บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 9 หน้า 5
คำฝายมองหมั่นไส้ “ทำมาเป็นใจน้อย ตัวใหญ่ยังกะงัวกะควาย”
“ตาจ๋า เนื้อนางไม่ได้คิดอย่างที่อ้ายแสงคำพูดเลยนะจ๊ะ”
“ดีแล้ว เนื้อนาง ตาเห็นแล้ว หนานไตรมันเป็นคนดีจริงๆ อย่าให้มันต้องเดือดร้อนเพราะเราเลย”
หมื่นหล้ายิ้มกับหลาน เนื้อนางยิ้มดีใจ แสงเทียนวับแวมทำให้ใบหน้าเนื้อนางยิ่งสวยผุดผ่อง
เช้าวันรุ่งขึ้น ที่ห้องนอนเรือนรับรองแขก หนานไตรนอนพัก มีผ้าพันแผนที่ไหล่ขวาและท้อง แขไขนั่งกุมมือหนานไตรสายตาห่วงมาก ธรรพ์ ดาวเด่นยืนอยู่ หนานไตรลืมตาขึ้น ดึงมืออกจากแขไข
เทพทัตพยุงหนานไตรลุกนั่ง “โชคดีกระสุนไม่ฝังใน ฉันเย็บแผลให้แล้ว”
หนานไตรมองขอบใจเพื่อน แล้วหันไปทางธรรพ์ “ธรรพ์ จัดการเรื่องศพอินหรือยัง”
“เรียบร้อยแล้วครับพี่ ตำรวจมาตั้งแต่เช้ามืด หมื่นหล้ากับแสงคำให้การว่าพี่ยิงป้องกันตัว ส่วนเรื่องอิน .. ญาติเค้ามารับศพไปแล้ว”
“จัดการเรื่องงานศพให้เค้าด้วยนะธรรพ์ ให้เงินดูแลลูกเมียเค้าสักก้อน ครอบครัวอินคงลำบาก ขาดหัวหน้าครอบครัวไปทั้งคน”
“ทำไมต้องใจดีกับพวกขี้ขโมยด้วยคะ มันตายซะได้ก็ดี”
หนานไตรมองจ้องแขไขด้วยสายตาตำหนิ “ผมไม่ได้ต้องการให้อินตาย ผมอยากให้เค้ากลับใจมากกว่า”
“ให้โอกาสคนเลวก็เหมือนปล่อยงูพิษเข้าป่า วันนึงมันก็ต้องแว้งมากัดเรา”
หนานไตรไม่อยากฟัง หันไปทางเทพทัต “ไอ้หมอ มาพยุงฉันที”
“แกจะเดินเลยเหรอวะ”
“เออ ฉันไม่เจ็บถึงตายหรอกน่า” เทพทัตเข้ามาพยุงหนานไตรลงจากเตียง
“พี่จะไปไหนครับ” ธรรพ์ถาม
“สูดอากาศข้างนอก ฉันต้องการความสดชื่น” หนานไตรเดินออกไปมีเทพทัตพยุง ธรรพ์เดินตามไปอย่างเป็นห่วง แขไขไม่พอใจ
ดาวเด่นมองพี่แล้วพูดขึ้น “พี่ณไตรเค้าหมายถึงในนี้มีแต่ลมปากเหม็นๆ”
“ดาวเด่น!!! แกเป็นน้องสาวชั้นนะ”
“เพราะเป็นน้อง และเพราะดาวรักพี่ ดาวถึงต้องพูด พี่แขหยุดดูถูก หยุดเหยียบย่ำคนอื่นสักที ก่อนที่ทุกคน โดยเฉพาะพี่ณไตรจะรังเกียจพี่แขไปมากกว่านี้” ดาวเด่นเดินออกไปอีกคน ทิ้งให้แขไขโมโหอยู่คนเดียว
ที่หน้าเรือน เทพทัตพยุงหนานไตรออกมา ธรรพ์ ดาวเด่นตามออกมาช่วยขยับเก้าอี้ให้นั่ง ม่อนดอย รัญจวน กำปุ้ง สร้อยฟ้ากับคนงานอีก 5-6 คนเดินมา
ม่อนดอยถาม “เป็นยังไงบ้างหนานไตร พวกเรามาเยี่ยม”
รัญจวนถือดอกไม้ป่านำขบวนขึ้นมายื่นให้