บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 21 หน้า 2
ปฐมรับคำเดินออกไปสักครู่ก็เข้ามาพร้อมเสี่ยเพ้ง
เสี่ยเพ้งมาพร้อมลูกน้องสองคนและเดินตรงเข้ามาหาเสี่ยป๊อก “ยินดีด้วยครับเสี่ยป๊อกขอให้มีความสุขมากๆนะครับ”
“ขอบคุณมากครับ เสี่ยเพ้งมาด้วยตัวเอง รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง” เสี่ยเพ้งรับกล่องมาจากลูกน้อง ส่งให้ปฐม ทั้งสองยิ้มให้กล้อง ช่างภาพถ่ายรูป
“เสี่ยเพ้ง เชิญทางนี้ครับ” พนักงานนำกล่องของขวัญไปเก็บ ขณะที่ปฐมนำเสี่ยเพ้งไปยังบริเวณต้อนรับ ปฐมก็ชวนคุย “เสี่ยเพ้งเอาอะไรมาให้ตั่วเฮียเหรอครับ”
เสี่ยเพ้งหัวเราะมีเลศนัย กระซิบบอกปฐม ปฐมทำหน้าแปลกๆ เสี่ยเพ้งหัวเราะชอบใจ
เสี่ยป๊อกเดินเข้ามาหาปฐม มีเสียงเฮฮาจากภายนอกดังเข้ามา
“เหนื่อยจังว่ะแต่ก็มีความสุขดี ไม่คิดเลยอายุขนาดนี้แล้วจะยังมีโชควาสนาได้แต่งงานกับผู้หญิงดีๆแบบหว่าหวา”
“ก็จริงครับ เพราะคุณวนิษา เอ๊ย หว่าหวาน่ะเป็นผู้หญิงที่ทั้งสวยทั้งฉลาด เรื่องนี้ใครๆก็อิจฉาตั่วเฮีย”
“ไอ้เสี่ยเพ้งคงยิ่งอิจฉา ฮ่าๆๆ เออ จริงสิ มันเอาของขวัญอะไรมาให้อั๊ววะ”
“เฮอะ คนอย่างมันมีเหรอจะหวังดี...มันเอายาโด๊ปมาให้ตั่วเฮีย มันบอกเป็นของดีจากเมืองจีนกินเข้าไปแล้วจะคึกคักตลอดคืน ลามกจกเปรตจริงๆไอ้นี่”
เสี่ยป๊อกกลับเงียบไปครู่หนึ่ง “ปฐม งั้นลื้อช่วยเอายาของมันไปไว้ในห้องให้อั๊วหน่อย”
“ตั่วเฮีย...”
“ปฐม อั๊วอยากให้หว่าหวามีความสุขในคืนพิเศษคืนนี้”
ปฐมอึ้งไปครู่หนึ่ง ก็เข้าใจความคิดของเสี่ยป๊อก ปฐมพยักหน้ารับคำ “ครับ”
ในห้องหอปฐมแกะกล่องของเสี่ยเพ้งออกมา หยิบขวดยาภายในออกมาอ่านฉลากข้างขวดที่เป็นภาษาจีน
เสี่ยป๊อกเปิดประตูเข้ามาในห้องท่าทางตื่นเต้นราวกับเด็กหนุ่ม
“เป็นไงบ้างปฐม มันให้กินกี่เม็ด”
“สามเม็ดครับ”
“ทำไมน้อยจัง อ่านดีหรือเปล่า อั๊วว่าสามสิบสามเม็ดดีกว่ามั้งจะได้ปึ๋งปั๋งๆทั้งคืน”
“นั่นน่ะสิครับ ยิ่งคุณหว่าหวาดูเป็นผู้หญิงสุขภาพดี แข็งแรงแบบนั้น ถ้าตั่วเฮียกินน้อยไป อาจจะกลายเป็นไม่พอ ยาลูกกลอนแบบนี้เป็นสมุนไพรผมว่าคงไม่มีอันตรายอะไรหรอก เกินดีกว่าขาด”
“ใช่ๆๆ ลื้อพูดถูก ถ้าบ่มิไก๊ขึ้นมาอายหว่าหวาตายชัก” เสี่ยป๊อกคว้าขวดยามาเทใสมือ
“ว่าแต่เยอะไปรึเปล่าครับ ตั่วเฮีย”
“ก็ลื้อบอกเองเกินดีกว่าขาด...เอ้า ลื้อเอาไปวางไว้มุมห้องนั่นแหละ...เผื่อต้องกินเพิ่มกลางดึก ฮ่าๆๆ”