บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 11 หน้า 5
“อาหารเครื่องดื่มหลักๆ เลยพี่ให้ทางโรงแรมจัดให้แล้วนะ เดี๋ยวหาพวกกับแกล้ม ของกินเล่นนะบอล”
“แล้วเค้กเอาไงดีพี่ปาล”
“พี่ว่าพายเค้าน่าจะชอบพวกเค้กผลไม้อ่ะ เดี๋ยวลองเดินๆ หากันนะ”
รินข่มอารมณ์น้อยใจ เสียงโทรศัพท์รินดัง รินกดรับ “ค่ะแม่”
แม่รินภาษาใต้ “อยู่ไหนนี่” ปาลได้ยินเสียงแม่รินก็อมยิ้ม “บางบาป มาถ่ายละคร แต่นี่มาจ่ายตลาดแม่”
ยุ่งๆ อ่ะแม่ นี่พี่ณุกลับมาถ่ายต่อแล้ว...”
“ร้านนั้นไหมพี่ปาล”
“จะมีมั้ยเนี่ย”
แม่รินตาโตได้ยินเสียงปาล “อ้าว นั่นพ่อปาลอยู่กับแกด้วยเหรอริน คิดถึงพ่อปาล เอามาพูดสายหน่อยเร็ว”
รินอึ้งๆ ปาลเงี่ยหูฟังรู้ว่าแม่พูดถึง
“ตายแล้ว เร็วๆ โอ๊ย พ่อปาล เป็นไงลูก....”
“โอ๊ย เค้ายุ่งอยู่แม่”
“ยุ่ง?” ปาลมองรอบตัว ไม่พบความยุ่ง “ตรงไหนครับ คุยได้” รินจึ๊กจั๊ก หนักใจ ส่งโทรศัพท์ให้ปาล
“สวัสดีครับแม่”
“ปาล ลูกปาล ดีเรียกแม่ไว้จะได้ชิน นี่มาจ่ายตลาดกับรินมันเหรอ”
“ครับ แม่เป็นไงบ้างครับ สบายดีไหม” รินอึดอัด บอลได้ยินก็แซว “เรียกแม่เลยเหรอพี่ โห ล้ำ”
รินเสเปลี่ยนเรื่อง มองเห็นไก่ย่างดูน่ากิน เขียนป้ายติดว่า “ไก่ย่างบางบาปแท้” รินเฉไฉ
“ไก่ย่างบางบาปแท้ น่ากินนะ หอม เอา5ตัวเลย ไปสั่งเค้าสับด้วยบอล”
“โอ้โฮ กิน 5 ตัวเลยเหรอพี่”
“เออ กินๆ ไปเหอะ” รินเฉไฉ บอลงงๆ ปาลยื่นโทรศัพท์ให้ริน
“แม่คุณบอกว่า สัปปะรดยานัดอะไรซักอย่างที่บ้านคุณออกแล้ว จะส่งรถทัวร์มาให้ที่บางบาป”
รินรับสายมา “ค่ะแม่ ส่งมาแล้วบอก เดี๋ยวรินไปรับแค่นี้ก่อนนะแม่ ทำธุระก่อน”
รินอึดอัด ปาลยิ้มดีใจ ความทรงจำที่ภูเก็ตถูกทวงขึ้นมา มองหน้าริน รินก็ดีใจ แต่กลบเกลื่อน ทำท่าอึดอัด แล้วหนีไป “ยิ้มอะไร ไปดูทางนั้นไป นั่นไงร้านเค้ก”
ภายใน บางบาปเบเกอรี่ ทั้งหมดนั่งพัก ทานน้ำ อยู่ในร้านเค้ก
“พี่ปาลนี่มีบุญนะ ได้ไปบ้านพี่รินด้วย ผมรู้จักพี่รินมาตั้งนานยังไม่เคยเฉียดเลย เจ๊แกไม่เคยว่างพาเที่ยวซะที”