บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 2 หน้า 5
14 กุมภาพันธ์ 2557 ( 03:35 )
4.6M
1
น้ำผึ้งเดินป้อแป้แทบหมดแรงออกจากห้องน้ำหลังจากอาเจียนอย่างหนักไปนั่งที่โซฟา รสสุคนธ์ถือแก้วยาหมออุ่นๆออกจากในครัวมาให้น้ำผึ้ง
“กินยาหอมหน่อยสิลูก”
น้ำผึ้งได้กลิ่นยาหอมแล้วเบือนหน้าหนี “อือหือ ..เหม็นจังน้ารส”
รสสุคนธ์มองน้ำผึ้งอย่างอดสงสัยไม่ได้ “นี่มันอาการโรคกระเพาะจริงๆเหรอผึ้ง ..น้าว่ามันเหมือน..”
น้ำผึ้งเผลอพูดเสียงดังใส่รสสุคนธ์ “ผึ้งบอกเป็นโรคกระเพาะก็โรคกระเพาะสิน้ารส!”
รสสุคนธ์มีสีหน้าจ๋อยลงเล็กน้อย รู้สึกผิดเองที่คิดกับหลานที่เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กในทางไม่ดี
“น้าขอโทษ .. แล้วหมอให้ยาแก้โรคกระเพาะมากินรึเปล่า ? เดี๋ยวน้าหยิบให้”
“อยู่ในกระเป๋าผึ้งน่ะ”
รสสุคนธ์มองหากระเป๋าของรสสุคนธ์แล้วคิดว่าไม่เห็น
“แล้วกระเป๋าของผึ้งอยู่ไหนล่ะลูก?”
น้ำผึ้งชะงักคิดได้ว่าลืมกระเป๋าไว้ในรถของสมหวัง
นวลถือกระเป๋าของน้ำผึ้งที่ลืมไว้ในรถของสมหวังเข้ามาในห้อง แล้วยืนรอถามกะรัตว่าจะให้เอากระเป๋าน้ำผึ้งวางไว้ตรงไหน
กุนตีกำลังคอยดูเด็กรับใช้จัดเตียงให้กะรัตใหม่และฉีดน้ำยาดับกลิ่น พร้อมเอาข้าวของของภูเบศร์ ใส่ตะกร้าออกจากห้องไปก่อนกะรัตเห็นแล้วจะอาละวาดอีก กะรัตใส่ชุดนอนนั่งไขว้ห้างที่โซฟา พยายามกดโทรหาน้ำผึ้ง แต่น้ำผึ้งไม่รับสาย
“ทั้งเปลี่ยนที่นอน..ทั้งรมควันสเปรย์ดับกลิ่นในห้องขนาดนี้ คงไม่ได้กลิ่นนายภูให้หั้งหงุดหงิดอีกแล้วล่ะ”
“ไม่ได้กลิ่น แต่ภาพมันติดอยู่ในสมอง”
กุนตียื่นหนังสือธรรมะให้กะรัต
“งั้นก็สวดมนต์ซะ พี่ช่วยลบภาพนายภูได้แค่สิ่งของ แต่ในจิตใจของกั้ง กั้งต้องล้างเขาออกไปเอง”