บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 16 หน้า 5
“หน้าที่บ้าบออะไรของนายอีก”
“หน้าที่เมียไง”
“หยาบคาย...ใครเป็นเมียนาย”
“ความจำเสี่ยม สงสัยต้องทบทวนความจำใหม่” ภรพรุกเข้าหา วันวิสาคว้าไม้กวาดขึ้นมาป้องกันตัว ภรพหัวเราะ “คิดว่าแค่นี้จะป้องกันตัวเองได้เหรอ...คืนนี้อย่ามานอนเบียดก็แล้วกัน”
“ฝันไปเหอะ”
“มาติดกระดุมเสื้อให้หน่อยซิ”
“มือมีก็ติดเอาเองสิ”
“ยังอีก...อยากโดนดีใช่ไหม” วันวิสาจำใจทิ้งไม้กวาด ขยับเข้ามาใกล้ ติดกระดุมเสื้อให้ภรพ “จะหนีความเป็นจริงไปทำไม ความจริงยังไงก็เป็นความจริงวันยังค่ำ ชาวบ้านแถวนี้เขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าเราเป็นผัวเมียกัน”
“ความคิดสกปรก”
“สกปรกตรงไหน ผู้หญิง ผู้ชายอยู่ด้วยกัน บ้านเดียวกัน ไม่เป็นผัวเมียกันแล้วจะเป็นอะไรวะ” วันวิสากระแทกกระทั้นจะผละออก ภรพยื้อตัวไว้ “ผัวจะออกไปธุระข้างนอก หอมแก้มผัวสั่งลาหน่อยเร็ว” วันวิสานิ่ง
“ยังอีก” วันวิสาจำใจจูบ
“ให้มันจริงใจหน่อย จูบแบบที่มันอาจจะเป็นจูบสุดท้ายในชีวิตน่ะ ทำเป็นไหม” วันวิสานิ่ง..ไม่แม้แต่จะสบตา ภรพเป็นฝ่ายจูบวันวิสาเอง “เดี๋ยวผัวมานะเมีย ทำกับข้าวไว้ เดี๋ยวผัวจะกลับมากิน” ภรพเดินออกไป วันวิสามองตาม
ในครัวบ้านรุ่งเรืองไพศาลศิริ โชคทวีพุ้ยข้าวต้มกิน เครียด
ภรีมยกกับข้าวอีกอย่างมาวางให้ “ไม่อร่อยเหรอเฮีย”
“อร่อย...หมวยเล็กทำอะไรก็อร่อยทั้งนั้น”
“แต่ท่าทางเฮีย เหมือนถูกใครบังคับให้กินเลย”
“เฮียเครียดหลายเรื่อง”
“เฮีย...กินข้าวให้อร่อยก่อนเถอะ”
“บางทีเฮียก็อดน้อยใจไม่ได้นะ ทุกวันนี้เหมือนเฮียเป็นคนนอก ป๊ากับม้าหมวยเล็กเหมือนไม่ใส่ใจเฮีย”
“เฮียคิดมากไปเอง”
“แต่ก่อนบัญชียังให้เฮียช่วยตรวจ ช่วยดู เดี๋ยวนี้ไม่เคยเรียกใช้เฮียเลย”
“ป๊าคงเห็นเฮียยุ่งหลายอย่าง งานหนักเกินไป แล้วมากกว่า” โชคทวีถอนใจ “เอาไว้หมวยเล็กจะคุยกับป๊าให้ละกัน”
“อย่าเลยไม่ต้องหรอก เฮียแค่อยากเสนอตัวผ่อนภาระเจ็กเท่านั้นแหละ”
“ถ้าป๊ารู้ก็คงดีใจ”
“เอายังงี้สิหมวยเล็ก แฟ้มเสนอราคาไปเมืองจีน หมวยเล็กช่วยเอาออกมาให้เฮียหน่อย เฮียจะได้ช่วยดู”