บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 8 หน้า 4
20 กุมภาพันธ์ 2557 ( 15:14 )
4.6M
1
กะรัตนั่งนิ่งคนเดียวในมุมมืดของร้าน มองชุดแต่งงานที่เลอะคราบกาแฟ
“คุณคงรู้ดีว่าการแต่งงานที่ล้มเหลว มันสร้างบาดแผลให้ชีวิตเรายังไง อย่าหยิบยื่นบาดแผลนั้นให้คนดีๆ อย่างพิศุทธิ์เลยนะ” คำพูดเนื้อแพร ตอกย้ำให้ความรู้สึกยิ่งร้าวราน
“ตบนี้ฉันไม่ถือสาหรอกนะ ถือว่าให้ทานผู้หญิงบ้า ที่ผัวสามคนยังหนีไปตายกันหมด”
กะรัตน้ำตาซึม มองกรรไกรที่วางอยู่ใกล้ๆ แล้วตัดสินใจหยิบกรรไกรขึ้นมา
พิศุทธิ์ปิดแฟ้มลงอย่างเครียดๆ
พิศุทธิ์ลุกขึ้นมือปัดแฟ้มไปโดนแก้วน้ำล้มลง เห็นหยดน้ำกระเซ็นโดนรูปหน้ากะรัตที่หน้าปัดมือถือเป็นหยดน้ำตา พิศุทธิ์หยิบมือถือขึ้นมอง ยกนิ้วแตะซับน้ำออกเบาๆ แล้วตัดสินใจคว้ากุญแจรถออกไป
เนื้อแพรยืนแอบดูอาการของพิศุทธิ์อยู่ริมหน้าต่าง เห็นพิศุทธิ์ขึ้นรถแล้วขับออกไป
เนื้อแพรมองตามพิศุทธิ์ที่ขับรถออกไป แล้วถอนใจว่า ว่าตนเองคิดผิดหรือเปล่า
สายน้ำผึ้งกำลังเทน้ำใส่กาชาที่มีลวดลายสวยบ่งบอกว่ามีราคา ข้างๆ กาชามีขนมราคาแพง ที่ไว้กินกับชา สายน้ำผึ้งตั้งท่าจะดื่มชาด้วยทวงท่าดูเป็นผู้ดี
รสสุคนธ์เดินมาเห็นสายน้ำผึ้งกำลังจะดื่มชา จึงรีบไปดึงแก้วชาจากมือสายน้ำผึ้ง
“คนท้องเขาห้ามดื่มชากาแฟนะผึ้ง”
น้ำผึ้งแย่งแก้วชามาจากรสสุคนธ์ “จิบนิดจิบหน่อย ไม่เป็นอะไรหรอกน้ารส”
รสสุคนธ์มองน้ำผึ้งอย่างสงสัย “เมื่อก่อนไม่เห็นผึ้งจะดื่มชาเลย”
“ผึ้งก็แค่เตรียมตัวไว้ จะมีสามีเป็นผู้รากมากดีทั้งที ก็ต้องหัดดื่มหัดกินให้เหมือนเขา ครอบครัวเขาจะได้ไม่ดูถูกว่าไปคว้า ผู้หญิงที่ไหนมาเป็นเมีย”
“ไปกันใหญ่แล้วผึ้งเอ๊ย ท้องก็โตขึ้นทุกวันๆ ใครที่ไหนจะเอาไปเป็นภาระ”
สายน้ำผึ้งวางถ้วยชาดัง กึก !! อย่างไม่สบอารมณ์
“แต่คุณพิศุทธิ์เป็นคนจิตใจดีนะน้ารส เขาไม่มีทางรังเกียจผึ้ง น้ารสก็เห็นว่าเขาเอาใจใส่และห่วงผึ้งกับลูกมาก”
รสสุคนธ์มองน้ำผึ้งอย่างระอา “จะทำอะไรก็นึกถึงลูกให้มากๆแล้วกัน แค่นี้มันก็อาภัพพออยู่แล้ว”
รสสุคนธ์มองหลานอย่างอ่อนใจ ก่อนจะเดินกลับเข้าข้างในไป
คำพูดน้า แทนที่จะทำให้ผึ้งเห็นตาม กลับเห็นเป็นตรงข้าม
สายน้ำผึ้งหยิบนามบัตรพิศุทธิ์ที่วางบนโต๊ะขึ้นมอง “ที่ผึ้งทำ ก็เพราะนึกถึงลูกไง”
สายน้ำผึ้งวางมือที่ท้องตัวเอง สายตาเต็มไปด้วยความหวัง
พิศุทธิ์ขับรถเข้ามาจอดหน้าห้องเสื้อกะรัต