บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 23 หน้า 2
โทรศัพท์วิษณุดัง วิษณุสะดุ้งอีกที วิษณุหันมองทุกคน หน้ามึนๆ แล้วมองไลน์ที่เด้งมา จาก “ฝน”
“ณุ ว่างรึเปล่า ฝนมีเรื่องอยากจะคุยด้วย”
วิษณุอ่านไลน์หน้าตาครุ่นคิด...แล้วหันไปมองทุกคนที่มองหน้าเขาอยู่
“เดี๋ยวพี่ฝากรินตัดสินไปใจไปเลยละกันนะ พี่ขอตัวไปทำธุระแป๊ปนึง”
วิษณลุกเดินออกไป ทุกคนมึนๆ งงๆ เอาไง “แบบนี้ก็ได้เหรอออ...” รินเหนื่อยล้า แต่พยายามคุมสติ
“พี่ริน ... เอาไงดีคะ”
“งั้นก็โยกขึ้นมาเลย...” รินตอบแบบพยายามข่มอารมณ์โกรธ...ก่อนจะสุดทนลุกเดินออกไปเช่นกัน
“เดี๋ยวรินขอเบรกแป๊ปนึงนะคะ” บอลมองอาการ ทุกคนหน้าเหวอๆ แล้วดำเนินการประชุมต่อ
“เดี๋ยวฉากต่อไปเลยนะครับ”
รินหลบมาถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้านนอก มองออกไปวิวด้านหน้า หน้าตาครุ่นคิดหนัก นึกย้อนสิ่งที่ปาลพูดไว้
ร้านก๋วยเตี๋ยว รินวางสาย ปาลมองรินอย่างห่วง ปาลส่ายหน้า
“ริน...ผมถามจริงๆ แค่ใช้ชีวิตให้ตัวเองมีความสุขมันยากมากหรือริน”
“อะไรของคุณ....”
“คุณไม่จำเป็นต้องทำงานหนัก.......แทนพี่ณุขนาดนี้” ปาลพูดกระแทกเสียง รินอึ้ง
“แล้วจะให้ฉันทำยังไง ปล่อยให้งานมันพังไปอย่างนั้นเหรอ” ปาลส่ายหัวหงุดหงิดอย่างทำอะไรไม่ได้
“หรือคุณจะรอให้ตัวเองพังก่อนล่ะ”
หน้ารินครุ่นคิดจริงจัง...
ภายใน บ้านเดือน ด้านหลังเห็นกรอบรูปแม่เยื้อนวาง วืษณุทานข้าวกับฝน วิษณุหน้าตาเครียดๆ
“ฝนไม่นึกเลยนะ ว่าไลน์ไปปุ๊ป ณุจะมาทันทีเลย คิดว่าณุจะยุ่งเสียอีก เห็นละครใกล้จะปิดกล้องแล้ว”
วิษณุยิ้มนิ่งไม่ตอบอะไร “อือ ให้รินเค้าดูแลแทนแล้วน่ะ”
“ขอบคุณณุมากนะที่มาที่นี่วันนี้”
“ณุต้องขอบคุณฝนต่างหากที่ยังนึกถึงณุ”
ฝนยิ้มอายๆ ก่อนยื่นการ์ดให้ วิษณุหยิบมาดู การ์ดเป็นชื่อฝนกับฝรั่ง “ฝน.....”
“ฝนเจอมาร์คตอนที่บินไปสัมมนา..ช่วงที่แม่เข้าโรงพยาบาล ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร แต่มาร์คเขาช่วยจัดการ ดูแลทุกอย่าง จนฝน...” ฝนยิ้มเขินๆ วิษณุค่อยยิ้มออกมาได้ “ณุดีใจกับฝนด้วยจริงๆ นะ”