บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 16 หน้า 4
“มันน่าอายนะซ้อ..รู้ไปถึงไหนอายเขาไปถึงนั่น อั๊วว่ามันคงเป็นคราวเคราะห์ของไอ้บันลือมันน่ะแหละ มันทำเรื่องชั่วๆเอาไว้มาก เจอยังงี้ก็สมควรแล้ว ลูกสาวมันคงไม่ใช่ย่อย ใครได้ไปร่วมวงศ์ตระกูลคงหาความเจริญไม่ได้หรอก”
“ขอบใจลื้อนะอาเฮ้ง ที่อุตส่าห์มาส่งข่าว”
“คนชั่วๆหากินไม่สุจริตอย่างมันพวกเราต้องร่วมมือกัน เขี่ยมันออกไป อย่าให้มันมีที่ยืน ใช่ไหมล่ะอาเซียะ”
พราวตาออกมาเจอมงคล ที่มารออาเฮ้งอยู่หน้าบ้าน “มงคล”
“คุณพราว”
“นายย้ายไปอยู่ที่ไหน ฉันนึกว่านายไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วซะอีก”
“ผมได้งานใหม่แล้ว เลยย้ายไปอยู่ใกล้เจ้านายใหม่ครับ”
“นายใจดำมาก แทนที่จะส่งข่าวให้รู้กันบ้าง”
“ผมคงไม่มีความสำคัญพอ ที่คุณพราวจะมาใส่ใจหรอกมังครับ”
“นายนี่อะไรๆก็ดีหมด ยกเว้นอย่างเดียว ชอบดูถูกตัวเอง”
“ผมรู้จักตัวเองมากกว่าครับ ว่ามีค่าขนาด ไหน อะไรคู่ควร หรือไม่คู่ควร”
“แล้วชีวิตนี้ นายต้องการอะไรกันแน่ ถ้ามัวคิดอย่างนาย ก็คงไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่ออะไรกันแล้ว”
“ชีวิตนี้ ผมต้องการแค่ได้เห็นคนที่ผมรักมีความสุข ผมก็พอใจแล้วครับ”
พราวตาคับข้องใจ ไพศาล และโชคทวี ตามออกมาส่งเฮ้ง
“ขอบใจนะอาเซียะ...ส่งแค่นี้ก็พอ”
มงคลขยับไปเปิดรถให้เฮ้ง โชคทวี เห็นมงคลชะงักนิดหนึ่ง “เพิ่งรู้ว่าเถ้าแก่ได้คนขับรถคนใหม่”
“ไอ้นี่มันใช้งานคล่องดี คงไม่ว่ากันนะอาเซียะ”
“อั๊วจะไปว่าอะไรได้ก็มันไม่ใช่คนของที่นี่แล้ว..ตามสบายลื้อเถอะอาเฮ้ง”
เฮ้งขึ้นรถ มงคลปิดประตูให้ และขับรถออก
“เถ้าแก่เฮ้ง แกคงไม่รู้ว่าไอ้หมอนี่ไม่น่าไว้ใจขนาดไหนนะครับเจ็ก”
ไพศาล เดินกลับเข้าบ้าน โชคทวีตาม
ที่บ้านเช่า วันวิสาปาดเหงื่อ ทรุดลงนั่งอย่างหมดเรี่ยวแรง หลังจากเก็บกวาดเช็ดถูทำความสะอาดบ้านที่แสนรก ภรพออกมาจากหลังบ้านจะติดกระดุมเสื้อตัวใหม่ โยนเสื้อตัวเก่าที่เปลี่ยนทิ้งไปมุมหนึ่ง ไม่เป็นที่เป็นทาง
วันวิสามองตาเขียว “นิสัยเสีย”
“ขอบใจที่ชม”
“ฉันตามเก็บเช็ดถูให้นายไม่ไหวแล้วนะ”
“อย่าบ่น...มีหน้าที่ทำก็ทำไป”