บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 2 หน้า 4

หน้าห้องพักอลิซ เภตราเปิดประตูออกมา แล้วชะงักกึก เห็นศักดิ์ชายยืนอยู่ “ท่านนายพล”

“ผมทราบว่าเจ้าหญิงทรงยกเลิกหมายกำหนดการที่เหลือ และจะกลับฮรีสอซวันนี้ ไม่ทราบว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า ทางเราทำอะไรให้พระองค์ไม่พอพระทัยหรือเปล่า?”

เภตราโกหก เนียนๆ “ไม่มีค่ะ”

“แล้วนี่..คุณเภตราจะไปไหนไม่ทราบ..ไม่ได้กลับไปพร้อมเจ้าหญิงเหรอครับ ?”

ศักดิ์ชายถามด้วยความแปลกใจ เภตราพยายามตอบแบบเนียนๆ “ดิฉันจะล่วงหน้าไปก่อนน่ะค่ะ ขอตัวนะคะ”

เภตราจะเดินไป .. แต่ศักดิ์ชายมาขวางไว้

“เดี๋ยว!..หัวหน้าองครักษ์เดินทางกลับก่อนเจ้าหญิง เมื่อคืนก็ไม่ได้อยู่ดูแลในงานเลี้ยง...ผมว่า..มันแปลกมาก เหมือนมี “บางอย่าง” ที่สำคัญมากกว่า “เจ้าหญิง” มีอะไรหรือเปล่า?”

เภตรายังไม่ทันจะตอบ..ประตูก็เปิดออกมาอีกครั้งพร้อมกับอลิซตัวปลอมเดินออกมากับเจซี

“เจ้าหญิงเป็นคนสั่ง !!!”

ศักดิ์ชายหันไป ทำความเคารพ อลิซตัวปลอม เภตรารีบพูดตัดบท “ขอบคุณท่านนายพลที่เป็นห่วง แต่การทำงานของพวกเราอาจจะไม่เหมือนกัน เราเป็นหัวหน้าองครักษ์ก็จริง แต่เจซีก็มีความสำคัญไม่น้อยไปกว่ากัน” รับหน้าเจซี “เราสองคนทำงานแทนกันได้ ท่านไม่ต้องห่วง ท่านนายพลรับทราบคำสั่งของเจ้าหญิงแล้วคงเบาใจ ปล่อยให้เราไปทำงานได้แล้วสินะ”

ศักดิ์ชายหลีกทาง “เชิญ”

เภตราถวายความเคารพอลิซแล้วเดินออกไป ศักดิ์ชายรายงานกับอลิซ “กระหม่อมเตรียมรถยนต์พระที่นั่งสำหรับเสด็จพระราชดำเนินไว้ให้ตามที่พระองค์รับสั่งแล้ว หากทรงต้องการสิ่งใดเพิ่มเติม รับสั่งมาได้เลยพระเจ้าค่ะ”

เจซีตอบแทน “คงไม่มีสิ่งใดแล้วหล่ะ”

ศักดิ์ชายทำความเคารพอลิซ “ถ้างั้นกระหม่อมขอตัว” ศักดิ์ชายหันหลัง ..ขมวดคิ้ว คิด..ยังรู้สึกถึงความผิดปกติ แล้วเดินออกไป เจซีโล่งอก อลิซตัวปลอมยังกังวล

บนเกาะ อลิซหน้าบึ้งตึงอย่างแค้น อลิซโดนจับมัดมือ มัดเท้านั่งอยู่ที่ก้อนหิน ริมชายหาดใกล้กับเต็นท์ ดวินนั่งตรงข้าม ไม่ไกลมาก  “ชื่ออะไร ?” อลิซเงียบ ไม่ตอบ หน้านิ่ง แววตานิ่ง ไม่กลัว ไม่ยอม

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงลอยมาอยู่นี่ได้ แล้วแผลที่แขนไปโดนอะไรมา” เห็นแผลที่โดนยิงเฉี่ยวๆ อลิซเงียบอีก..ไม่ตอบ ดวินหลิ่วตา... “มามุกนี้ ?”