บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 23 หน้า 4
“เล่ามาเถอะ ผมจะพยายามไม่หงุดหงิด บอกมา...พี่ณุทำอะไรอีก...”
รินส่ายหน้า “ช่างมันเถอะ แค่เหนื่อยๆ น่ะ แต่ตอนนี้หายแล้ว”
“เพราะเห็นหน้าผมใช่ไหม” ปาลทักแรง รินเขินเบาๆ ยิ้มเออออๆ ไป สองคนจิ้มข้าวกล่องกิน บรรยากาศสบายๆ
ห้องทำงานวิษณุ วิษณุวางกุญแจรถลง หน้าตาครุ่นคิดหนัก....วิษณุเห็นโพสอิทแปะ หน้าเบรกดาวน์คิวพรุ่งนี้ หยิบมาอ่าน.... กะพริบตาหนัก ก่อนเสียงไลน์ดัง...ต้นไลน์มา “รูปที่พักครับ”
วิษณุเปิดดูรูป เป็นที่พักริมภูเขาแอลป์ ควรเห็นแล้วสบายใจ แต่.....วิษณุมองรูปทั้งหมดเครียดๆ
คอนโดต้น ต้นหยิบกระเป๋าเดินทางออกมา เปิดตู้เลือกเสื้อหนาว
เสียงเคาะประตูดัง ต้นเดินไปเปิด ต้นเปิดประตู ไม่เห็นใคร งง ต้นจะปิดประตู แต่เห็นโปสการ์ดที่มองมาร์ท ต้นเคยให้ณุไว้วางไว้ที่พื้น ต้นหยิบมาดู “ต้น.....พี่คงไปยุโรปไม่ได้ พี่...มีอย่างอื่นที่พี่ต้องทำ”
วิษณุในลิฟท์ กดลงมาจากคอนโด หน้าเครียดๆ
“พี่ขอบคุณต้นมากนะ สำหรับทุกอย่าง แต่พี่คงไม่สมควรได้ความรัก..ที่ดีจากใคร เพราะไม่ว่าจะชาติไหนๆ”
คอนโดต้น ต้นมองด้านหลังโปสการ์ด วิษณุเขียนเพิ่มจากที่ต้นเขียน....
“ดีใจที่ได้รู้จักพี่ณุนะครับ...ทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นที่นี่ มีความหมายกับผมมาก” พร้อมลายเซ็นตัว t เล็กๆ
มีข้อความของวิษณุเพิ่ม “ขอบคุณและขอโทษ..สำหรับทุกอย่าง” ลายเซ็น W ตัวเล็กๆ
“พี่ก็รักษาสัญญาอะไรไม่ได้เลย” ต้นมองตั๋ว พาสปอร์ต กองเสื้อผ้าอย่างช้ำๆ
ภายในบ้านปาล ปาลเดินออกมาส่งรินที่หน้าบ้าน
“พรุ่งนี้คิวสุดท้ายแล้ว สู้ๆ นะคุณ ผมต้องไปทริปกับเพื่อนต่อ แต่ถ้าคุณจะเลี้ยงปิดกล้อง ผมตามไปได้นะ”
“ไม่ต้องหรอก เพิ่งผ่านงานศพแม่เดือนมาแบบนี้ คงไม่มีใครมีแก่ใจ”
“งั้นไว้เราค่อยเจอกันหลังปิดกล้องนะ” รินขึ้นรถขับออก ปาลมองตามรินไป ปาลจะเดินเข้าบ้าน แต่หันมองไปเห็นอะไรบางอย่าง ปาลขมวดคิ้วประหลาดใจ.... “พี่ณุ....”
วิษณุยืนซ่อนตัวอยู่มุมหนึ่ง เผยตัวออกมา มองปาลอย่างมุ่งมั่น...ยิ้มให้
วันใหม่ บรรยากาศกองถ่าย ทีมงานเซ็ทไฟ รินเดินมากับบอลดูเบรกดาวน์
“เช้าถ่ายวัดเสร็จ เย็นย้ายไปสตูนะบอล แล้วเดี๋ยวเราเลี้ยงกินข้าวนิดๆ หน่อยๆ กัน ที่นั่นเลย”