บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 12 หน้า 12
รัมภารับไหว้มองทิพอาภาที่หลับอยู่ในรถ “ทิพเป็นอะไรเหรอเชษฐ์?”
เชษฐาอึกอัก ตัดสินใจโกหกรัมภา “เอ่อ...พอดีนั่งกินข้าวกันในสวน แล้วทิพคงแพ้พวกเกสรดอกไม้ หรือไม่ก็แมลงน่ะครับแม่ ผมเลยให้ทิพกินยาแก้แพ้ไป”
“แล้วตาอัคไปไหน ทิพบอกแม่ว่าจะออกไปหาอัคนีไม่ใช่เหรอ?”
“ทิพคลาดกับพี่อัค เลยไม่ได้เจอกันน่ะครับ”
เชษฐาหลบตารัมภา นึกถึงเหตุการณ์กว่าจะเอาทิพอาภาขึ้นรถได้
ที่รถสองแถวที่จอดรถตรงทางออกบ้านสโรชินี ทิพอาภาถูกเชษฐาลากออกมาจากป่า ทิพอาภายังหันหลังมองเข้าไปเป็นห่วงอัคนี พยายามดึงยื้อมือตัวเองออก แต่เชษฐาไม่ปล่อย
ทิพอาภาดึงมือตัวเองไปด้วย “เราจะกลับไปแล้วทิ้งพี่อัคไว้แบบนี้เหรอเชษฐ์?!! พี่อัคอาจจะกำลังอยู่ในอันตรายก็ได้นะ ปล่อยทิพเถอะ ขอทิพเข้าไปตามพี่อัคเถอะนะเชษฐ์”
เชษฐาโกรธ หันมาปล่อยมือทิพ “เลิกคิดถึงแต่พี่อัค แล้วรักตัวเองก่อนมั้ยทิพ?!! ถ้าพี่อัคเขาอยู่กับคุณสโรชินีจริง ตอนนี้เขาอาจกำลังมีความสุขกันอยู่ก็ได้!!” ทิพอาภาอึ้งไป หันหน้าหนีเชษฐาเพราะจะร้องไห้ เชษฐารู้ตัวว่าพูดแรงไป “เชษฐ์ขอโทษ...”
ทิพอาภาพยายามกลั้นน้ำตา “ไม่เป็นไรเชษฐ์... ไม่เป็นไร...” ทิพอาภามองเข้าไปในป่าทางเข้าบ้านสโรชินีแล้วคิดตามที่เชษฐาบอก ชั่งใจว่าจะเอายังไงดี
เชษฐาเข้ามาจับแขนทิพอาภา “กลับบ้านเถอะทิพ เดี๋ยวผมจะแวะซื้อยาให้ทิพทาน...”
ทิพาอาภามองมือเชษฐาที่จับแขนตัวเอง แล้วถึงแขนตัวเองเริ่มเป็นจ้ำเพราะแพ้หญ้า โดนต้นไม้บาด ทิพอาภาอึ้ง รู้สึกแย่กับตัวเอง พยักหน้าแล้วยอมเดินขึ้นรถไปกับเชษฐา เชษฐาตามขึ้นรถไป
เชษฐาหันมามองหน้ารัมภา เชษฐาเปลี่ยนเรื่อง “...ผมว่าเราพาทิพขึ้นไปนอนก่อนดีกว่าครับแม่”
รัมภาเดินไปดูทิพอาภา รัมภาเขย่าตัวปลุก “ทิพ.. ถึงบ้านแล้วลูก” ทิพอาภายังหลับ “ทิพ...”
“ผมจัดการให้ดีกว่า ...ขอโทษนะครับแม่”
รัมภาถอยออก เชษฐาเข้าไปอุ้มทิพอาภาออกจากรถ แล้วเดินนำเข้าบ้านไป รัมภามองตามเชษฐาที่อุ้มทิพอาภาด้วยความเป็นห่วง แล้วรู้สึกแปลกๆ
เชษฐาวางทิพอาภาลงที่เตียง แล้วหันหารัมภาที่ยืนอยู่ “ถ้าพรุ่งนี้ผื่นที่ตัวทิพยังไม่ยุบ แม่โทรบอกผมนะครับ ผมจะได้มาพาทิพไปโรงพยาบาล”
“ขอบใจนะเชษฐ์ที่เป็นห่วงลูกแม่... ห่วงมากกว่าคนที่เป็นคู่หมั้นของทิพเสียอีก”
รัมภานิ่งๆ ไม่พูดอะไรอีก เดินไปดูทิพอาภา เชษฐาอึ้ง ไม่แน่ใจว่ารัมภาต้องการบอกอะไร