บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 25 หน้า 2
วรรณไม่เชื่อ และไม่วางใจใครหน้าไหนทั้งนั้นในตอนนี้ “พวกนั้นมันเอาตัวหลานฉันไปตั้งแต่เมื่อคืน ถ้ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วเธอ อย่างเธอจะมามีปัญญารับผิดชอบชีวิตหลานฉันได้งั้นเหรอ!”
สีหนาทไม่สะท้าน ยังบอกวรรณอย่างมุ่งมั่น “ถ้าผมรับผิดชอบไม่ได้ ก็จะไม่ขอใช้ชื่อว่าสีหนาท และไม่ขอปกครองใครอีกแม้แต่คนเดียว!” วรรณชะงักไป กับคำตอบที่ไม่สะทกท้านของอีกฝ่าย สีหนาทสำทับหนักแน่น! “ผมรักไร่บัวขาวเท่าชีวิต แต่หนูนา.. หลานสาวของท่านมีค่ายิ่งกว่าชีวิตผม! ถ้าหากผมช่วยเค้ากลับมาอย่างปลอดภัยไม่ได้ จะทำตามที่พูดกับท่าน ทุกคำ!”
วรรณไม่อยากจะเชื่อว่าคนแปลกหน้าที่เพิ่งคุยกัน มันจะกล้าขนาดนี้ “พูดน่ะมันง่าย! แต่ถ้าทำไม่ได้ล่ะก็ ทั้งไอ้ผู้ร้ายนั่น และเธอ จะต้องชดใช้ยิ่งกว่าที่พูด!” วรรณวางสายฉับลง สีหน้ายังเคร่งเครียด
อรุณีถามเสียงเครือ“ณี ได้ยินไม่ผิดใช่มั๊ยคะคุณท่าน?”
“ไม่ผิด” เขาเงยหน้า ฮึด “บอกเลขาฉัน ให้เตรียมเครื่องไปเชียงรายให้ฉันด่วน!” วรรณสั่ง สีหน้าอึมครึมห่วงทั้งหลานทั้งลูก
สีหนาทเดินกลับมาหาราม และกลุ่มของกช
จุฑารัตน์สีหน้าลุ้นๆมาก “คุณตาของยัยนา ว่ายังไงบ้างคะ?”
รามรอฟัง ทั้งหนักใจและรู้สึกผิดต่อวรรณ
“ก็..โกรธ” รามได้ยินสีหนาทบอกก็ไม่แปลกใจ “แต่ผมรับปากกับท่านแล้วว่ายังไงจะต้องช่วยหนูนาและคุณรัศมีกลับมาให้ได้”
“ผมก็ไม่มีทางยอมให้ไอ้อดิสรมันทำตามแผนได้ ถ้ายัยหนูเป็นอะไรไปพ่ออย่างผมก็ไม่มีหน้าอยู่เป็นคนอีก!”
สีหนาทบีบไหล่ของรามให้กำลังใจ
กชออกความเห็น “ผมคิดว่า คนระดับอย่างคุณวรรณ เมื่อทราบเรื่องนี้แล้ว ก็คงจะไม่อยู่เฉยเหมือนกัน ผมทราบมาว่าท่านสนิทกับท่านอธิบดีมาก อาจจะเร่งให้เราปิดบัญชีกับพวกนั้นได้ง่ายขึ้น”
“แต่ที่สำคัญที่สุดตอนนี้” สีหนาทสงสัยมาก “พวกมันพาหนูนาไปไว้ที่ไหน!!”
พลัน กชได้รับการติดต่อมาจากสวยตรวจ ยกมือถือขึ้นคุย แล้วหันมาบอกพวกสีหนาท“สายของผมรายงานมา เราเจอบางอย่างแล้วล่ะครับ”
รถกระบะซึ่งเรืองขับเมื่อคืนจอดอยู่ข้างทางเปลี่ยว จุฑารัตน์ทำการบันทึกภาพอย่างกระตือรือร้น ชาวบ้านพูดกับกช และจ่า สีหนาท รามฟังอยู่ จุฑารัตน์ถ่ายภาพเสร็จรีบมาสมทบ
“มันมาตอนเช้ามืดครับ พอดีผมออกมาเก็บเห็ดเลยเห็น ก็แปลกใจว่าใครเอารถมาจอด แล้วก็มีคนขี่มอเตอร์ไซค์มารับคนขับรถไป”
กชรีบถาม “แล้วพวกมันไปทางไหน! เห็นรึเปล่าครับ”
ชาวบ้านชี้ไปทางหนึ่ง