บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 4
ป๋องขับรถขณะที่มีโจนั่งอยู่ข้างๆ “แปลว่าพี่โจตั้งใจจะเป็นคนขับรถให้คุณวนิษาเหรอครับ”
“ถูกต้อง เป็นไปตามแผนเป๊ะเลย”
“เพื่อที่พี่จะได้ทำหน้าที่บอดี้การ์ดไปในตัว ตอบแทนที่คุณวนิษาช่วยชีวิตพี่ใช่ไหมครับ”
“เอ่อ...พูดอย่างนั้นก็...” โจกำลังจะอธิบายต่อ
ป๋องถามต่อ “แล้วพี่ก็จะเลิกงานนี้แล้วสิ”
“เปล่า...จะบ้าเหรอ คืนงานก็ต้องคืนเงินด้วยนะเว้ย ไม่มีทาง”
“อ้าว ... งั้นที่พี่เป็นคนขับรถก็เพราะจะได้สืบเรื่องคุณวนิษาได้ง่ายขึ้นงั้นสิ”
“ถูกต้อง “
ป๋องเดือด “แต่ถ้าพี่ทำแบบนั้นก็เหมือนพี่ทรยศคุณวนิษานะครับ เขาช่วยชีวิตพี่แล้วพี่ยังจะไปหาหลักฐานเล่นงานเขาอีกเนี่ยนะ เขาเรียกเนรคุณ”
“แต่หญิงจุ๋มจ้างฉันก่อนที่คุณวนิษาช่วยชีวิตฉัน ถ้าฉันปล่อยคุณวนิษาก็เท่ากับฉันทรยศลูกค้า”
“ขนาดจะเนรคุณยังอุตส่าห์มีหลักการอีก” ป๋องหมั่นไส้ ประชดใส่ แต่โจยังนิ่งอยู่
“ถ้าสมมุติแกเจอหลักฐานว่าคุณวนิษาฆ่าผัวเขาจริงๆ แล้วแกจะปล่อยเขาไปเพราะเขาเคยช่วยชีวิตแกงั้นเหรอ”
“เออ ผมจะ...” ป๋องพูดไม่ออกกะทันหัน เงียบไป
“ถ้าแกปล่อยฆาตกรลอยนวลก็เท่ากับแกไม่มีคุณธรรม”
“แต่ว่า...เอ่อ...”
“แต่ว่าอะไร”
“ผมก็บอกไม่ถูก อย่างงู้นก็ไม่ได้อย่างงี้ก็ไม่ดี”
“แกด่าฉันเนรคุณอย่างมีหลักการ ฉันจะบอกแกว่าเพราะฉันยึดหลักการ ฉันถึงเนรคุณ”
“ผมปวดหัวแล้วครับ เลิกพูดเถอะครับ”
“ไอ้ป๋อง แกอย่าหนีปัญหา ถ้าแกอยากอยู่แบบเคารพตัวเอง ก่อนอื่นแกต้องรู้ก่อนว่าชีวิตคนเรามันไม่ง่ายนักหรอก...แถมบางครั้งมันก็โคตรยากเลย...คิดให้เยอะก่อนตัดสินใจ จะได้ไม่เสียใจทีหลัง”
ป๋องขับรถต่อไป ทั้งสองไม่ได้พูดอะไรกันอีก
โจ ป๋อง มานั่งคุยกับหญิงจุ๋ม และพจน์ซึ่งเป็นสามีคุณหญิงจุ๋ม โจกับป๋องยกมือไหว้