บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 6 หน้า 5
5 มีนาคม 2558 ( 17:22 )
844.7K
ที่ศาลเจ้า ซินแสง้วงตรวจดูดวงชะตา แล้วเงยหน้าขึ้นสบตาภรพ “ช่วงนี้ลื้อมีเคราะห์...ศัตรูที่ไม่เห็นตัวจ้องปองร้ายลื้ออยู่”
“หนักเบายังไงบ้างซินแส” สุพรรษาซัก
“หนัก...หนักหนา”
“แล้วมีทางผ่อนหนักให้เป็นเบาลงบ้างไหมซินแส บอกอั๊วมาเถอะ อั๊วยินดีทำทุกอย่าง”
“ไม่มีทาง” สุพรรษาซีดเผือด “กรรมของใครก็ของคนนั้น กรรมย่อมมีเหตุที่มาของกรรม ไม่มีอะไร แก้กรรม ที่ทำเอาไว้ได้”
“ม้า...พวกเราทำมาหากินสุจริต ไม่เคยคิดเอาเปรียบคดโกงใคร ม้าอย่ากลัวไปเลย”
“ลื้อคิดถูกแล้ว อาภรพ...แต่เป็นคนดีนอกจากคิดดี ทำดีแล้ว ลื้อต้องอดทน ต่อความตั้งใจ ทำดีของลื้อด้วย ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ โชคลาภเป็นเรื่องเหลวไหล ยึดมั่นในความดี นั่นแหละจะเป็นเกราะคุ้มครองลื้อให้รอดปลอดภัย ศัตรูหน้าไหนก็ทำอันตรายลื้อไม่ได้”
สีหน้าสุพรรษาเต็มไปด้วยความกังวล
ภรพ มีธูปในมือ...ไหว้พระ สิ่งเดียวที่เขาอธิษฐานคือขอให้ได้เจอผู้หญิงที่ชื่อเจ้จิ๋ม สุพรรษาไหว้พระขอพรยืดยาว
ภรพไหว้พระเสร็จ ขยับลุกขึ้น นาฬิกาพกที่ผูกอยู่กับเอว หลุดร่วงลงซุกข้างเบาะไหว้พระ ภรพเอาธูปมาปักลงกระถาง แล้วเดินมาพยุงสุพรรษาให้ลุกขึ้น สุพรรษาปักธูป แล้วทั้งคู่ขยับออก
ที่ปากประตูทางเข้าศาลเจ้า ภรพและสุพรรษาเดินออกพ้นประตูศาลเจ้า จังหวะเดียวกันวันวิสาเดินสวนเข้ามากับวริน ทั้งสองฝ่ายไม่ทันได้เห็นกัน ต่างฝ่ายต่างหันไปประคองแม่ จึงหันหลังให้กัน
ในห้องซินแสง้วง วรินกับวันวิสานั่งฟัง “คนนี้น่ะเรอะ ลูกสาวลื้อที่ส่งไปเรียนปีนังตั้งแต่เล็กๆ”
“คนนี้แหละซินแส”
“ตอนอีไปตัวเล็กนิดเดียว กลับมาเป็นผู้ใหญ่แล้ว”
“แต่ความคิดก็ยังเป็นเด็กไม่รู้จักโตน่ะแหละซินแส” วันวิสาหน้ามุ่ยที่ถูกตำหนิ
“แต่โหงวเฮ้งอีดี วันข่างหน้า เลี้ยงดูเป็นที่พึ่งพ่อแม่ได้”
“ที่มาหาซินแสวันนี้ ก็เพราะอยากจะมาปรึกษาเรื่องนี้แหละ” วรินบอกกับวันวิสา “ไปคอยม้าข้างนอกก่อน”
วันวิสาออกไป
“อั๊วกลุ้มใจ....ซินแส”
“อะไรที่ไม่ได้เป็นอย่างที่หวังไว้มันก็เป็นทุกข์ทั้งนั้น หวังมากลื้อก็ทุกข์มากเป็นธรรมดา”