บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 20 หน้า 3
ปลายฝนแอบชำเลืองมองป๋องทีนึง “ก็พวกข้าวของที่ต้องใช้ตอนไปเที่ยวเสม็ดกับพี่เอ็มน่ะ”
ป๋องสะอึกไป “เอ่อ...วันก่อนดูพยากรณ์อากาศ เขาบอกช่วงนั้นจะมีฝนนะ”
“แล้วไงเหรอ”
“ก็ไม่มีอะไร บอกเฉยๆ”
“ถ้าฝนตกก็คงเซ็ง ได้อยู่แต่ในห้องแน่ๆ”
ป๋องเงียบไป ปลายฝนเดินมาที่ราวชุดว่ายน้ำ “นี่ ตัวนี้ดีมั้ย”
ปลายฝนหยิบชุดว่ายน้ำแบบน่ารักๆให้ป๋องดู
“ก็ดี”
“หรือตัวนี้ดี..เอาตัวนี้ดีกว่าเนอะ” ปลายฝนหยิบมาอีกตัว เป็นบิกินี่วาบหวามมาก
ป๋องกำหมัดแน่น “เอ่อ...ผมว่าตัวนี้มัน...”
“มันทำไมเหรอ”
ป๋องจะพูดอะไรซักอย่างแต่ไม่กล้า เลยเปลี่ยนคำพูด “ก็น่ารักดี”
ปลายฝนดูผิดหวัง
วนิษาเดินออกมาที่ด้านหน้าบ่อน เจอป๋องรออยู่ ป๋องยกมือไหว้วนิษา แล้วเธอก็รับไหว้
“ไงจ๊ะ ป๋อง มาหาโจเหรอ วันนี้โจเขาไม่อยู่นะ เขาลางานสามวัน”
“เปล่าครับ ผมมาหาคุณวนิษาครับ”
วนิษาดูแปลกใจ “มีเรื่องอะไรเหรอ”
“คุณวนิษารู้เรื่องที่ปลายฝนเขาจะไปเที่ยวเกาะเสม็ดไหมครับ”
“รู้จ้ะ ปลายฝนเขาบอกฉันแล้ว”
“แล้วรู้ไหมครับว่าเขาจะไปค้างคืนด้วย”
“ฮื่อ เห็นว่าจะค้างสองหรือสามคืนนี่แหละ”
“แล้วรู้ไหมครับว่าเขาไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายสองต่อสอง”
“รู้ ชื่อเอ็ม ฉันก็รู้จักนะ น่ารักดี ทำไมเหรอ”
“แล้วคุณวนิษาไม่ว่าอะไรเหรอครับที่ปล่อยให้ปลายฝนเขาไปเสม็ดกับผู้ชายสองต่อสองแบบนี้ ไม่กลัวจะมีเรื่องไม่ดีเหรอครับ”
“ไม่หรอก...ฉันรู้จักเอ็ม ท่าทางเขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนี่”
ป๋องอึ้งไป แต่ยังไม่ยอมแพ้ “แต่ถ้าพี่เอ็มเขา...เอ่อ...ยังไงเขาก็เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่านะครับ”
“เอ็มรู้จักฉัน เขารู้ดีว่าถ้าทำอะไรไม่ดีกับปลายฝนล่ะก็ เขาจะเจออะไรจากฉัน แต่ที่สำคัญที่สุด ฉันรู้จักปลายฝน ฉันรู้ว่าฉันไว้ใจเขาได้” วนิษามองหน้าป๋อง ทำนองว่ามีอะไรอีกไหม ป๋องพูดอะไรไม่ออก