บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 10 หน้า 5
เวลาต่อมา ที่โต๊ะพูล ธนาฒน์กำลังแทงพูลไปพูดบลูทูธไปด้วย
“ให้ผมตามประกบหมอณนต์เอาไว้? ทำไมครับ”
“ไม่ต้องถาม..ประกบมันเอาไว้ อย่าให้มันเข้ากรุงเทพได้จนกว่าจะผ่านวันจันทร์นี้ไป เข้าใจมั้ย”
“วันจันทร์เลยเหรอครับ..อ้าว อย่างนี้ผมก็ไม่ได้เข้าร่วมงานสัมมนา..” ธนาฒน์เอ่ยอย่างเสียดาย
“สิ่งที่ชั้นให้เธอทำสำคัญกว่างานสัมมนาเพื่อชาตินั่นมาก..เธอจะทำเพื่ออนาคตชาติหรือเพื่ออนาคตตัวเอง”
“ถามอะไรแปลกๆ ผมก็ต้องทำเพื่อพี่ชมน่ะสิครับ” ธนาฒน์เอ่ยเอาใจแล้วแทงพูลต่อ ชมนาดมั่นใจ ตาวาว “เอาจริงนะครับพี่ชม ป่านนี้หมอณนต์อาจจะเละไปแล้วก็ได้ ก็แค่สั่งสอนนิดๆ หน่อยๆ แค่นั้นเอง หึๆๆ”
ค่ำแล้ว ที่บ้านปราณนต์ ภัทรินนั่งอยู่ที่ชานบ้าน จิตใจเหม่อลอย เนตรมณีกับเบญจคีย์ตามมา เข้าใจว่าภัทรินเครียดเรื่องหมอเลยเข้ามาปลอบ
“ภัทร..ไม่ต้องกลุ้มหรอก ลองให้หมอกินตังถั่งเช่าดูก่อน มันต้องช่วยได้” จันทร์วิภาเอ่ยปลอบ
“ชั้นไม่ได้กลุ้มเรื่องนั้น” ภัทรินรีบปฏิเสธ
“อ้าว แล้วเรื่องอะไร” เนตรมณีแปลกใจ มองหน้ากับเบญจคีย์ไปมา
ภัทรินหันกลับมา อยากจะปรึกษา แต่ไม่รู้จะพูดยังไง “แก..คือ..ผู้ชาย..สามารถจูบผู้หญิงที่ไม่ได้รู้สึกพิเศษ..ไม่ได้รัก..ได้ป่ะ”
“ได้!!!” สามสาวตอบออกมาพร้อมกัน
“เรื่องนี้อย่าให้ชั้นต้องพูดเลย” เบญจคีย์ท่าทางของขึ้น
“แกมีประสบการณ์?” จันทร์วิภาถามอย่างสงสัย
“ไม่มีเลย..แต่ชั้นก็อ่านหนังสือนะ ผู้ชายทำอะไรหลายๆ อย่างโดยปราศจากความรักได้ ไม่เหมือนกับผู้หญิงเรา”
“แล้วถ้าเขาทำดีด้วย อ่อนโยน เป็นห่วงเป็นใย มันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลยใช่มั้ย” ภัทรินเอ่ยถามขึ้นอีก
“ถามทำไม..อย่าบอกนะว่ากำลังสงสัยว่าหมอไม่รักแก” เนตรมณีสงสัย
ภัทรินตกใจ รีบปฏิเสธ “เปล่าๆๆ หมอจะไม่รักชั้นได้ไง เราแต่งงานกันแล้ว สวีทกัน ออกจะตาย..พวกแกอย่าไปบอกให้แม่ชั้นรู้เชียว ชั้นขี้เกียจตอบคำถาม เข้าใจมั้ย”
“แล้วแกจะถามทำไม หรือมีคนอื่นมาจูบแก” จันทร์มณีไม่เข้าใจ
“ไม่มี!! ..ไปกันใหญ่แล้วพวกแก..ไปๆๆ กลับไปได้แล้ว ชั้นอยากนอนแล้ว” ภัทรินตัดบท
“แต่..” สามสาวทำท่าอยากรู้
ภัทรินรีบเอ่ยขึ้นทันที “จะสามทุ่มแล้ว ไม่ไปดูละครเหรอ”
จันทร์มณีนึกได้ “ว้าย จริงๆ ด้วย ไปก่อนนะแก มีอะไรโทรปรึกษากันได้เลยนะ ไปแล้วๆๆๆๆ” และแล้วสามสาวรีบวิ่งกันออกไป คว้ามอเตอร์ไซค์ของตัวเองขี่และซ้อนท้ายกันออกไปทันที ภัทรินยิ้มนิดๆ ที่เห็นเพื่อนติดละคร