บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 18 (ตอนจบ) หน้า 5
หยกมณียังร้องเพลงบนเวที เล้งปรากฏตัวพร้อมลูกน้องฝูงใหญ่ที่ตามเป็นพรวน หยกมณีเห็นเล้ง จึงอ้อล้อใส่ เล้งเดินเข้ามาจนถึงขอบเวที ควักทองหลายเส้นออกมาทั้งกำโยนให้หยกมณี ผู้คนฮือฮาปรบมือให้กับความรวย
ความใจถึงของเล้ง เล้งเหมือนจะเดินกลับไปห้องวีไอพีของตัวเอง แต่หันมาเห็นไพศาลและครอบครัวเดินเข้าไปหา
“เสือออกจากถ้ำแล้วเหรอวะอาเซียะ”
ไพศาลและภรพยืนขึ้นเสมอเล้ง “แล้วลื้อล่ะ ขึ้นมาจากนรกชั่วคราวรึไง”
เล้งหัวเราะ “อั๊วได้ข่าวเรื่องไอ้เฮ้งแล้ว ดีใจกับลื้อด้วยนะที่ฟอกขาวตัวเองได้ซะที”
“คนทำมาหากินสุจริต ยึดมั่นคุณธรรมสวรรค์คุ้มครองเสมอ เสียดายที่กว่าอาเฮ้งอีจะเข้าใจมันก็สายเกินไป”
“งั้นก็ขอให้สวรรค์คุ้มครองพวกลื้อให้ตลอดรอดฝั่งก็แล้วกัน คุณธรรมมันกินเข้าไปไม่ได้หรอกอาเซียะ มันทำให้
อิ่มท้องได้ที่ไหน” เล้งจะเดินกลับออกไป
“คุณธรรมกินเข้าไปไม่ได้จริงๆ เถ้าแก่ แต่คุณธรรมทำให้เราเดินไปที่ไหนก็ได้ในโลกนี้อย่างมีศักดิ์ศรีความเป็นคน
ไม่ต้องเอาแต่ก้มหน้าอายใคร” ภรพยิ้ม
เล้งเหมือนโดนตบหน้าแต่ก็ฝืนยิ้มออกมาได้ “ไอ้ลูกชาย อีกไม่กี่วันลื้อก็จะได้เห็นเองว่าคนหมู่มากเขาเลือกที่จะอยู่ข้างใคร” เล้งเดินออกไปกับลูกน้อง ไพศาลและภรพมองตาม
วรินเข้ามาให้ห้องวันวิสา วันวิสาหันมาเห็นวริน ทำทีขยับจะเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ม้าสนุกไหมคืนนี้”
“ม้าอยากถามลื้อมากกว่า”
“เห็นม้ากับป๊าสนุก หนูก็สนุกจ้ะ”
“ปรับความเข้าใจกันรึยัง”
“ม้าพูดถึงใคร”
“ลื้อก็รู้ว่าม้าหมายถึงใคร เรื่องระหว่างบ้านเรากับบ้านเขาก็คลี่คลายแล้ว ถ้าเริ่มต้นคุยกันใหม่ได้มันก็น่าจะดีไม่ใช่เหรอ ม้ารู้ว่าลื้อยังฝังใจ ความรักครั้งแรกไม่มีใครลืมมันได้ง่าย ๆ หรอก”
“แต่หนูกำลังพยายามลืมมันให้ได้ม้า ความรักก็ส่วนความรัก ความจริงก็คือความจริง ว่าหนูไม่ได้มีค่าอะไรในความรู้สึกเขาเลย หนูก็แค่ของเล่นอย่างนึงของเขาเท่านั้นเอง”
ที่หน้าฉั่วเทียนเหลา โชคทวีคุยกับเล้ง “อั๊วะทุ่มเทให้พวกมัน ตระกูลมันมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็เป็นได้แค่หมารับใช้ ตามไปโน่นนี่ เดินตามพ่อมันเหมือนขี้ข้า เดินตามลูกมันเหมือนคนใช้ แก๊งเสือระยะหลังเติบโตได้ อั๊วะก็มีส่วนช่วย งานดี ๆ แทนที่จะให้อั๊วะทำ? ตำแหน่งหน้าที่ให้เชิดหน้าชูตา...อยู่ไหน ? แล้วอั๊วะจะทำไปทำไมวะ”
“ก็ทำเพื่อตัวลื้อไง”
“....??”