บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 18 (ตอนจบ)
ที่บ้านรุ่งเรืองไพศาลศิริ โชคทวีไม่พอใจไพศาล “ผมทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง ทำไมเจ็กไม่ให้ผมทำ”
“แล้วลื้อคิดว่าลื้อควรจะได้ทำอะไร”
“คุมแผนกบัญชีก็ได้ หัวหน้าฝ่ายคุลคลก็ได้ ไม่ใช่จับฉ่ายยังงี้”
ภรพเข้ามาพอดี “มีอะไรกันป๊า”
“อาโชคอีเข้ามาถาม ว่าเปิดบริษัทใหม่แล้วจะให้อีทำอะไรบ้าง”
“ก็ทำอย่างเดิมก็ดีแล้วไงโชค”
“นายไม่คิดจะให้ฉันรับผิดชอบอะไรซักอย่างชัดๆไปเลยรึไง”
“ฉันเพิ่งรู้ว่านาย อึดอัดกับการเป็น ผู้ช่วยฉัน ผู้ช่วยป๊า”
“ไม่ได้อึดอัด แต่....แต่ฉันก็อยากเจริญก้าวหน้าบ้าง ไม่ใช่สิบปีที่แล้วทำอะไร ปีนี้ก็ยังทำอยู่แบบเดิม”
ไพศาลเตือน “เราอยู่กันอย่างเป็นครอบครัวนะอาโชค”
โชคทวีนิ่ง
“เอาละ...ฉันจะลองคิดดู...ตอนนี้นายก็ช่วยรุ่งเรืองไพศาลไปพลางๆ ทีวีไทยแลนด์ ฉันกำลังฟอร์มทีมงาน ยังไงก็ไม่ลืมนายหรอก ไปกันรึยังครับป๊า”
“ไป”
“นายอยู่นี่แหละ ฉันกับป๊าต้องไปเข้าพบท่านรัฐมนตรี”
ไพศาลและภรพเดินออกไปด้วยกัน ทิ้งโชคทวีที่ยิ่งรู้สึกถูกกดดันไม่มีตัวตน ไม่มีความสำคัญอะไรขึ้นทุกที
โชคคุมแค้นกดดัน เขวี้ยงแก้วแตกกระจาย ระบายอารมณ์ ภรีมรีบวิ่งเข้ามา “เสียงอะไรน่ะเฮีย”
โชคทวีเปลี่ยนท่าทีได้ทันที “แก้วมันหลุดมือน่ะ”
ภรีมเห็นแก้วแตกกุลีกุจอหาไม้กวาดมากวาดเก็บรวบรวม “เฮียอยู่เฉยๆ..อย่าเดินเข้ามานะเดี๋ยวแก้วบาดเอา”
โชคทวีมองภรีมนิ่ง.ยังไงก็ต้องเกาะภรีมไว้ให้มั่น “หมวยเล็ก...อีกหน่อยเราแต่งงานกัน เราไปหาบ้านอยู่ของเราเองนะ”
“อยู่ที่นี่ก็ดีแล้วนี่เฮีย ทำไมต้องแยกออกไปด้วย”
“เฮียเป็นหัวหน้าครอบครัวนะ ยังไงเฮียต้องสร้างครอบครัวของเราเอง จะมาอยู่กับกงสีได้ยังไง”
“เอาไว้ดูก่อนเหอะ ยังไงก็ต้องแล้วแต่ป๊านะเฮียนะ”
โชคทวีฝืนยิ้ม ภรีมหันไปเก็บกวาดเศษแก้วต่อ จึงไม่ทันได้เห็นรอยยิ้มที่ค่อยๆหายไปจากหน้าโชคทวี
ที่บ้านจิตวรบรรจง บดินชวนวันวิสาไปข้างนอก