บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 35 หน้า 2
“บอสคะ ไม่ต้องอธิบายค่ะ”
บราลี ลลิตา แว่นอ้าปากค้าง
“ให้อภัยผมนะ ผมขอโทษจริงๆ”
จิตริณีใจอ่อนลง “ก็ได้ค่ะบอส”
“ขอบคุณมากจินนี่”
“ฉันยังพูดไม่จบ ฉันจะให้อภัยคุณ ถ้าคุณรับลินซี่กลับมาทำงาน” บราลี ลลิตา แว่นยิ้มให้กันทันที
“ไม่มีปัญหาครับ เพราะผมยังไม่ได้ไล่เธอออกนี่ ผมทำตามที่คุณบอกไง ให้เธอลาพักร้อน”
จิตริณียิ้มยั่ว “ขอบคุณค่ะ”
“ทานกลางวันกับผมนะ”
“ได้ค่ะ เชิญนั่งสิคะ”
“ไม่ครับ ต้องสองต่อสอง”
จิตริณีจับเนกไท แล้วลูบแผงอก “เนกไทนี่..ทำให้คุณหล่อขึ้นนะ” จิตริณียิ้มเซ็กแล้วเดินยั่วกรายผ่านไนเจลไป
ไนเจลกลืนน้ำลายเอื๊อก “จินนี่” ไนเจลตามไป
“ลินซี่จะกลับมาทำงานแล้ว” บราลีดีใจ
“บอสล่วงเกินอะไรคุณจินนี่ จับเนื้อต้องตัว กอดรัดฟัดเหวี่ยง” ลลิตาทวน
บราลีเริ่มมโน “ฉันสนใจตอนบดขยี้นี่แหละ บดขยี้กันยังไง ตรงไหน ตำแหน่งอะไร”
ประตูรั้วบ้านสวน รถของบ้านราชดำริแล่นมาจอดหน้าประตูรั้ว ในรถตอนหลังคุณสร้อยนั่งเชิดอยู่ ส่วนคุณสอางค์มีท่าทั้งโกรธทั้งเศร้า ประตูรั้วเปิดอยู่แต่ไม่มีคน นายยอดถาม “ประตูเปิดอยู่น่ะครับ ผมบีบแตรก่อนไหมครับ”
“ไม่ต้องพิธีรีตองมาก ขับเข้าไปเลย” คุณสร้อยสั่ง
นายยอดขับเข้าบ้าน คุณสอางค์และคุณสร้อยลงจากรถยืนมอง “จะดีเหรอ”
“ดีสิคะคุณพี่” คุณสร้อยเดินนำคุณสอางค์ตาม
ชานเรือนบ้านสวน คุณสอางค์และคุณสร้อยเดินมาหลังบ้าน เลียบเทอเรสเข้ามา คุณตาคุณยายนั่งอยู่บนยกพื้นที่นอกชานอุ่นเรือนกำลังหั่นผักลงแช่ในน้ำปูนใส ส่วนสาลินกับยายพิณเอาหัวผักกาดเค็มลงเรียงในกระด้งผึ่งแดด แล้วมานั่งข้างศรีจิตราที่กำลังหั่นผักเช่นกัน
“คุณแม่ขา ทำไมหัวไชเท้าเค็ม เขาถึงเรียกหัวไชโป๊ล่ะคะ”
คุณยายหมั่นไส้ “เพราะมันถูกลอกเปลือก ไม่นุ่งผ้ามั้งยะ มันถึงได้โป๊”
สาลินหัวเราะคิก ศรีจิตราขำ อุ่นเรือนอ่อนใจ คุณสอางค์และคุณสร้อยมาถึงเชิงบันได คุณสร้อยตาเบิกกว้าง
“ว้าย....พวกมันคุยกันเรื่องแก้ผ้าค่ะคุณพี่”
ที่ชานเรือน สาลินหยิบขิงในน้ำปูนใสที่จะทำซีเซ็กไฉ่ขึ้นมา “แล้วทำไมผักรวมดองที่แม่กำลังทำ ถึงได้เรียกซีเซ็กไฉ่ล่ะคะ หนูไม่เห็นมันจะเซ็กซี่ตรงไหน”