บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 19 หน้า 5
“เธอคือ...”
“แม่ริน..หยาดเองเจ้าค่ะ” หยาดคุกเข่าลงกับพื้น หมอบกราบ รินชะงัก ขวดน้ำร่วง พยายามทำใจดีสู้ผี
“หยาด เธอคือหยาดรึ”
รินพิศมองหยาดอย่างอัศจรรย์ ครั้งแรกที่เห็นผี และตะลึงหยาดที่สวยงามอ่อนช้อย
“แม่รินเจ้าขา แม่เยื้อน แม่ของบ่าว ของแม่เดือน กำลังจะสิ้นใจ”
รินหยุดเคลิ้มไปกับหยาด รู้แล้วว่าหยาดมาทำไม
“บ่าวมาเพื่อขอร้อง ขอให้แม่รินเห็นแก่พี่สาวบ่าวสักครา หากแม่สิ้นไปเสีย พี่หยดก็มิมีวันได้เจอหน้าแม่อีก บ่วงกรรมก็มิคลี่คลาย”
“พี่ณุ เอ่อ คุณพระ ให้เธอมาขอร้องฉันรึ”
“เปล่าเจ้าค่ะ บ่าวหาทางมาคุณรินเอง บ่าวรู้ว่าพี่หยดก่อกรรมไว้มากเหลือเกิน แม่รินอาจจะมิเชื่อ แต่วันนี้พี่หยดสำนึกแล้วนะเจ้าคะ แม่รินให้โอกาสพี่หยดสักครั้งได้หรือไม่” รินเริ่มเงียบ
“เพียงคราเดียวทุกสิ่งที่บรรณาการทุกคนไว้ กรรมของพี่หยด คุณกำไลและคุณพระ จักจบสิ้นลงได้ก็ต้องพึ่งอาศัยแม่รินเพียงคนเดียวเท่านั้น” รินได้ยินหยาดพูดก็เริ่มคิดหนัก..
เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น รินหันไปมอง เห็นหน้าจอ ปาลโทรมา รินนึกถึงที่สัญญาไว้
“งั้นสัญญากับผมนะ.. ไม่ว่าใครจะขอร้องยังไง คุณจะไม่พาตัวเองเข้าไปเสี่ยงอันตรายเด็ดขาด นะ นะ ริน”
“สิ่งที่เธอขอ ฉัน..คงทำให้ไม่ได้ ฉันเสียใจ” หยาดมองริน น้ำตาเอ่อ ก้มหน้าด้วยความเสียใจ ก่อนสลายร่างไป
รินจับหัวใจตัวเอง มองไปรอบๆ หัอง รีบกดรับสาย
ห้องนอนปาล ปาลคุยกับริน
“คุณไม่ตอบไลน์ ผมเลยเป็นห่วงว่าถึงคอนโดรึยัง .. กลัวจะหลับกลางทางไปซะก่อน”
ห้องนอนริน รินมองไปทางผ้าม่าน หน้าต่างที่หยาดหายตัวไป.. คิดจะบอกปาล
“ริน..ทำไมเงียบไป คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”
“อ๋อๆ ..” รินเลี่ยง “ฉันแค่คิดเรื่องงานนิดหน่อยนะ”
“นี่คุณมั่นใจนะ ว่าให้ผมร้องจริงเลย ไม่ใช่แค่ไกด์ ผมกลัวจะร้องล่ม ทำละครคุณพังไปซะก่อน ถามพี่ณุก่อนไหม”
“ไม่ต้องหรอก ฉันมั่นใจ... ในตัวคุณ”
ปาลยิ้ม “พูดแบบนี้ เอารางวัลเพลงประกอบไปรอเลยละกัน งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่ห้องอัดตอนเช้านะคุณ”