บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 3 หน้า 4
พิศุทธิ์ไม่พอใจแต่ก็เก็บอารมณ์ไว้
“ถึงแม่จะไม่ใช่ราชนิกุล แต่แม่ก็มีความดี มีเกียรติไม่น้อยกว่าใคร”
มลุลีโมโหลุกพรวดขึ้น “คนมีเกียรติที่ไหนจะไปเที่ยวไล่จับผู้ชายแบบนั้น ถึงขนาดเป็นเมียน้อยก็ยอม ไม่รู้จักอาย”
“ท่านพ่อเองก็มีตั้งหลายบ้าน ถ้าแม่จะมีใครซักคนของแม่บ้าง ผมก็ไม่เห็นว่ามันจะผิดตรงไหน”
“แล้วศีลธรรมล่ะ ? นี่แม่ดารานั่นเค้าไม่เคยสอนลูกเรื่องนี้เลยรึไง”
พิศุทธิ์อ่อนใจ “ทำไมหม่อมย่าปักใจนักว่าแม่ทำผิด ทำตัวเสื่อมเสียแบบนั้น”
“ชายก็เป็นซะอย่างนี้ ย่าพูดแตะต้องแม่ชายไม่เคยได้ มัวแต่ปิดตาไม่เห็นความผิดของแม่ ..วันนึง คงจะหนีไม่พ้นจะเป็นแบบเดียวกับแม่ละมั้ง”
“ในเมื่อผมมีนิสัยแย่ๆแบบนี้ ผมคงไม่คู่ควรกับผู้หญิงดีๆของหม่อมย่าหรอกครับ”
หม่อมมลุลีถลึงตา โกรธที่หลานเถียงคำไม่ตกฟาก
เนื้อแพรส่งเสียงออกไปให้เห็นว่าตนมายืนอยู่ตรงนั้นนานแล้วพิศุทธิ์กับมลุลี หันไปพร้อมกัน
“แม่...มาพอดี... ได้เวลาเราต้องไปกันแล้วใช่มั้ยครับ”
เนื้อแพรรับมุกลูก “จ้ะ ไปกันเลยมั้ยลูก เดี๋ยวจะค่ำเกินไป สวัสดีค่ะ หม่อม แล้วก็เลยถือโอกาสลาเลยนะคะ ไปลูกไป”
เนื้อแพรจะคล้องแขนพิศุทธิ์ออกไป
“เสียมารยาท ฉันยังพูดกับหลานฉันไม่จบ”
“ขอตัวก่อนนะครับหม่อมย่า โอกาสหน้าผมจะไปเยี่ยมหม่อมย่าที่วัง”
พิศุทธิ์ยกมือไหว้แล้วรีบคว้าตัวเนื้อแพรออกจากบ้านไป
มลุลีเจ็บใจที่พิศุทธิ์กำลังทำเหมือนไม่เห็นหัวเธอเลย
พิศุทธิ์เดินมาที่รถพร้อมกับเนื้อแพร
“เมื่อไหร่หม่อมย่าจะหยุดยุ่งเรื่องนั้นกับผมสักทีก็ไม่รู้”
“ก็ต่อเมื่อชายมีคนสักคนแล้วไงจ๊ะ ..ชายไม่เคยมองใครเลยเหรอลูก”
พิศุทธิ์ฟังคำถามของเนื้อแพร แล้วหัวใจดันตวัดไปนึกถึงกะรัต โดยที่พิศุทธิ์ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆใจถึงคิดถึงกะรัต
กะรัตในชุดดำกำลังจะเดินโซเซที่ศาลาสวดศพโดยมีกุนตีและกันตาเดินตามมาอย่างห่างๆ กะรัตยังอยู่ในอาการมึนเมา จนกันตาและกุนตีต้องช่วยกันประคอง
“ไหวรึเปล่าเนี่ยกั้ง”
กะรัตพยักหน้าแบบคอพับคออ่อน กุนตีเห็นแล้วหนักใจ