บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 3
สามีตีตรา ตอน 3
บทประพันธ์: นาวิกา
บทโทรทัศน์: วรรณวิภา
ที่ห้องรับแขกคฤหาสน์กะรัต พวงหยกลุกพรวดขึ้นทันทีหลังจากได้ยินความจริงจากปากลูก
“นี่นังผึ้งมันกล้าทำขนาดนี้เชียวเหรอ ? หึมมมมม...นังงูพิษ มันน่าจับมาแก้ผ้าประจานนักว่ารูปสวยอย่างมัน จิตใจโสมมหน้าด้าน ไร้ยางอายที่สุด”
“ผู้หญิงมักง่ายกับผู้ชายเสเพล...เคมีเข้ากันเป๊ะ ถึงได้ทำเรื่องน่าอับอายได้ขนาดนี้ ต่อไป ห้ามให้ใครพูดชื่อสายน้ำผึ้งให้พี่กั้งได้ยินอีกเด็ดขาดเลยนะคะ” กันตาขอร้อง
“คุณกั้งของนวล โชคร้ายสลับซับซ้อนเหลือเกิน...”
”เจอเรื่องร้ายขนาดนี้ ไม่รู้จะประคองอารมณ์ตัวเองอยู่ได้รึเปล่า” กุนตีเป็นห่วง
”โฮ้ย...เดี๋ยวมันก็ทำใจได้เอง ยัยกั้งไม่ใช่เพิ่งเคยถูกหักหลังครั้งแรกซะเมื่อไหร่กัน”
“แม่ไม่ได้เลี้ยงยัยกั้งมา แม่ไม่รู้หรอกค่ะว่ายัยกั้ง ดูแกร่งก็แต่ข้างนอกเท่านั้นแหละ”
กุนตีเดินหนีไป
พวงหยกตะโกนตาม “จ๊าาา...แม่ลูกบังเกิดเกล้า”
“พี่กุ้งพูดถูกค่ะแม่ เค้ารู้จักพี่กั้งสมกับที่เป็นคนเลี้ยงพี่กั้งแทนแม่มาจริงๆ”
กันตาเดินแยกไปอีกทาง นวลลุกขึ้นแต่เก้กังไม่รู้ควรอยู่หรือควรไป
พวงหยกตะโกนตามหลังกันตาไปอีก
“ใช่ซี้ แกไม่ได้มีผัวเจ้าชู้เหมือนฉันนี่ ลำพังคอยตามจับพ่อแกมาใส่กรง ฉันก็ไม่มีเวลาทำอย่างอื่นแล้ว...เชอะ !!!”
พวงหยกหันมาเชอะ! ใส่ตรงหน้านวลพอดี นวลรีบตะปบก้อนน้ำลายคุณนายไว้ “อุ๊ปส์!”
“แกล่ะ ไม่สาระแนไปเข้าเฝ้าซับน้ำตาให้เจ้านายเหรอ”
“มะ มะ ไม่หรอกค่ะ นวลไม่ว่าง” นวลงึมงำ “ตอนนี้นวลซับน้ำลายคุณนายอยู่”
นวลแอบก้มหน้ากัดฟันเม้า “ก้อนใหญ่มว๊าก”
“แกเม้าอะไรฉัน นังนวล!”
“ปะ ปะ ปะ เปล่าค่ะ งั้นนวลขอตัวก่อนนะคะ” นวลรีบเผ่นแน่บไปทันที
พวงหยกพอได้อยู่เงียบๆคนเดียว ก็ได้สตินึกเวทนากะรัตอยู่เหมือนกัน
“ยายกั้งเอ๊ยยยย ทำไมถึงได้ซวยซับ ซวยซ้อน ซวยไม่เลิกแบบนี้นะ”