บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 1 หน้า 4
“โอ้ย..” สีหนาทร้อง
หนูนาเหลือบเห็นคนร้ายเดินมาพอดี๊...พอดี คนร้ายที่ถือปืนและหน้าตาโจรมากกกกกทำให้หนูนาคาดเดาได้ว่ามัน ต้องเป็นคนเลวแน่ๆ แว่บนั้นด้วยสัญชาตญาณ หนูนารีบเอามือมาปิดปากสีหนาทอย่างแน่น ตอนนี้ทั้งหนูนาและสีหนาทต่างอยู่ในท่าที่ปิดปากกันและกันและตัวเกร็งขยับมาเบียดกันแน่น
คนร้ายหันขวับมาที่ต้นเสียงที่ได้ยินแว่วๆเมื่อกี๊ ก่อนจะหันไปถามคนที่มาด้วยกัน “แกได้ยินเสียงคนร้องเปล่าวะ ?”
อีกคนส่ายหน้า...มันจึงเงี่ยหูฟังอีกที แล้วกระชับอาวุธและขึ้นไกปืนเตรียมพร้อม และย่างสามขุมมาที่สีหนาทและหนูนา
หนูนาตาเหลือกลาน...ใจเต้น สีหนาทสะบัดหน้าออกจากมือของหนูนาและพูดเบาๆแต่หนักแน่นที่ข้างหู “นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ ถ้ายังอยากกลับไปหาพ่อหาแม่ อย่าทำแบบเมื่อกี๊อีก” เขาดุเหมือนผู้ใหญ่ดุเด็ก “ฉันจะล่อมันไปทางอื่น ส่วนเธอก็อย่าไปไหน อยู่ตรงนี้ นิ่งๆ !!”
หนูนาใจเต้นรัว .. สับสน ลนลาน จะเชื่อไม่เชื่อ หรือยังไงดี ? สีหนาทปล่อยมือจากหนูนา แล้วออกตัววิ่งล่อคนร้ายไปอีกมุมหนึ่ง คนร้ายหันมาเห็นก็หันกระบอกปืนมาทางสีหนาท และยิงใส่แบบไม่ยั้ง เปรี้ยง ๆๆๆๆ
หนูนาตกใจ เม้มปากไม่ให้ตัวเองร้องกรี๊ด และเอามืออุดหู นั่งตัวลีบ
สีหนาทกระโดดหลบ กลิ้งหมุนตัวลงพื้น และ พุ่งเข้าไปในพุ่มไม้อย่างเท่ดูรู้ว่าได้รับการฝึกหัดมาอย่างดี สีหนาท หลบวูบเข้าที่หลังพุ่มไม้และควักปืนออกมายิงสวนอย่างแม่นยำ เปรี้ยงๆ สองนัด เข้าที่แขนและขา ทำให้ปืนหล่นไป
“อ๊ากกกกกกกซ์ !!” คนร้ายพยายามลากสังขารเข้าหลบหลังต้นไม้
หนูนาช็อคคค !!! เลือดดด จริงๆ สีหนาทหลบวูบเข้าหลังต้นไม้ “เหลืออีกหนึ่ง”
หนูนา...คิดๆๆๆๆ เอาไงดี....แล้วก็มองไปที่ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้า และด้านหลังเป็นทุ่งกว้าง...หนูนาเอามือจับรูปพ่อที่อยู่ในกระเป๋า “พ่อจ๋า.....ช่วยคุ้มครองหนูนาด้วยนะจ๊ะ”
หนูนาหลับตา รวบรวมความกล้าแล้วก็วิ่งออกตัวอย่างเร็ว
สีหนาทเห็นหนูนาวิ่งออกจากที่ซ่อน … ก็อึ้ง “ยัยเด็กบ้า !!”
คนร้ายหันมาเห็นหนูนาแล้วเล็งปืนทันที สีหนาทหันขวับมาที่คนร้ายอย่างรู้ทัน หนูนาวิ่งหน้าตาตื่น ทันใดนั้นรูปพ่อก็หล่นจากกระเป๋าลงที่พื้น หนูนารู้สึกตัว จังหวะเดียวกับที่คนร้ายยิงใส่หนูนา หนูนาหันขวับมาก้มเก็บ ลูกปืนจึงเฉียดหัวหนูนาไปต้นไม้ด้านหลังเสียงดัง เปรี้ยงงงง !! หนูนากรี๊ดดดดแล้วรีบก้มตัวหมอบลงด้วยความกลัว
สีหนาทตั้งสติแล้วยิงใส่คนร้าย 2 ทันที เปรี้ยง ๆๆ กระสุนโดนต้นไม้เฉียดคนร้ายทำให้มันรีบหลบวูบ สีหนาทตะโกนมาที่หนูนาอย่างดัง “วิ่ง!! วิ่งไปอย่าหยุด !!”