บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 20 หน้า 2
“คุณสินธร..ชมยินดีจะอยู่ตรงไหนก็ได้ บทบาทไหนก็ได้ ตามที่คุณอยากให้ชมอยู่..ดีมั้ยคะ” สินธรจ้องตาชมนาดราวกับจะค้นหาความจริงในคำพูดของหญิงสาว ชมนาดโน้มตัวใกล้ชิด“ชมก็จะไม่ยอมกลับไปอยู่จุดเดิมเหมือนกัน” หญิงสาวทำท่าจะจูบ แล้วก็ชะงักด้วยตัวเอง ยิ้มเยาะ แล้วเดินแยกออกไป
สินธรรู้สึกแปลกๆ กับท่าทีของชมนาด
ปราณนต์กำลังยกชามข้าวต้มออกมา แล้วต้องชะงัก เพราะภัทรินเดินออกมาจากห้องด้านในพอดี ชายหนุ่มมองภัทรินที่เปลี่ยนชุดใหม่แล้ว เป็นเสื้อกล้ามกับผ้าซิ่นแบบชาวเหนือ ดูทะมัดทะแมง น่ารัก ปราณนต์มองอย่างทึ่งๆ
“สวยล่ะสิ” ภัทรินโพสอวด ปราณนต์เบ้ปาก ส่ายหน้า หมั่นไส้ เดินเอาข้าวต้มไปวางที่โต๊ะเล็กๆ ซึ่งเป็นมุมสำหรับทานอาหารเช้า ภัทรินหมั่นไส้ “ทำเป็นไม่ยอมรับความจริง”
อยู่ๆ ป้าชุที่เพิ่งขึ้นจากเรือที่จอดเอาไว้ เดินเข้ามาเห็นภัทริน ถึงกับตื่นเต้น “โอ้มายก๊อดดด เวรี้เวรี่บิวตี้ฟูวปะล้ำปะเหลือ..งามงดเหมือนป้าตอนทีนเอเจอร์เลย” ป้าชุพูดด้วยสำเนียงภาษาอังกฤษสำเนียงเหนือ
“ภัทร นี่ป้าชุ เจ้าของเรือนแพนี้” ปราณนต์แนะนำ
“สวัสดีค่ะ” ภัทรินไหว้ทักทาย
“เทิร์นอะร้าววววสิเจ้า เทิร์นๆๆ” ภัทรินหมุนให้ป้าชุดูตัวไปรอบๆ ป้าชุชื่นชอบภัทรินมาก “ภรรยาของหมอณนต์น่าฮักแต๊ๆ เลยเจ้า” ปราณนต์ตาโตจ้อง ป้าชุอึกอัก
ชายหนุ่มรีบแถ “เอ่อ ป้าคงจะหมายถึง..หมอปราณนต์คนโน้น ไม่ใช่คนนี้ใช่มั้ยครับ เพราะผมคือปราณ พี่ชายหมอปราณนต์”
ป้าชุยืนค้างไปชั่วครู่ “....เจ้า ใช่เจ้า หมายถึงหมอณนต์คนปู้นนน ฮะๆๆ” ป้าชุหุบยิ้ม ปิดสวิชต์ เปลี่ยนเรื่องซะงั้น “เบ็กฟาดเถอะเจ้า”
ภัทรินฟังอย่างงงๆ
ภายในเรือนแพป้าชุกำลังเช็ควิทยุเครื่องเก่าที่วางอยู่ให้ ยกมาตบๆ เพื่อให้เสียงมันดังขึ้น
ระหว่างนั้น ปราณนต์กับภัทรินนั่งกินข้าวต้มอีกด้านหนึ่ง ปราณนต์อธิบายให้ภัทรินฟัง “เมื่อก่อนป้าแกเคยอยู่บนดอยเหมือนคุณนั่นแหละ..ผมรู้จักแกตอนที่ตามแม่ไปออกหน่วยแพทย์อาสา ขึ้นไปอาทิตย์ละหน แกก็ป่วยมาทุกอาทิตย์ เจอกันจนสนิทสนมเหมือนญาติคนนึง..จนป้าแกย้ายตามสามีมาปักหลักอยู่ที่นี่..ก็เลยไม่ค่อยได้ติดต่อกันอีก”
“คุณเคยตามแม่ไปออกหน่วยแพทย์อาสาบนดอยด้วยเหรอ?”