บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 3 หน้า 5
“คุณปราณล่ะ” กรรมการท่านหนึ่งเอ่ยถามขึ้น
สินธรกับชมนาดตามเข้ามาด้วย สินธรแสร้งพูดเหมือนจะช่วย “ใกล้จะมาถึงแล้วใช่มั้ยครับพี่พสุ”
พสุวัฒน์อึกอัก สบตากับอัณณา ท่าทางเครียด “ผมต้องขออภัยแทนเจ้าปราณด้วยที่..”
กรรมการคนเดิมรีบดักคอ “อย่าบอกนะว่าจะไม่มา!”
“การประชุมวันนี้เกี่ยวข้องกับปราณโดยตรง..ถ้าเขาไม่มาชี้แจง..มันจะดูไม่รับผิดชอบไปหน่อยมั้ยพี่พสุ” สินธรเอ่ยเหมือนตำหนิกลายๆ
“ผมยังไม่ได้พูดสักคำว่าปราณจะไม่มา..ผมก็แค่จะขออภัยที่นายปราณมาช้า”
“มาช้า..แปลว่าคุณปราณจะมาจริงๆ?” ชมนาดถามอย่างแปลกใจ
“สวัสดีครับ” ทันใดนั้นเอง ปราณนต์เดินเข้ามาในห้องประชุม เขาแต่งตัวด้วยชุดสูททำงานของปราณ ซึ่งไซส์พอดีเป๊ะ ที่ศีรษะมีการพันแผลเล็กๆ น้อยๆ เอาไว้ เพื่อเป็นการตบตาคนร้ายให้แนบเนียนว่านี่คือปราณคนเดิม “ผมต้องกราบขออภัยด้วยที่มาสายครับ”
สินธรกับชมนาดตะลึง ไม่อยากเชื่อ..เป็นไปได้ยังไง
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะสินธร.. มีอะไรน่าแปลกใจ” พสุวัฒน์กับอัณณาคอยสังเกตปฏิกิริยาเพื่อจับผิด
ภายในรถไฟชั้น 3 สายเหนือ แล่นผ่านท่ามกลางขุนเขา ภัทรินในชุดที่ยังโก้หรูอยู่ แต่กระเป๋าก็ใช้ใบที่ด้อยลงไปนิด ใส่แว่นดำ รวบผม สวมหมวก นั่งหลังตรง กอดกระเป๋า ท่าทางแปลกแยกกับสภาพแวดล้อมที่ผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็นชาวบ้านๆ ดวงตาหลังแว่นดำนั้นเหม่อลอย และมีน้ำตาไหล หญิงสาวรู้สึกเศร้า ใช้ปลายนิ้วปาดเช็ดน้ำตา กัดฟัน เชิดหน้า รถไฟแล่นโค้งอ้อมเขาไป
ห้องประชุมบริษัท GLS ชมนาดเอาเอกสารรายงานการตรวจสอบว่าพบการทุจริตทั้งหมดที่ตรวจสอบพบมาวางให้ตรงหน้าปราณนต์ สายตาเหลือบมองแผลและเนื้อตัวชายหนุ่มอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
“รายงานการทุจริตของบริษัทในเครือจีแอลเอสที่เราตรวจพบ..มูลค่ารวมกว่าสามสิบล้านบาท” ชมนาดรายงาน
ปราณนต์นั่งนิ่ง มองเอกสารนั้น แต่ไม่ได้แตะต้องอะไร
“นี่เป็นการทุจริตที่ใหญ่ที่สุดตั้งแต่ก่อตั้งจีแอลเอสมา..เธอจะอธิบายยังไงปราณ” สินธรเอ่ยถาม
ปราณนต์มองพสุวัฒน์ มองอัณณา แล้วตัดสินใจชี้แจง “เอ่อ..ครับ..ผมยอมรับ..ว่ามันมีการทุจริตจริง..และมันก็คือความรับผิดชอบของผมจริง”
พสุวัฒน์กับอัณณาแปลกใจที่ปราณนต์ยอมรับ
“เธอยอมรับ..ว่าแผนการบริหารธุรกิจในเครือจีแอลเอสของเธอ..มันบกพร่อง มีรูโหว่ที่เปิดช่องให้มีการฉ้อโกงภายในบริษัท” สินธรไล่เบี้ยเอากับปราณนต์