บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 3 หน้า 4
“ไม่ได้หรอก มันฆ่าป๋าแน่ๆ” ป๋าปลดกระดุม ถอดเสื้อเชิ้ตออก แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรมากกว่านั้น ก็มีเสียงเคาะประตู ป๋างง หันมาเปิดประตู พนง.โรงแรมคนหนึ่งเดินเข้ามาในชุดสูทสวมหมวก ดูเหมือนคนรับรถของโรงแรม
พนักงานรีบบอก “ขอประทานโทษครับที่รบกวน ท่านจอดรถขวางรถคันอื่นอยู่ครับ”
“จะบ้าเหรอ ฉันจอดช่องวีไอพีโว้ย”
โจซึ่งปลอมเป็นพนักงานโรงแรมแสร้างทำเป็นงง “รถท่านใช่รถสปอร์ตสีดำรึเปล่าครับ”
“ไม่ใช่ รถของฉันสีขาว แกไปเช็คดูใหม่ไป๊”
โจยกมือไหว้ “คงมีการเข้าใจผิด ขอโทษจริงๆนะครับ”
โจรีบออกไปจากห้อง ป๋าตามมาปิดประตูอย่างหงุดหงิด แต่พอหันกลับมาเจอสาวสวย ป่าก็ยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ย เดินตรงไปหา
โจมองซ้ายขวา รีบถอดเสื้อสูทพนักงานโรงแรมออก ถอดกล้องจิ๋วที่ซ่อนไว้ตรงหมวกออก ยิ้มเล็กน้อย เดินตรงไปที่ลิฟต์ เขาหยิบมือถือออกมาโทรหาป๋อง “เรียบร้อยแล้วป๋อง แกโทรนัดลูกค้าได้เลย”
โจกับป๋องมานั่งที่ร้านกาแฟกับคุณนายตัวอ้วน
“งานสำเร็จเรียบร้อยครับ หลักฐานทั้งหมดอยู่ในนี้ครับ” โจบอกแล้วเคาะบนซองเอกสารเบาๆ คุณนายเอื้อมมือจะหยิบไป โจกดซองไว้ “ขอค่าบริการครับ”
“กลัวฉันเบี้ยวเหรอไง”
“เปล่าครับ แต่ผมอยากให้คุณนายจ่ายก่อนครับ ถ้าคุณนายไม่พอใจผมยินดีจะคืนเงินให้”
ป๋องรีบบอก “อ้าว แล้วทำไมพี่ไม่รอรับเงินทีหลัง ระดับคุณนายแล้ว ไม่เบี้ยวพี่หรอก”
“แกอยู่เฉยๆเหอะ”
“เห็นฉันเป็นใคร เกิดมาฉันไม่เคยโกงใครซักคน”
“ผมมีเหตุผลของผมครับ”
คุณนายมองโจแบบไม่พอใจ แต่ก็หยิบเงินสดที่เตรียมมายื่นให้ โจรับมาแล้วส่งซองให้ คุณนายรับไปเปิดซองดูเห็นภาพตั้งแต่ป๋าขับพาสาวสวยออกจากที่ทำงาน จนมาถึงโรงแรมจนลงจากรถด้วยกัน
คุณนายกัดฟันกรอดตัวสั่นริกๆ ภาพชุดสุดท้ายเป็นภาพอยู่ด้วยกันในห้องที่ป๋าถอดเสื้อออกแล้ว คุณนายทนไม่ไหวร้องลั่น “ไอ้แก่ แกต้องตาย...ฮึ่ย...แกต้องตาย! ตาย! ตาย!”
คุณนายจ้องหน้าโจ แรงหึงทำให้เห็นเป็นหน้าสามี “แกกล้าทรยศฉันใช่ไหม”
“เอาแล้วไง”
“ตอนจน ฉันทนลำบากตั้งเท่าไหร่ พอมีวันนี้ แกกลับทรยศฉัน แกตายซะเถอะ”