บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 17 หน้า 2
5 มีนาคม 2557 ( 15:02 )
4.6M
1
สายน้ำผึ้งเดินถือถุงของแบรนด์เนมเข้ามาซึ่งเป็นเสื้อผ้าของตัวเองและของลูก รสสุคนธ์มองถุงของอย่างไม่ค่อยชอบใจนัก
“นี่ผึ้งไปซื้อของมาอีกแล้วเหรอ พักนี้ผึ้งไปช้อปปิ้งแทบทุกวันเลยนะ”
“ก็ผึ้งเครียด ไปทำงานก็เจอแต่พวกกลับกลอก เห็นแก่เงิน!”
รสสุคนธ์หยิบเสื้อผ้าออกจากถุงซื้อเห็นป้ายราคา “โอ้โห! ชุดอะไรเกือบหมื่น! อย่าหาว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะผึ้ง ถ้าคุณศิวาให้เงินผึ้งซื้อของแพงขนาดนี้ ผึ้งน่าจะเก็บเงินสักส่วนนึงไว้ให้ลูก อนาคตมันไม่แน่ไม่นอน ถ้าวันนึงคุณศิวาเลิกกับผึ้ง อย่างน้อยเราก็ยังมีเงินก้นถุงให้ลูก”
“มันไม่มีวันนั้นแน่นอนน้ารส!”
“ที่น้าพูด เพราะน้าเป็นห่วง ที่ผ่านมา น้าว่าผึ้งน่าจะเรียนรู้ได้แล้วว่าไม่มีอะไรที่แน่นอน เผื่อใจไว้บ้าง อะไรที่คิดว่าได้มันอาจจะไม่ได้”
สายน้ำผึ้งเจ็บจี้ดที่รสสุคนธ์พูดจี้ปม รีบพูดแทรก “ผึ้งต้องได้! ไม่มีใครไปจากผึ้งได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นคุณพิศุทธิ์หรือนายศิวา ผึ้งไม่ยอม!!”
สายน้ำผึ้งคิดถึงกันตา แล้วคิดแผนบางอย่าง !
วันรุ่งขึ้น เมื่อสายน้ำผึ้งไปทำงาน ก็หาโอกาสโทรหาศิวา
“ผมสั่งคุณแล้วใช่ไหมว่าอย่าโทรมา ดีนะที่ตอนนี้ผม ไม่ได้อยู่กับคุณก้อย”
“อย่าบอกนะคะว่าราชสีห์อย่างคุณ จะกลัวคุณหมอหน้าหวาน”
“ผมไม่ได้กลัวคุณก้อย ผมแค่ไม่อยากมีปัญหา”
“มาเจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง คุณหมอก้อยไม่รู้หรอกค่ะ ..มาเจอกันหน่อยนะคะ .. ฉันคิดถึงคุณจะแย่อยู่แล้ว” สายน้ำผึ้งยิ้มเจ้าเล่ห์
สายน้ำผึ้งรอศิวาอยู่ที่คอนโด ศิวาเปิดประตูเข้ามา สายน้ำผึ้งรีบเข้าไปกอดศิวา แสดงว่าคิดถึงมากกกกกก “คิดถึงคุณจังเลยค่ะ”
ศิวาวางมือถือกระเป๋าเงินและกุญแจรถไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่ง สายน้ำผึ้งมองไปทางมือถือศิวา ยิ้มมีเลศนัย “ไปแช่ตัวให้สบายๆก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันเข้าไปถูหลังให้”
ศิวาปัดมือสายนน้ำผึ้งออกแบบรำคาญนิดๆ
“ช่วงนี้คุณเป็นอะไรทำไมดูพิศวาสผมนัก..มีอะไรรึเปล่า เงินหมดเหรอ?”
“แหม!!พูดแบบนี้มันดูถูกกันนะคะ ผึ้งก็แค่คิดถึงคุณ ทำไมคะผึ้งคิดถึงคุณไม่ได้เหรอ?”
“อย่าคิดถึงให้มันบ่อยนัก ผมไม่อยากทำอะไรให้คุณก้อยสงสัยอีก”
สายน้ำผึ้งมองหมั่นไส้ "เดี๋ยวมึงโดน" แต่แอ๊บเป็นนางเอก