวออกมายืน จัน และทหารคนอื่นๆปรากฏกายขึ้นด้านหลังอัคนี เหมือนจะคอยอารักขา ลมพัดแรง ท้องฟ้ากลายเป็นสีแดง ฟ้าผ่าฟ้าลั่นดูน่ากลัว
สโรชินีตามออกมายืนมอง รู้สึกราวกับเหตุการณ์ในอดีตย้อนคืนมาอีกครั้ง อัคนีมองตรงไปที่ทหารอังวะตรงหน้าด้วยความแค้น
อัคนีชูดาบขึ้น ให้สัญญาณรบ “สู้มัน!!!!!”
ทันทีที่สิ้นเสียงของอัคนี วิญญาณทหารอังวะที่ยืนเป็นแผงอยู่ตรงหน้าเหมือนจะพุ่งเข้ามาหาอัคนี จัน และเหล่าวิญญาณทหารอยุธยาปรากฏกายวิ่งตามจันออกไปสู้กับวิญญาณทหารอังวะ อัคนีสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย
“อัค!! ตาอัค!! ตื่นลูก!!” อัคนีสะดุ้งตื่น พบว่าตัวเองนอนอยู่ที่โซฟา อัมพวันหน้าตาตื่นตกใจเขย่าๆอัคนีอยู่
อัคนีสะดุ้งตื่นเห็นสีหน้าอัมพวันดูร้อนใจ “มีอะไรครับแม่?”
“พ่อถูกยิงลูก!”
อัคนีรีบออกไปกับอัมพวัน บนโต๊ะมีม้วนรูปภาพกะโหลกของทิพอาภา กับกล่องทับทิมวางอยู่
รถเชษฐาแล่นมาจอด เชษฐาหันมองทิพอาภาที่นั่งข้างๆ ทิพอาภาหลับ “ทิพ ถึงบ้านแล้วทิพ...”
ทิพอาภานิ่ง หลับสนิท เชษฐาเห็นทิพอาภาหลับ เลยเคลื่อนตัวไปปลดล็อคเข็มขัดนิรภัยให้ช้าๆ กลัวว่าสายจะโดนคอทิพอาภา จังหวะที่เชษฐาจับสายเพื่อให้เข้าที่ หน้าของเชษฐาใกล้กับทิพอาภา เชษฐามองหน้าทิพอาภา ชะงักไปครู่นึง แล้วถอยห่างออกมา เชษฐาเห็นรัมภาออกมาจากบ้านพอดี เลยรีบลงรถไป ไหว้รัมภา