บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 8
สามีตีตรา ตอนที่ 8
พิศุทธิ์เข้าบ้านด้วยสีหน้าครุ่นคิดว่าจะพูดยังไงให้เนื้อแพรยอมรับความรักของตัวเองกับกะรัต
เนื้อแพรเองก็ตั้งตารอลูกอยู่ “ชาย โกรธแม่เรื่องกะรัตอยู่รึเปล่าลูก?”
“แม่ครับ...แม่เคยสอนผมเองไม่ใช่เหรอครับว่า ถ้าเราจะรักใครสักคน เราไม่ควรเอาเหตุผลเป็นตัวตั้ง เพราะมันไม่ใช่รักแท้”
“ชายพูดเหมือนชายรักเค้ามากจนตัดใจไม่ได้”
“ผมก็แค่กำลังเรียนรู้ผู้หญิงคนนึงด้วยใจที่เป็นธรรมเท่านั้นเอง”
เนื้อแพรอึ้งไปกับคำพูดชัดถ้อยชัดคำของลูก
“คนภายนอกอาจมองว่ากะรัตเป็นคนแรง รักง่ายหน่ายเร็ว แต่ผมว่า เขาก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาที่อยากมีครอบครัวอบอุ่นเหมือน คนอื่น...แต่เค้าแค่โชคร้ายที่เจอผู้ชายไม่ซื่อสัตย์...ผมไม่อยากโยนความผิดให้เค้าเหมือนคนอื่นๆ ครับแม่”
พิศุทธิ์พูดยาวหมดใจ หวังให้เนื้อแพรเข้าใจ
แต่เนื้อแพรยังเป็นห่วงลูกมาก
“แม่ไม่เคยสอนให้ลูกเอาเหตุผลมาตัดสินความรัก แต่การมีครอบครัวมันคนละเรื่อง กะรัตกับลูกอาจจะรักกัน...แต่เชื่อแม่เถอะว่าความรักมัน จะกลายเป็นซากแห่งความทรงจำทันที ถ้าเค้ายังไม่ได้เรียนรู้ที่จะ อดทนเพื่อคนอื่น...แม่อยากให้ลูกไตร่ตรองให้ดี”
เนื้อแพรมองลูก เหมือนอยากย้ำคำพูดทุกคำ แล้วเดินขึ้นข้างบนไป
พิศุทธิ์มองตามแม่ รู้สึกหนักอึ้งไปหมด แล้วหยิบกล่องแหวนขึ้นมาคิดอะไรบางอย่าง
ชุดราตรีเรียงรายบนราวหลายชุด ล้วนเป็นชุดที่ออกแบบโดยฝีมือกะรัตสำหรับงานแฟชั่นโชว์ กะรัตนั่งเหม่ออยู่ที่โต๊ะทำงาน มือยังจับคาอยู่ที่ชุดฟินนาเล่อีกชุดที่ยังตัดเย็บไม่เสร็จ
กฤชเปิดประตูเข้ามา เห็นอาการลูกก็สงสาร เดินเข้าไปหา ในมือถือถุงเบเกอรี่
“ว่าไง ดีไซเนอร์คนเก่ง”
กะรัตเสียงแหบแห้ง “พ่อ...”
“พ่อซื้อเบเกอรี่เจ้าโปรดของลูกมาฝาก รู้อยู่ว่าใกล้งานแฟชั่นโชว์แบบนี้ เราต้องไม่เป็นอันกินอันนอนแน่ๆ”
“กั้งกินไม่ลงหรอกค่ะ”