บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 22 หน้า 2
สมุดบัญชีธนาคารหลายเล่มวางกองกันอยู่ รามดูบัญชี เครียด...ไม่รู้ว่าจะไปเอาเงินมาจากไหน....
“ตอนนั้น นอกจากทำงานสวนแล้ว พ่อยังรับตำแหน่งเป็นเหรัญญิกของสหกรณ์หมู่บ้าน”
ที่สหกรณ์มีสมาชิกมาซื้อของในส่วนร้านค้า คมเดินมาซื้อของและทักทายคนในสหกรณ์ คมมองเข้าไปด้านใน ส่วนของสำนักงาน พอเห็นผู้ใหญ่บ้าน ก็จะเข้าไปทัก ผู้ใหญ่บ้านกำลังคุยกับรามอยู่ในออฟฟิศ ตรงหน้ารามมีโน้ตสรุปยอดเงินและกองเงินที่รามกำลังจัดใส่ซองหรือกระเป๋าใส่เงินอยู่
“นี่ครับผู้ใหญ่ ยอดเงินปันผลของเดือนนี้”
“กว่าจะสิ้นเดือนมันอีกหลายวัน ผมว่าเพื่อความปลอดภัย คุณเอาไปเข้าธนาคารดีกว่านะ ไปวันนี้เลย”
“ครับ”
คมยืนเนียนๆฟังอยู่ รามมองไปเห็นคม คมยิ้มให้ แล้วทำท่าว่าเกรงใจที่รามกับผู้ใหญ่คุยธุระกัน ก็ทักสองสามคำ แล้วผละออกไป รามเก็บเงินเข้ากระเป๋าไม่ทันได้เอะใจ
ระหว่างขับรถไปธนาคาร รามขับรถไปก็ครุ่นคิด.. เห็นเงินวางอยู่บนเบาะข้างๆ เสียงของรัศมีก็ก้องเข้ามา“ถ้าอีกสามวัน ฉันไม่ได้เงิน ฉันพายัยนาไปแน่!”
รามหน้าเครียดขึ้นอย่างกดดัน เท้าที่เหยียบคันแร่ง เผลอชะลอมันลงอย่างไม่ตั้งใจ สายตามาเหลือบมองเงินที่วางไว้....เหงื่อผุดขึ้น...
รามกำลังจะเล่าถึงวันที่เกิดเรื่อง หน้าเข้มขึ้น ดูเหนื่อย และหดหู่ขึ้นเรื่อยๆ
“เรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น มันเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อ ต้องจากลูกไป ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ พ่อ..”
“ทำไม มันเกิดอะไรขึ้นคะ ?”
หนูนาจับแขนราม แววตาของหนูนายังเต็มไปด้วยความรัก ความเห็นใจราม...
รามถอนใจ ภาพในอดีต ที่ไม่อยากจะย้อนนึก ผุดขึ้นอีกครั้ง
รถจอดที่หน้าบ้าน รามเดินลงมา แม้ท่าเดินสงบ แต่สีหน้ารามไม่สู้ดีนัก
รามซุกบางสิ่งไว้ในเสื้อ... เข้ามาในบ้าน มองหารัศมี “รัศมี รัศมี” รามเดินหารัศมีที่ชั้นล่างไม่มี ก้าวขึ้นชั้นบน ได้ยินเสียงดังออกมา เป็นเสียงออดอ้อนกันของชายหญิงดังมาจากห้องนอนของเขา รามตัวชา เดินหน้าถมึงไปทันที ปังๆๆๆๆ!!! เคาะประตูดัง บิดลูกบิดก็ติด มีเสียงการเคลื่อนไหวอยู่ในห้อง
“ใคร ใครอยู่ข้างใน รัศมี” รามทุบๆ ก็ไม่มีคนมาเปิด รามยั๊วะ กำลังจะถีบประตู
รัศมีเปิดมันออกมาซะก่อน “จะเสียงดังเอะอะทำไม คนกำลังนอน” เธอเสยผม พยายามจัดเสื้อให้เข้าที่ รามไม่สนพรวดเข้าไปในห้องทันที รีบมองหาเจ้าของเสียงอีกเสียงที่เขาแน่ใจว่ามีตัวตน “หาอะไร??”